Morgunblaðið - 10.08.1985, Blaðsíða 44

ii
MOfiGIJflBlADip.MLUqAPQAGUR 10- ÁGÚST 1985
Soffía Zophónías-
dóttir — Kveðjuorð
Fædd 6. desember 1919
Dáinn 5. ágúst 1985
I dag verður gerð frá Landa-
kirkju í Vestmannaeyjum útför
Soffíu Zophaníasardóttur sem lést
5. þessa mánaðar. Hún hafði verið
mikið veik að undanförnu. Fyrir
sex árum veiktist hún af illkynja
sjúkdómi, sem svo marga leggur
að velli nú á dögum. Þá gekkst hún'
undir skurðaðgerð og náði að því
er virtist fullum bata. Hún sjálf
og hennar nánustu horfðu vongóð
til framtíðarinnar. En vonirnar
brustu. Á síðastliðnum vetri tók
sjúkdómurinn sig upp að nýju og
þá var ekki að sökum að spyrja.
Lengst af lá Soffía á Landspítal-
anum og Sjúkrahúsi Vestmanna-
eyja, og á síðarnefnda spítalanum
andaðist hún eins og fyrr segir að
kvöldi hins 5. þ.m. Nokkrum sinn-
um heimsótti ég hana þegar hún
lá í Landspítalanum. Hún var full-
komlega róleg og æðrulaus, þótt
hún gerði sér vel grein fyrir hvert
stefndi. Hún heilsaði mér með
bros á vör og sló jafnvel á létta
strengi.
Hugurinn hvarflaði nær hálfa
öld aftur í tímann. Ég kom sem
ungur kennari í sveitina hennar
fögru, Innri-Akraneshrepp. Ég
var öllum ókunnugur, en mætti
strax hlýjum móttökum hjá heim-
ilisfólinu í Heynesi, en þar dvaldi
ég þá tvo vetur sem ég kenndi í
hreppnum. Litla skólahúsið stóð
rétt við túnjaðarinn í Heynesi.
Þegar ég hafði komið mér fyrir
hóf ég strax kennsluna. Nemend-
urnir voru á mismunandi aldri eða
frá sjö til fjórtán ára. Fljótt veitti
ég sérstaka athygli tveimur nem-
endum, sem voru í hópi hinna
yngri. Þeir voru prúðir og stilltir
og sóttist námið vel. Þetta voru
systkini frá Stóra-Býli, Kjartan
og Sveinbjörg að nafni.
Eitt sinn á haustmánuðum í úr-
hellisrigningu og hvassviðri
mættu fáir í skólann. Ég varð
þessvegna ekki lítið undrandi þeg-
ar Daddi og Denna birtust allt í
einu, en yfir allbreitt mýrarsund
og berangur var að fara. Einhver
götuslóði mun þó hafa legið þarna,
sem átti víst að heita vegur. En
skýringin kom brátt í ljós, stóra
systir leiddi yngri systkini sín sér
við hönd. Og ekki nóg með það,
heldur lóðsaði þau alla leið inn í
anddyri og hjálpaði þeim úr blaut-
um yfirhöfnunum.
Þetta var í fyrsta skipti sem ég
sá Soffíu. Þá var hún innan við
tvítugt, geislandi af æskuþokka og
lífsfjöri. Hún var dökk yfirlitum,
lagleg, í meðallagi há og vöxturinn
samsvaraði sér vel. Það gat ekki
hjá því farið að mynd hinnar ungu
stúlku greyptist í hrifnæman hug-
ann.
Síðan var ég oft gestur á heimili
foreldra Soffíu. Þau voru bæði
mjög alúðleg og gestrisin. Hús-
bóndinn Zophanías Fr. Sveinsson
var léttur í máli og gamansamur,
og Ingibjörg Gísladóttir kona
hans virðuleg í fasi og framgöngu.
Þau áttu fimm bðrn, Soffía var
elst og Sveinbjörg yngst, og syn-
irnir þrír voru, Sigurður, Yngvi og
Kjartan. Þetta var glaðvær og
skemmtilegur systkinahópur og ég
á margar góðar endurminningar
frá heimsóknum mínum að Stóra-
-Býli.
t
Eiginkona mín og móöir,
SIGRÍDUR JÓNSDÓTTIR
fré Drangshliðardal,
Vesturvegi 17b, Vestmannaeyjum,
lést I Sjúkrahúsi Vestmannaeyja 8. ágúst.
Árni SigurAsson,
Lilja Árnadóttir.
t
Móöir okkar og tengdamóöir,
HELGA GÍSLADÓTTIR
frá Siglufiröi,
Stórageröi 20, Reykjavík,
lést í Landspitalanum 2. ágúst sl. Jaröarförin fer fram frá Fossvogs-
kirkju þriöjudaginn 13. ágúst kl. 13.30.
Bjarni Kjartansson,
Svanhildur Kjartansdóttir,
Asthildur Kjartansdóttir,
Gisli Kjartansson,
Sigurjón Kjartansson,
Brynja Guómundsdóttir,
Bragi Einarsson,
Örnólfur Hall,
Edda Jónsdóttir,
Antje Tidemann.
t
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og
útför eiginkonu minnar, móöur, tengdamóöur og ömmu,
HÓLMFRÍÐAR INGIMUNDARDÓTTUR,
Þykkvabte 21.
Ágúst Friöþjófsson,
Ragnar Ágústason,
Linda Ágústsdóttir, Einar Ágústsson,
og barnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir samúö og hlýhug viö andlát og útför móöur
okkar, tengdamóöur og ömmu,
GUDRÚNAR MAGNÚSDÓTTUR,
Brekku, Ytri-Njaróvfk,
Sérstakar þakkir skulu færöar starfsfólki sjúkrahúss Kefiavíkur.
Petrea Georgsdóttir,
Elínbjörg Georgsdóttir,
Ingibjörg Georgsdóttir,
Sigfriöur Georgsdóttir,
Jón B. Georgsson,
Jóna Björg Georgsdóttir,
Ágústa Ágústsdóttir,
barnabörn og b
Oddur Jónsson,
Hans Tómasson,
Þorvaldur Valdimarsson,
Jón Einarsson,
Sigríöur Jónsdóttir,
Jóhann Ólafsson,
Sverrir Guömundsson,
rnabarnabörn.
Ingibjörg á dóttur frá fyrra
hjónabandi Ástu að nafni, en hún
var farin að heiman þegar ég
kynntist fjölskyldunni.
Stundum komu eldri systkinin á
Stóra-Býli í heimsókn að Heynesi.
Halldór, sonur bóndans, lék á
orgel. Þá var oft glatt á hjalla og
spilað og sungið fram á rauða
nótt. Ungi kennarinn þurfti sann-
arlega ekki að kvarta um ein-
manakennd.
Þjóðhátíðarárið 1944 flyst fjöl-
skyldan í Stóra-Býli til Reykjavík-
ur. Zophanías reisir einbýlishús í
Kleppsholtinu, en hann var út-
lærður trésmiður.
Zophanías dey: árið 1963, en
Ingibjörg er enn við góða heilsu,
þrátt fyrir háan aldur. Hún fyllir
senn 94. árið og býr ennþá í íbúð
sinni, einsömul og annast sjálf
húsverkin. Eins og að líkum lætur
nýtur hún umhyggju barna sinna,
sem heimsækja hana nær daglega
og láta henni í té alla þá hjálp og
aðstoð sem þau mega.
Árið 1942 verða þáttaskil í lífi
Soffíu, en þá giftist hún unnusta
sínum óskari Sigurðssyni útgerð-
armanni í Vestmannaeyjum og
þau stofna þar heimili sitt. óskar
var mikill framkvæmda- og at-
orkumaður. Auk útgerðarinnar
var hann forstjóri Vinnslustöðv-
arinnar og löggiltur endurskoð-
andi.
Soffía var stoð og stytta manns
síns og stóð örugg og traust við
hlið hans í blíðu og stríðu. Þeim
varð þriggja barna auðið. Þau eru:
Sigurður kvæntur Sigurbjörgu
Óskarsdóttur, Friðrik kvæntur
Dóru Haraldsdóttur og Kolbrún
gift Sigmari Þór Sveinbjörnssyni.
Barnabörn eru orðin níu og eitt
barnabarnabarn. öll eru börn
Soffíu hið mesta dugnaðar- og
myndarfólk.
Soffía var vel gerð kona og
ágætlega greind, og vissulega hef-
ur hún gefið ástvinum sínum mik-
ið, bæði í eiginlegri og óeiginlegri
merkingu. Hún var af þeirri kyn-
slóð sem var vön að gera meiri
kröfur til sjálfra sín en annarra.
f Vestmannaeyjum var aðallífs-
starfið unnið innan veggja heimil-
isins. Hvenær verða metin að
verðleikum störf fórnfúsrar og
kærleiksríkrar móður og eigin-
konu, höfuðþátturinn í tilveru
þjóðar vorrar.
Árið 1969 varð Soffía fyrir
þeirri þungbæru reynslu að missa
eiginmann sinn á góðum aldri. En
það var fjarri henni að láta bugast
eða mikla fyrir sér erfiðleikana.
Hún var því vön að treysta á
sjálfa sig og standa sig þótt á móti
blési.
Soffía flyst til Reykjavíkur,
festi kaup á íbúð og átti þar síðan
heimili til æviloka.
Það var fjarri Soffíu að sitja
auðum höndum. Hún fékk starf
hjá Félagsmálastofnun Reykja-
víkurborgar og vann þar um ára-
bil eða meðan heilsa og kraftar
leyfðu.
Starfið var aðallega fólgið í því
að liðsinna og sitja hjá öldruðum
og einmana fólki. í þessu starfi
naut kærleiksþel Soffíu sín vel,
glaðværð hennar og lipurð.
Mér flýgur í hug ferskeytla sem
í eina tíð stóð á bakhlið eldspýtu-
stokka. En vísan mun vera eftir
minn gamla ljúfa skólastjóra
Freystein Gunnarsson.
Alla þá sem eymdir þjá
er yndi að hugga.
Lýsa þeim sem ljósið þrá,
en lifa í skugga.
Er ég kvaddi Soffíu á Landspít-
alanum var hún svo langt leidd að
hún mátti ekki mæla. En hún
opnaði augun og brosti. Milda,
hlýja brosið hennar var óbreytt.
Við hjónin vottum móður, bðrn-
um, systkinum og öðrum vanda-
mönnum innilegustu samúð.
Blessuð sé minning Soffíu Zoph-
aníasardóttur.
Ármann Kr. Einarsson
t
Dóttir mín og móöir okkar,
SOFFÍA ZOPHANf ASDÓTTIR,
Ljósheimum 6,
Reykjavfk,
veröur jarösungin frá Landakirkju í Vestmannaeyjum i dag, laugar-
daginn 10. ágúst, kl. 14.00.
Fyrir hönd vandamanna,
Ingibjörg Gísladóttir,
Síguróur Óskarsson, Sigurbjörg Óskarsdóttir,
Friörik Óskarsson, Dóra Haraldsdóttir,
Kolbrún Óskarsdóttir, Sigmar Þór Sveinbjörnsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
M ..............
t
Þökkum innilega samúö og hlýhug viö andlát og útför fööur okkar,
HJARTAR NIELSEN,
kaupmanns,
Baröaströnd 11.
Erna Nielsen, Björn Jónsson,
Svala Nielsen,
Sophus Nielsen, Guörún Nielsen
og barnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir samúö og vinarhug viö andlát og útför eigin-
manns míns, fööur okkar, tengdafööur og afa,
BJÖRNS SVEINBJÖRNSSONAR,
verkfræóings,
Sunnuflöt 6,
Garöabas.
Guö blessi ykkur öil.
Guölaug Björnsdóttir,
Nanna Dýrunn Björnsdóttir, Stephen Kaya,
Ólöf Guórfóur Björnsdóttir, Vigfús Árnason,
Sveinbjörn Egill Björnsson, Ase Gunn Björnsson,
Helga Lilja Björnsdóttir, Tryggvi Agnarsson,
Guörún Þorbjörg Björnsdóttir, Halldór Reynisson,
og barnabörn.
Soffía er farin frá okkur til
hinna undursamlega góðu heim-
kynna sem bíða okkar allra.
Kynni okkar Soffíu voru djúp og
gefandi. Hún var nærgætin, glað-
vær, heilsteypt og elskuleg og við
áttum innihaldsrík samskipti í
gegnum tíðina.
Eg veit, að hún á öruggan og
vísan stað á bak móðunnar miklu
hjá frelsara okkar.
Sigrún Schneider
Síminn hringir seint að kvöldi
þann 5. ágúst. Það er Kolbrún,
dóttir Soffíu, að tilkynna okkur
andlát móður sinnar.
Um sólarlag á einu fegursta
kvöldi sumarsins kvaddi mágkona
mín jarðlífið. Hún var góð kona,
heilsteypt og sönn, enda vel af
Guði gjörð. Hún lét félagsmál m.a.
til sín taka og starfaði i kvenna-
deild Slysavarnafélagsins Ey-
kyndils í Vestmannaeyjum og
ennfremur meðal Oddfellowa í
Rebekkustúkunni Vilborgu þar í
bæ. Soffíu er sárt saknað. Um
nokkurra mánaða skeið barðist
hún við erfiðan sjúkdóm, sem
læknavísindin ráða ekki við enn-
þá. Soffía dvaldist bæði á sjúkra-
húsi hér í borg og einnig síðustu
vikurnar á Sjúkrahúsi Vest-
mannaeyja, en þar vildi hún vera
sem næst börnum sfnum þegar
leiðarlok nálguðust. Dugnaður
hennar og hugrekki í erfiðum
veikindum var með eindæmum.
Hún var mjög trúuð kona, örugg
um nærveru Guðs og eilíft líf.
Foreldrar Soffíu voru Zophaní-
as Fr. Sveinsson, trésmiður, og
Ingibjörg Gísladóttir, bæði ættuð
frá Borgarfirði.
Þau eignuðust 5 börn, þrjá syni
og tvær dætur, og var Soffía
þeirra elst.
Eina dóttur, Ástu, eignaðist
Ingibjörg með fyrri manni sinum,
sem lést þegar Ásta var á unga
aldri. Gekk Zophanías henni í föð-
urstað. Móðirin er ennþá á lífi i
hárri elli og býr að Kambsvegi 11 í
Reykjavík.
Soffia giftist þ. 28. nóv. 1942
óskari Sigurðssyni, löggiltum
endurskoðanda og útgerðarmanni,
síðar forstjóra Vinnslustöðvarinn-
ar í Vestmannaeyjum. Þau eign-
uðust 3 börn; öll búsett í Eyjum.
Þau eru: Sigurður, stjórnarfor-
maður Vinnslustöðvarinnar og
kafari, kvæntur Sigurbjörgu
Óskarsdóttur og eiga þau 3 börn:
Sólveigu, Óskar og Soffiu. Friðrik
Ingi, framkvæmdastjóri, kvæntur
Dóru Haraldsdóttur, þau eiga þrjá
syni: örlyg Gunnar, Óskar Svein
og Frey. Kolbrún Ósk, gift Sig-
mari Þór Sveinbjörnssyni stýri-
manni á Herjólfi. Þeirra börn eru:
Gísli, óskar Friðrik og Harpa.
óskar, eiginmaður Soffíu, lést
árið 1969, langt um aldur fram.
Nokkru síðar fluttist Soffía til
Reykjavíkur og bjó lengst af í
Ljósheimum 6. Hún hóf störf hjá
Félagsmálastofnun Reykjavíkur
og vann við hjúkrun aldraðra, svo
lengi sem kraftar leyfðu. Soffía
hafði oft á orði, að börnin sín
hefðu verið mesta gæfan í lífi sínu
eftir að eiginmaðurinn féll frá.
Innilegra sambandi milli móður
og barna hefur undirritaður aldrei
kynnst. Einnig var mjög kært með
tengdabörnum hennar og barna-
börnin voru sólargeislar í lífi
hennar. Við leiðarlok sækja marg-
ar fagrar minningar liðinna ára á
hugann og innilegt þakklæti okkar
hjóna og barnanna fyrir að hafa
notið samvista við Soffíu á lífs-
leiðinni.
Innilegar sainúðarkveðjur flyt
ég móður hennar, börnum og öðr-
um ástvinum. Við, vinir Soffíu,
vitum, að hún er farin til fegurri
sólarlanda, meira að starfa Guðs
um geim, þar sem ástvinirnir biðu
í varpa og fögnuðu henni vel.
Minningin um Soffíu er björt og
hrein og mér koma í hug þessar
gömlu ljóðlínur E.J.P.
„Guð þig blessi, gleðin ört
og gæfu hljótt þig leiði.
Kærleikssólin sé þér björt
sæla veg þinn greiði."
Sveinn Elíasson