Morgunblaðið - 15.05.2001, Blaðsíða 32

LISTIR
32 ÞRIÐJUDAGUR 15. MAÍ 2001 MORGUNBLAÐIÐ
ÞÓRA Einarsdóttir og Jónas
Ingimundarson efndu til tónleika í
Salnum á laugardag í tilefni af að-
steðjandi brottför
söngkonunnar suður
til Þýzkalands, þar
sem hún mun nýráðin
við óperuna í Wies-
baden. Aðsókn var
heldur með minna
móti, um þriðjungsset-
inn salur, og sýnir enn
sem oftar, að laugar-
dagssíðdegin eru varla
vænlegasti tími vik-
unnar, sérstaklega
þegar dregur að
sumri. Seinni hluti
dagskrár mótaðist að
mestu af væntanlegum
óperuhlutverkum þar
syðra, en sá fyrri sam-
anstóð af átta ljóða-
söngslögum eftir Mozart og einu
eftir Schubert. Yfir flestu var létt-
ur og glaðvær vorblær, eins og
þegar kom fram af fyrsta laginu,
Sehnsucht nach dem Frühlinge. Í
lögum eins og Das Veilchen og
Abendempfindung an Laura komu
fram skemmtilega fjölbreyttir
tónalitir í raddbeitingu er helguð-
ust af túlkun textans, sem því mið-
ur virðast enn ekki allt of tíðir
meðal hérlendra óperusöngvara,
þótt ættu að heita sjálfsagðir í
klassískum ljóðasöng. Var gott til
þess að vita hvað söngkonan gerði
sér ljósa kosti þess að geta t.a.m.
temprað víbrató í þjónustu sjálf-
stæðrar tjáningar, þótt hin fíngerð-
ari tilþrif komi sjálfsagt að minna
haldi í óperuhúsi við hljómsveit-
arundirleik en í litlum sal með pí-
anói. Verður vonandi framhald á
því, þrátt fyrir óvægnar kröfur óp-
erunnar um kraft og úthald.
Meðal áhrifameiri söngva fyrri
hlutans mætti nefna vel mótaða út-
færslu á Ridente la calma, hið
kankvísa Der Zauberer, smitandi
gáska í Das Kinderspiel og lau-
flétta en hnitmiðaða túlkun á An
Chloë; hið síðasttalda einnig fyrir
skýran textaframburð, sem framan
af hefði stundum mátt vera harðari
á samhljóðum og kringdari á þýzk-
um sérhljóðum eins og o. Með Der
Hirt auf den Felsen eftir Schubert
lauk fyrri hálfleik, þar sem Ár-
mann Helgason blés sjálfstæðu
fylgiröddina á klarínett af fjall-
ferskum þokka, og sveif lýrísk
spintorödd Þóru þar tignarlega yfir
hæðir með miklum glæsibrag og
tæknilegu öryggi.
Söngkonan kynnti munnlega inn-
tak óperuaríanna eftir hlé. Fyrst
var Vedrai carino, huggun Zerlínu
til brúðguma síns úr Don Giovanni
eftir kynferðislega
áreitni kvennabósans,
sungin af nettri lip-
urð. Þá komu tvær
aríur Önnu litlu úr
Töfraskyttu Webers.
Kommt ein schlanker
Bursch gegangen var
túlkuð af fjörmiklum
krafti, og „drauga-
söguarían“, Einst
träumte meiner sel-
’gen Base, skartaði
hrífandi innlifun og
miklu öryggi þrátt
fyrir miður þægileg
tónbil. Hinn annars
svo fislétti píanóleikur
Jónasar Ingimundar-
sonar var hér heldur
stirðari en endranær, en glampaði
aftur af sinni vanalegu lipurð í aríu
Óskars úr Grímudansleik Verdis,
Volta la terrea, þar sem spinto-
tækni Þóru leiftraði skært. Önnur
aría Óskars úr sömu óperu kom
þar næst á eftir, Saper vorreste
með trall-viðlaginu kunna, sem
Þóra söng með fírugu trukki svo
varla varð á betra kosið. Síðust á
skrá var Spiel’ ich die Unschuld
vom Lande úr Leðurblöku Johanns
Strauss með öllum sínum ólíku
persónugervingum, sem léku allar í
meðförum söngkonunnar, enda
gerði flutningurinn engu minni en
„rífandi lukku“ meðal áheyrenda
eins og sagt er, og það verðskuld-
aða. Þarf ekki mikið ímyndunarafl
til að spá henni öðru eins á fjölum
Wiesbaden-óperunnar ef ekki tekst
verra til en hér gat að heyra og
sjá. Enda virtist af öllu óhætt að
álykta, að Þóra Einarsdóttir sé nú
fullfleyg og fær í flestan sjó hvað
klassísku viðfangsefni léttari radd-
gerðar varðar. Fylgja henni beztu
óskir héðan um gæfu og gengi í
suðurhlíðum Taunus-fjalla við Rín-
arfljót.
TÓNLIST
S a l u r i n n
Sönglög og aríur eftir Mozart,
Schubert, Weber, Verdi og J.
Strauss. Þóra Einarsdóttir sópran;
Jónas Ingimundarson, píanó, auk
Ármanns Helgasonar, klarínett.
Laugardaginn 13. maí kl. 17.
EINSÖNGSTÓNLEIKAR
Söngfugl á
suðurleið
Ríkarður Ö. Pálsson
Þóra
Einarsdóttir
ÁRLEGAR Vorvindaviðurkenning-
ar Barna og bóka – Íslandsdeildar
IBBY, fyrir menningarstarf í þágu
barna og unglinga voru veittar í Nor-
ræna húsinu sl. laugardag. Margrét
Gunnarsdóttir hlaut Vorvinda IBBY
fyrir störf sín í þágu barna og barna-
menningar. Margrét, sem er leik-
skólakennari og kennari, hefur
kennt barnabókmenntir í Fóstur-
skólanum í 25 ár. Telst það lengsti
samfelldi starfsferillinn í barnabók-
menntakennslu hér á landi.
Silja Aðalsteinsdóttir hlaut Vor-
vinda IBBY fyrir fræðslustörf á sviði
barnabókmennta en hún kenndi um
árabil barnabókmenntir við HÍ
ásamt því að skrifa fyrstu og einu
barnabókmenntasöguna sem út hef-
ur komið hér á landi. Þórarinn Eld-
járn rithöfundur hlaut Vorvinda
IBBY í ár fyrir leikverkið Völuspá
sem Möguleikhúsið hefur haft til
sýninga. Þar færir Þórarinn nor-
ræna goðafræði til nútímans.
Verðlaun fyrir ljóð
unga fólksins
Einnig voru veitt verðlaun fyrir
Ljóð unga fólksins, en það er sam-
keppni sem Þöll, samstarfshópur um
barna og unglingamenningu á bóka-
söfnum, stendur fyrir.
Sex ung skáld voru heiðruð og
fengu þau einnig afhent eintök af
bókinni Vetur, sumar, vor og haust
frá Máli og menningu. Í bókinni eru
ljóð sem lögð voru inn í samkeppnina
að þessu sinni. Verðlaunahafar í
Ljóðum unga fólksins eru (yngri
hópur): 1. sæti Snærós Sindradóttir,
9 ára, Árstíðirnar; 2. sæti Ragnheið-
ur Sjöfn Reynisdóttir, 10 ára: Ég
vildi að ég væri, 3. sæti Ólafur Rand-
ver Stefánsson, 10 ára: Dagur. Í
eldri hópi var í 1. sæti Sigrún Ísleifs-
dóttir, 15 ára: Í spegli; 2. sæti Gró
Einarsdóttir, 12 ára: Trén, 3. sæti
Hugrún Geirsdóttir, 15 ára: Ég er.
Vel á annað þúsund ljóð bárust til
undirbúningsnefndar frá 16 bóka-
söfnum víðs vegar um landið.
Viðurkenning fyrir
störf í þágu barna
Morgunblaðið/Jón Svavarsson
Þau hlutu viðurkenningu IBBY-samtakanna: Margrét Gunnarsdóttir,
Þórarinn Eldjárn og Silja Aðalsteinsdóttir.
Verðlaunahafar í ljóðakeppninni: Einar Haraldsson, fyrir Gró Einarsdóttur, Hugrún Geirsdóttir, Sigrún Ísleifs-
dóttir, Snærós Sindradóttir, Ragnheiður Sjöfn Reynisdóttir og Ólafur Randver Stefánsson.
HÚNAKÓRINN lýkur vetr-
arstarfi sínu með tónleikum í
Árbæjarkirkju í kvöld,
þriðjudagskvöld, kl. 20:30.
Kórinn er afsprengi Hún-
vetningafélagsins í Reykjavík
og var stofnaður veturinn
1993. Hann hefur fengið til
liðs við sig tónlistarfólk í
fremstu röð á sínu sviði því á
tónleikunum syngja einsöng
og tvísöng Elín Ósk Óskarsdóttir,
Kjartan Ólafsson, Laufey
Egilsdóttir, Margrét Grét-
arsdóttir og Ólafur M.
Magnússon.
Stjórnandi kórsins er
Kjartan Ólafsson og pí-
anóleikari Peter Máté.
Á efnisskránni eru ís-
lensk og erlend sönglög og
tónverk úr ýmsum áttum
og ættu flestir að finna þar
eitthvað við sitt hæfi.
Húnakórinn syngur
í Árbæjarkirkju
Elín Ósk
Óskarsdóttir
TROMMARINN Jim Black hefur
fyrir löngu unnið hug og hjörtu ís-
lenskra tónlistaráhugamanna og
komið hér oft ásamt landa sínum
Chris Speed til að leika með Skúla og
Hilmari. Síðast komu þeir hingað
1998 með balkandjasssveitinni Pach-
ora, en hana skipa Jim, Chris og
Skúli auk gítaristans Brad Shepik.
Nú er aftur von á Jim, Chris og
Skúla og Hilmari til landsins og
verða tónleikar með kvartettinum í
Tjarnarbíói á miðvikudagskvöld.
Þeir hafa verið á tónleikaferðalagi
um Evrópu auk þess að taka upp
nýjan disk fyrir Winther&Winther í
Þýskalandi.
Það fer ekki milli mála þegar
hlustað er á AlasNoAxis að dreng-
irnir leika einsog englar – stundum
væri þó réttara að segja púkar þegar
djassinn er hvað frjálsastur og tón-
listin gneistar og logar. Jim Black
hefur samið alla ópusana á disknum
og leitar víða fanga – ekki síst í popp-
músík okkar tíma – og Björk og Bítl-
arnir koma m.a. upp í hugann í Opti-
cal og Maybe. Svo er Jim einkar
laginn við að setja saman einfaldar
ballöður sem Chris blæs jafnan af
miklum næmleik. Ambacharm, Icon
og Luxuritate eru þeirrar gerðar.
Burstaleikur Jims er kafli út af fyrir
sig einsog í Blackfloatpedal þarsem
hann tengir tónlist sína djassögunni.
Trylltur frjálsspuni er á undanhaldi í
djassinum, en honum bregður þó
víða fyrir á þessari skífu, sér í lagi
hjá Chris Speed. Sólóar eru að vísu
stuttir og tónsmíðarnar fastar í
formi en manni hlýnar jafnan um
hjartarætur þegar menn sleppa
fram af sér beislinu.
Stundum má greina í tónlist þeirra
félaga hinn norræna andblæ í
stjörnumerki Garbareks og Balke,
en ekki síður rokk og ról. Einn gleði-
ópus er á disknum, Boombye, þar
sem popphrynur blandast djass-
spuna á hinn skemmtilegasta hátt.
Best er þó við þennan disk að þeim
félögum hefur tekist að móta eigin
stíl í tónlist sem er þeirra. Um hljóð-
færaleikinn þarf ekki að fjölyrða.
Þeir hafa allir slíkt vald á hljóðfær-
um sínum að unun er á að hlýða og
hvergi snurða á samleiknum og mað-
ur bíður með óþreyju eftir að fá að
heyra það sem þeir hafa fram að
færa.
Af djassskífum yngri manna hef
ég ekki heyrt neina betri sem af er
árinu nema ef vera skyldi Klif Jóels
Pálssonar, en þar leika bæði Skúli og
Hilmar.
DJASS
G e i s l a d i s k u r
Chris Speed, tenórsaxófón og
klarinett, Hilmar Jensson, gítar,
Skúli Sverrisson, rafbassa, og Jim
Black, trommur.Verk eftir Jim
Blake: M m, Optical, Maybe,
Ambacharm, Garden Frequency,
Poet Staggred, backflotpedal, Icon,
Luxuriate, Boombye, Auk and
Dromedary, trace, Nionm Melize
og abnfels and artiface. Tekið upp í
New York í febrúar 2000.
Winther&Winther/Japis.
JIM BLACK:
ALASNOAXIS
Formfast íslensk-
amerískt frelsi
Vernharður Linnet
Eru vandamál á toppnum?
Ofnæmi, flasa, exem, psoriasis, feitur eða þurr hársvörður?
ÚTSÖLUSTAÐIR: HEILSUVÖRUVERSLANIR OG APÓTEK UM ALLT LAND.
HÁRVÖRUR LEYSA VANDANN
OG ÞÚ BLÓMSTRAR.