Morgunblaðið - 14.12.1994, Blaðsíða 50

50 MIÐVIKUDAGUR 14. DESEMBER 1994
MORGUNBLAÐIÐ
FRUMSÝNING Á JÓLAMYNDINNI:
PRÍR LITIR: HVÍTUR
Sýnd kl. 5 og 9.
fyrir börn á öilum aldri.
Vonda galdranornin leggur álög á Valemon konung sem
verður að dúsa fanginn í líkama hvítabjörns. Fallega
prinsessan er sú eina sem getur leyst hann úr álögunum.
Sýnd kl. 5 og 7.
í LOFT UPP
JEFF BRIDGES TOMMY LEE JONES
Fjögur bruðkaup
• * __•
SIÐASTA
SÝNINGARVIKA
Allra siðustu sýningar
Bönnuð innan 14 ára.
Sýnd kl. 9 og 11.15.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
ZBIGNIEW ZAMACHOWSKI
JllLIE DELPY
' trois amtmmaí
Rás 2

DTS ir\j SELECTED
THEATRFS
*** A.LMBL
»** Ó.H.T. Rás2
WATFIVAGTEN
^H/látulega ógeðsleg hroll-
og á skjön við huggu-
IS|||2ga skólann i danskri
j-. akíkmyndagerð" Egill
■ ilplýksOTi Morgunpósturinn.
Allra síðustu sýningar
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 9 og 11.
beiiu óGiuuni
Háskólabíó
STÆRSTA BÍÓIÐ.
ALLIR SALIR ERU
FYRSTA FLOKKS.
★★★ Ó.H.T. Rás 2
HARRISON FORD
lUÆTURVÖRÐURinilM
Á vit leikhússins
TONLIST
Gcisladiskur
KIRSUBERJA-
GARÐURINN
Tónlist við leikritið Kirsubeijagarð-
inn eftir Anton Tsrjekov. Tónlistina
samdi og flytur tríóið Skárren ekk-
ert, Eiríkur Þorleifsson bassaleikari,
Frank Þ. Ilall gítarleikari og Guð-
mundur Steingrímsson harmonikku-
leikari. Valgeir SkagQörð leikur á
pianó í tveimur lögum. Harpa Amar-
dóttir syngur í einu lagi, Eggert
Þorleifsson í öðru, en einnig heyrast
raddir þeirra og Helgu Brögu Jóns-
dóttur í einu lagi. Ýmislegt skijáf
og þrusk er á vegum Ingibjargar
skúringakonu. 24,55 min.
Leikhústónlist er mörgum hug-
leikin, ekki síst þegar henni tekst
að verða meira og annað en bara
undirleikur við leikverk.
Það er og prófsteinn á
tónsmíðina, hvort verið
er að semja eitthvað
sem stendur og fellur
fyrir eigin verðleika,
eða áhrifshljóð og -tóna
sem lifa í minni þess
sem heyrir vegna þess
eins að atriðið sem það
fylgdi er svo eftirminni-
legt. Þegar vel tekst til
verður tónlistin líka
snar þáttur í verkinu
sjálfu, og jafnvel verður
atriði eftirminnilegt
ekki síst fyrir tónlistina.
Útgáfa á leikhústónl-
ist er ekki blómleg hér
á landi, þó hér og þar
megi finna leikhúslega
tónlist á breiðskífum, sem hafa
mestmegnis verið poppkyns. Það er
því fagnaðarefni að Frú Emilía skuli
hafa gefíð út tónlistina úr Kirsu-
beijagarði Tsjekovs, enda er tónlist-
in veigamikill þáttur í afskaplega
vel heppnaðri uppsetningu á verk-
inu.
Tónlistina við Kirsubeijagarðinn
semur tríóið Skárren ekkert, sem
hefur vakið athygli á kaffíhúsum
borgarinnar fyrir lipran flutning á
kaffihúsa-, kvikmynda- og leikhús-
tónlist eftir aðra. Það má heyra á
plötunni að tímabært var fyrir þá
Skárren ekkert-félaga að fara að
semja, því þar er margt vel gert og
skemmtilegt.
Sýningin á Kirsubeijagarðinum
er vel á þriðja tíma og þar sem tón-
list er víða notuð í verkinu, segir
það sig sjálft að á disknum sem hér
er gerður að umtalsefni er aðeins
hluti tónsmíðanna. Þau verkanna
sem best eru semja sig í ætt
Schrammeler-tónlistar, en önnur
eru frekar stemmningar en fullklár-
uð lög, eins og við er að búast.
Hljóðfæraskipan Skárren ekkert er
einföld, bassi, gítar harmonikka, og
þó ekki sé vert að sakna trommu-
leiks, er töluverð tilbreyting í píanó-
leik Valgeirs SkagJjörðs, þar sem
hans nýtur við, til að mynda í besta
lagi disksins, Bassaleikarinn sagði
að ég væri eins og blóm. Einnig er
skemmtilegt eina eiginlega sönglag-
ið á plötunni, tangóinn Wie Schak-
ale sem Harpa Amadóttir syngur
prýðilega. Gaman hefði verið að fá
fleiri hljóðfæri til leiks, til að mynda
færi afskaplega vel á að hafa ein-
hver strokhljóðfæri með, fiðlu
og/eða selló. Það hefði þó líklega
verið á skjön við tilgang útgáfunn-
ar; að festa á plast tónahlið
skemmtilegrar uppfærslu. Það
heppnast einnig bráðvel og enginn
sem séð hefur verkið verður svikinn
af því að festa kaup á disknum.
Ekki er heldur úr vegi að benda
þeim sem ekki sáu verkið og ekki
ætla sér að sjá það að hlusta að
minnsta kosti á diskinn, því hann
er vísbending um að Skárren ekkert
sé til stórræðanna.
Hljómur á plötunni hæfír tónlist-
inni og tilefninu, þó ekki sé hann
alltaf hreinn. Víða má heyra hnökra
sem koma ekki að sök, því misfell-
urnar gefa áheyranda nasasjón af
leikverkinu og þannig getur hann
horfið á vit leikhússins heima í stofu.
Árni Matthíasson
Morgunblaðið/Sverrir
TRÍÓIÐ Skárren ekkert hefur vakið at-
hygli á kaffihúsum borgarinnar fyrir lipr-
an flutning á kaffihúsa-, kvikmynda- og
leikhústónlist.
HLJÓMSVEITIN Bong kom þægilega á óvart.
Morgunblaðið/Halldór
Bong tróð
upp í
Tunglinu
►SÍÐASTLIÐIÐ laugardags-
kvöld var óvænt uppákoma á
skemmtistaðnum Tunglinu, en
það á víst að vera fastur liður á
laugardagskvöldum. Að þessu
sinni tróð hljómsveitin Bong upp
með Móeiði Júníusdóttur og Ey-
þór Amalds í broddi fylkingar.
Var ekki annað að sjá á Tungl-
gestum en að þeir kynnu vel við
að láta koma sér á óvart.
LOVISA Guðmundsdóttir og Guðbjörg Finnsdóttir.
Morgunblaðið/Halldór
FRIÐRIK stendur við hlið móður sinnar Eddu Hjaltested og
ömipu sinnar Grethe Hjaltested, en þeim tileinkar hann sýninguna.
Ljósmynda-
sýning Frið-
riks Arnar
UÓSMYNDASÝNING Friðriks Arnar
var opnuð í Listmunahúsi Ófeigs á laug-
ardaginn var. Friðrik Örn hefur áður
tekið þátt í þremur samsýningum, síðast
í október 1994 í Los Angeles. Hann
útskrifaðist núna í ágúst frá Brooks
Institute of Photography með BA-gráðu
í ljósmyndun og vinnur við tæknibrellur
og leikmyndahönnun hjá bandarísku
auglýsingafyrirtæki, Jay P. Morgan, auk
þess að vinna að ljósmyndun fyrir geisla-
diskaútgáfur og tímarit. Hann hefur
unnið til fjölda verðlauna, meðal annars
í samkeppni nemenda frá ljósmyndaskól-
um í Bandaríkjunum og birtist ljósmynd
hans í tímaritinu American Photo.