Morgunblaðið - 11.01.2000, Blaðsíða 48

418 ÞRIÐJUDAGUR 11. JANÚAR 2000
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
+
Elskuleg eiginkona, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
MAGNEA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Ártúni 11,
Selfossi,
lést á Sjúkrahúsi Suðurlands sunnudaginn
9. janúar.
Jarðarförin auglýst síðar.
Þorfinnur Tómasson,
Vilborg Þorfinnsdóttir, Skúli Valtýsson,
Hjördís Þorfinnsdóttir,
Kristín Þorfinnsdóttir, Kristinn Pálsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
Elskulegur sonur minn og bróðir okkar,
GUÐMUNDUR BJÖRGVINSSON,
Birtingakvísl 34,
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur föstudaginn
7. janúar.
Kristín Jósteinsdóttir,
Ingibjörg Björgvinsdóttir,
Brynja Björgvinsdóttir,
Svandís B. Björgvinsdóttir.
Rannveig Höskuldsdóttir.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
KRISTBJÖRG V. JENSEN,
Hæðargarði 29,
Reykjavík,
sem andaðist á Vífilsstaðaspítala miðvikudaginn
5. janúar, verður jarðsungin frá Bústaðakirkju
fimmtudaginn 13. janúar kl. 15.00.
Ólafur Jensen,
Edvard Ólafsson, Pálína Oswald,
Ólafur Valur Ólafsson, Alma Möller,
Halldór Ólafsson, Katrín Sæmundsdóttir,
Sveinn V. Ólafsson, Sigríður ísafold Hákansson
og barnabörn.
JÓN
HER-
MANNS-
SON
+ Jón Hermannsson fæddist á
Þórshöfn 24. nóvember 1940.
Hann lést á líknardeild
Landspftalans 20. desember síð-
astliðinn og fór útför hans fram
frá Arbæjarkirkju 28. desember.
+
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
ANNA JÓNSDÓTTIR
frá Kaldárbakka,
Stigahlíð 12,
Reykjavík,
sem lést miðvikudaginn 29. desember sl.,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni fimmtu-
daginn 13. janúar kl. 13.30.
Ólafur Erlendsson, Helen Hannesdóttir,
Halla G. Erlendsdóttir, Trausti Kristinsson,
Pétur Erlendsson, Áslaug Andrésdóttir,
Agatha H. Erlendsdóttir,
barnabörn og langömmubörn.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, dóttir,
systir og tengdadóttir,
HALLA SOLNÝ SIGURÐARDÓTTIR,
Grenigrund 16,
Kópavogi,
verður jarðsungin frá Digraneskirkju miðviku-
daginn 12. janúar kl. 15.00.
Þeir, sem vilja minnast hennar, vinsamlega láti
Gigtarfélag íslands njóta þess.
Heimir V. Pálmason,
Sigurður Dan Heimisson, Sunna Dögg Heimisdóttir,
Rósa Geirþrúður Halldórsdóttir,
Rósa Sigríður Sigurðardóttir,
Þorleifur Már Sigurðsson,
Bára Rut Sigurðardóttir,
Dóra Guðný Sigurðardóttir,
Elmar Örn Sigurðsson,
Kristján Guðni Sigurðsson,
Pálmi Jónsson,
Krístín Pálína Ingólfsdóttir,
Emil Thorarensen,
Jón Harrý Óskarsson,
Guðrún Agnes Kristjánsdóttir,
Edda Vilhelmsdóttir.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinar-
hug við andlát og útför móður okkar,
GUÐBJARGAR GUÐMUNDSDÓTTUR,
áður til heimilis
í Skipasundi 34, Reykjavík.
Kærar þakkir til starfsfólksins á Skjóli fyrir
góða umönnun.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Steinunn Árnadóttir,
Jón Árnason,
Katrín Árnadóttir,
Kristín S. Árnadóttir.
+
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug við and-
lát og útför föður okkar, tengdaföður, afa og
langafa,
JÓNS BJARNASONAR,
Hlíð,
Hvalfjarðarströnd.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Höfða og Sjúkra-
húss Akraness.
Sigrún M. Jónsdóttir, Jónas B. Erlendsson,
Sigríður V. Jónsdóttir, Jón Sigurðsson,
Guðmunda Ó. Jónsdóttir, Vilhjálmur Hannesson,
Bjarni Jónsson, Jóanna H. Sigurðardóttir,
Eyjólfur Jónsson, Ingibjörg U. Pétursdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
STEFÁNS ÓSKARS STEFÁNSSONAR
húsasmíðameistara,
Bollagörðum 103,
Seltjarnarnesi.
Kærleiksríkur guð umvefji ykkur öll.
Margrét Elín Ragnheiðardóttir,
Stefán Helgi, Arnar og Brynjar Stefánssynir,
Ólöf Helga Sveinsdóttir, Stefán Stefánsson,
Ragnheiður Líndal Hinriksdóttir, Skarphéðinn Sigursteinsson
og fjölskyldur þeirra.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu
okkur samúð og vinarhug við andlát og útför
föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
NÚMA ÞORBERGSSONAR,
Furugerði 1,
Reykjavík.
Kærar þakkir til starfsfólks Landspítala og
Vífilsstaðaspítala.
Þórdís Númadóttir,
Björn Sævar Númason, Þórunn Ingólfsdóttir,
Guðrún G. Númadóttir, Hlöðver Hallgrímsson,
Hafsteinn Númason, Sigrún Steinþóra Magnúsdóttir,
Sigríður Númadóttir, Örn Einarsson,
Inga Númadóttir, Guðmundur Helgason,
Þorbjörn Númason, Sæfinna Sigurgeirsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elsku Jón pabbi, ég vil þakka þér
fyrir allar þær stundir sem við áttum
saman og allt það sem þær gáfu mér,
minningarnar um þær verða mér
dýrmætt veganesti. Þín einstaka lífs-
speki og ást þín á lífinu sem aldrei
fölnaði.
Grasið var aldrei græna hinum
megin í huga Jóns, hann vissi að bak
við skýin væri himinninn alltaf blár.
Jón var ekki fyrir umgjörðina og í
samskiptum sínum við fólk uppgötv-
aði hann ný dýpi og tók jákvæða eðl-
isþætti fram fyrir þá neikvæðu. Jón
var mikill dýravinur og átti mörg
mögnuð hross, viðkvæm og viljug, og
hefði maður aldrei fyrir sitt litla líf
þorað að stíga á bak á þeim ef væri
það ekki vegna þess trausts sem
maður bar til Jóns og einstakrar
leikni hans í umgengni við hrossin.
I alltof langan tíma varstu með
sjóinn undur fótum þér og vannst
erfiðisvinnu.
Það hljóta oft að hafa verið kaldir
og langir dagar, en þú varst alltaf
samur við þig, lífsglaður og
bjartsýnn á framtíðina. Svo gerist
það þegar þú ætlaðir að verja meiri
tíma í landi að örlagahjól kaldhæðn-
innar snýst og hræðilega ljótur sjúk-
dómur tekur sér bólfestu í þér. Þá
hefst hetjuleg barátta sem þú ætlað-
ir þér að sigra í og þú lagðir ekki frá
þér vopnið þitt, sem var lífsvilji þinn,
fyrr en sjúkdómurinn hafði bugað
þig. I veikindunum glataðir þú aldrei
þínum einstöku persónueinkennum
eins og að halda uppi skemmtilegum
samræðum sem þú kryddaðir af
kostgæfni með húmor. Þegar þú lást
illa haldinn uppi á líknarheimili
varstu að ræða við mig, að nú gengi
þetta ekki lengur, þú yrðir að koma
þér á fætur til að hjálpa mömmu að
versla fyrir jólin. Svo lástu uppi í
rúmi með pennann í annarri hend-
inni og símann í hinni og varst búinn
að ákveða að finna ódýran bíl handa
mér, sem þú gerðir. Maður verður
svo hjálparlaus gagnvart svona
hræðilegum sjúkdómi og tíminn líð-
ur svo hratt, þegar maður lifir í öll-
um föllum. Það er svo margt sem þú
sem deyjandi maður hefðir átt að sjá
og upplifa. Þó að dauðinn hafi legið í
loftinu og þú andað honum að þér
var þín eigin lífssýn það sterk og
manns eigin þekkingarleysi á honum
það mikið að maður hélt að það kæmi
aldrei að honum. Nú rennur það upp
fyrir manni að þú ert horfinn fyrir
fullt og allt af leiksviði lífsins, en
minning þín hverfur ekki, þú hefur
kennt mér að bera meiri virðingu
fyrir lífinu, elska skyldur mínar og
hafa ást á dyggðinni. Eg óttast ekki
dauðann fyrst hann tók þig. Með ást
og virðingu kveð ég þig, elsku Jón
pabbi.
Þín
Elísabet.