Morgunblaðið - 03.11.1999, Blaðsíða 12

12 MIÐVIKUDAGUR 3. NÓVEMBER 1999
MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
Landbúnaðarráðherra flutti ávarp í Landbúnaðarháskólanum á Hvanneyri
Meiri friður um íslenskan
landbúnað á Alþingi
Morgunblaðið/Davíð Pétursson
Starfsmenn landbúnaðarráðuneytis og ráðherra við komuna að Hvanneyri.
Giiind - Háskóladagur Landbúnað-
arháskólans á Hvanneyri var hald-
inn nýverið og hófst við nýreista
styttuna „Hrafn og plógur“ eftir
listamanninn Magnús Tómasson
sem afhent var við þetta tækifæri.
Rektor Landbúnaðarháskólans
Magnús B. Jónsson bauð gesti vel-
komna og flutti ávarp en síðan voru
flutt nokkur erindi.
Magnús sagði m.a. í ávarpi sínu:
„A 50 ára afmæli búvísindadeildar í
ágúst 1997 gáfu búfræðikandidatar
frá Hvanneyri frummynd af lista-
verki því sem nú stendur hér full-
gert. Þá ólum við þá von í brjósti að
listaverkið gæti staðið fullgert þeg-
ar 50 ár væru liðin frá því að fyrstu
búfræðikandidatarnir útskrifuðust
héðan og þá fengi skólinn einnig þá
afmælisgjöf að formlega væri hér
kominn landbúnaðarháskóli. Allt
þetta hefur ræst og þegar ég tek
fyrir hönd skólans við þessari höfð-
inglegu gjöf og gefendur búnaðai'-
samböndin í landinu ásamt fyrir-
tækjum og stofnunum sem tengjast
íslenskum landbúnaði héraðsráðu-
nautarnir í landinu veita margvís-
lega þjónustu kýs ég að skilja hana
sem viðurkenningu og þakklæti fyr-
ir vel unnin störf búfræðikandidata
frá Hvanneyri og skilaboð til okkar
að standa okkur í því verkefni að
mennta leiðbeinendur og fræði-
menn til þjónustu fyrir íslenskan
landbúnað."
Gaf hann síðan Jóhanni Torfasyni
orðið, 'en hann, ásamt þeim Sveini
Sigumiundssyni, Leifi Kr. Jóhann-
essyni og Ævari Hjartarsyni sáu
um að fullgera listaverkið f.h. gef-
enda. Jóhannes rakti störf nefndar-
manna og þakkaði góðan stuðning
allra sem leitað var til, til að fjár-
magna framkvæmdina. Bað hann
síðan Leif Jóhannesson að klippa á
silkiborða, sem strengdur var utan
um listaverkið, sem tákn um að
verkinu væri lokið. Afhenti hann
svo Magnúsi B. Jónssyni formlega
styttuna til varðveislu.
Að þessu loknu hófst málstofa um
hlutverk og framtíð Landbúnaðar-
háskólans. Magnús rektor flutti
stutt ávarp, sagði að viðfangsefni
þessarar málstofu væri að kynna
hvað Landbúnaðarháskólinn hefði
að bjóða íslenskum landbúnaði og
íslensku rannsóknarsamfélagi, en
ekki síður hverjar væra væntingar
og kröfur til hans frá rannsóknar-
samfélaginu, fræðimönnum og ís-
lenskum landbúnaði.
Rætur og vængir
Fyrsta erindið, sem bar yfir-
skriftina „Afl og geta Landbúnaðar-
háskólanns til að þjóna íslenskum
landbúnaði11, flutti Bjarni Guð-
mundsson, aðstoðarrektor skólans.
Hann sagði m.a.: „Einn mesti skóla-
maður þessarar aldar, Þórarinn
Bjömsson, skólameistari
MA, vildi að með skóla-
verunni öðluðust nem-
endur hans tvennt; rætur
og vængi. Það á líka við
hér sunnan heiða. Hlut-
verk háskólans verður
það að þroska með nemendum sín-
um rætur í verkkunnáttu og raun-
tengslum, í og við starfsumhverfí
sitt. A hina hliðina þarf að þroska
vængina, sem bera eiga þann braut-
skráða hátt og langt, óbundinn af
landslagi hversdagsins, þvert á
hefðbundna strauma og stefnur, til
þess að öðlast yfirsýn, til þess að fá
ný sjónarhorn.
Landbúnaðarháskólinn á Hvann-
eyri þarf að gefa hverjum þeim,
sem þar starfar, rætur, gefa honum
plóg, áhald og trausta festu í dag-
legu hlutverki en líka vængi bæjar-
hrafnsins, til þess að geta hafíð sig
hærra, frá hefðbundinni- og oft
þröngri hugsun hversdagsins; - og
ekki bara vængina hans krumma,
heldur líka forspárhæfíleika þessa
merkilega fugls, sem vakir yfir
hverjum bæ, því hvað eru fræðin og
vísindin annað en það að sjá hlutina
fyrir?“
Næsti frummælandi var Þorsteinn
Sigfússon prófessor, formaður
Rannsóknarráðs Islands. Hann sat í
stofu á Höfn í Homafírði, en með
fjarskiptatækni nútímans geta menn
tekið fullan þátt í fundarstörfum,
þótt órafjarlægð skilji þá að. Erindi
Þorsteins hét „Erindi og kröfur
rannsóknarsamfélagsins til Land-
búnaðarháskólans." Hvatti hann til
náins samstarfs á milli Rannsóknai--
ráðs, RALA og Landbúnaðarháskól-
ans. Þriðja erindið flutti Jóhannes
Sveinbjörnsson, sérfræðingur og
bóndi, og nefndi hann erindi sitt
„Væntingar og óskii- ungra fræði-
manna til Landbúnaðarháskólans".
Fjórða og síðasta erindið flutti
Þórólfur Sveinsson, bóndi og for-
maður Landssambands kúabænda.
Hann nefndi erindi sitt „Hvers
væntir atvinnuvegurinn af hinum
nýja Landbúnaðarháskóla?" Hann
sagði m.a.: „Islenskur landbúnaður
væntir þess að hann eigi sér góðan
liðsmann og talsmann í Landbúnað-
arháskólanum á Hvanneyri." Að
lokum talaði Guðni Agústsson, land-
búnaðarráðherra. Hann þakkaði
fyrir erindin og sagði síðan meðal
annars:
„Það er mikilvægt fyrir skóla og
fyrirtæki að staldra við öðru hvoru
og fara yfír stöðu sína,
setja háu ljósin upp og
horfa til framtíðarinnar.
Og nú við aldamót er það
íslenskum landbúnaði
mjög mikilvægt að það
takist vel til sem markað
var af Alþingi að hér yrði rekinn
Landbúnaðarháskóli til að auka svo-
lítið peningamagnið í veskinu sínu.
Þannig að ykkar bíða stórhuga
verkefni, þið verðið að breiða krón-
una mót sólunni og starfa af alefli.
Þið megið ekki vera hræddir við
skoðanir eða aðra skóla, þið verðið
að kalla alla þá bestu menn hvort
sem það er úr öðru háskólasamfé-
lagi eða hvaðan sem kallið kemur til
að vinna með ykkur að þeim stór-
huga verkefnum sem ykkar bíða.“
Hefja þarf sókn
„Eg fagna sérstaklega þeiiri
rödd sem barst okkur austan frá
Höfn í Hornafirði, frá vini mínum
Þorsteini Sigfússyni, sem starfar í
háskólasamfélaginu og sagði í raun-
inni við okkur og ég vona við þjóð-
ina einnig að við ættum tækifæri,
við yrðum að hefja sókn, efla nám
og rannsóknir og bætti því einnig
við, að það er ekki síður að heil-
brigðismál þessarar þjóðai-, sem
hvíldi lengi á íslenskum landbúnaði,
því ég tók rétt eftir að ef brygðist
förin til nýrrar aldar að þá væri
staðan sú að við yrðum að éta horm-
ónatrefjar og gervidrasl. Þökk sé
þér Þorsteinn, við viljum og við eig-
um þig að sem bandamann og sam-
starfsmann.
En ágætu ráðstefnugestir, stund-
um finnst manni að allt sé á hverf-
anda hveli, við ráðum ekki við
breytingarnar, við stöðvum ekki
þróunina, við snúum ekki hjólinu
við. Við sjáum miklar breytingar í
íslenskum sveitum sem okkur
stendur verulega ógn af, samt meg-
um við ekki hræðast stöðuna þegar
heimurinn er að snúast við, fólkið
gerir kröfu um vörur sem fram-
leiddar eru á hreinu landi, eftir vís-
indalegum leiðum á besta gróðri
sem veröldin býður upp á. Þá munu
margir horfa til okkar og vilja njóta
þeirra gæða sem við eigum. Þess
vegna eigum við að metta þessa
þjóð, og við eigum möguleika á því
einnig að ná mörkuðum þeirra sem
vilja lifa af heilbrigði víðar í veröld-
inni. Og þess vegna er auðvitað
vinna okkar stærri og meiri og við
snúum við byggðaþróuninni.
En við stöndum
frammi fyrir því á þess-
ari stundu að íslenska
þjóðin, ekkert síður þétt-
býlisfólkið, sem um langa
hríð hafði tekið undir og
jafnvel barist við ís-
lenska bændur og tala gegn þeim,
skynjar og skilur nú fremur en fyrr,
að landbúnaðurinn, hann framleiðir
úrvalsvöru og það vill ekki aðra
vöru þetta fólk, en það skynjar og
skilur að ef þessi hlekkur fær ekki
að dafna í byggðum þessa lands, þá
verður þetta fátækt land og þess
vegna stendur þjóðin með okkur og
vill sækja fram með okkur og vill
sjá sterka kynslóð starfa í íslensk-
um sveitum. Ég gerði það þess
vegna að gamni mínu á dögunum,
þegar sendiherra Islands í Banda-
ríkjunum var hér á ferð, Jón Bald-
vin Hannibaldsson, að ég bauð hon-
um upp í landbúnaðarráðuneyti og
þegar ég hitti þennan fornvin minn
þar, þá sagði ég við hann, vertu vel-
kominn hér landbúnaðarins fomi
fjandi. Síðan tókum við að ræða
landbúnaðarmál, stöðu okkar í
Bandaríkjunum og þá fann ég að
við, þessir fornvinir værum orðnir
samherjar og hugsuðum eins. Hann
talaði illa um sérvisku Bandaríkja-
manna að leggja toll á besta lamba-
kjöt heimsins, íslenska lambakjötið.
Hann taldi mikilvægt að standa með
íslenska æðardúninum og hann
sagði að íslenski hesturinn væri
slíkt djásn að við þyrftum að hugsa
sérstaklega um hann, við mættum
aldrei selja hann sem barnahest eða
„pony“hest, heldur selja hann sem
villtan glæsUegan gæðing, og engan
hest undir 1,5 til 2 mUljónum króna.
Svo bætti þessi átakamaður við:
„Við verðum að gá að því hvað við
erum smáh’, við förum ekkert nema
á gæðunum. Ef menn vilja fá hér
eitthvað eftir magni, þá ráðum við
ekkert við það.“„
Samfélagið stendur
með landbúnaði
„Nú vitna ég í þetta, því mér
finnst það styðja það sem ég var að
segja áðan um íslenska samfélagið
að það hefur dálítið snúist við og
stendur nú með íslenskum landbún-
aði; það er meiri friður um íslensk-
an landbúnað á Alþingi íslendinga.
Ég hygg að það sé almennt meðal
allra stjórnmálamanna að þeh’ hafí
áhyggjur af stöðu byggðarinnar ef
þróun byggðarinnar verður ekki
snúið við. Þess vegna
óska ég eftir því og hef
þær væntingar í mínu
starfí að Landbúnaðar-
háskólinn á Hvanneyri
verði afl nýrra tækifæra
og nýrrar sóknar. Skylda
ykkar er stór, þið hafíð viljann og
víðsýnið, gangið frjálsir og djarfir
til starfa.“
Að lokinni ræðu landbúnaðarráð-
herra var gefið kaffi, en síðan var
gestum boðið að vera við opnun á
kennsluaðstöðu í mjöltum og mjalt-
artækni. Það eru innflutningsaðilar
tækjabúnaðar á þessu sviði, sem og
innlendir þjónustuaðilar sem hafa
látið skólanum í té allan hinn
nýjasta tæknibúnað á þessu sviði.
Landbúnaðarráðheira sýndi þá
kunnáttu sína í mjöltun með því að
setja mjaltatækið á gervijúgur, og
þar með var kennslutækið formlega
tekið í notkun.
Grunnskólinn
í Hveragerði
tölvuvæddur
Hveragerði - Foreldrar og
starfsmenn Grunnskólans í
Hveragerði hafa ákveðið að
hrinda af stað átaki til fjár-
mögnunar á tölvum sem yrðu
staðsettar í skólastofum. Að
sögn forsvarsmanna átaksins
er þetta liður í því að flýta fyr-
ir framkvæmd nýrrar aðal-
námskrár þar sem gert er ráð
fyrir að upplýsingatæknin
fléttist inn í allar námsgreinar.
I hinni nýju aðalnámski’á er
það meðal annars sett sem
markmið að öll grunnskóla-
börn hafí aðgang að margmiðl-
unartölvum og Netinu. Auknar
kröfur á þessu sviði koma ekki
einungis fram hjá mennta-
málayfirvöldum heldur einnig
frá foreldram og samfélaginu
öllu.
Að sögn Olafs H. Einarsson-
ar, eins forsvarsmanna átaks-
ins, hefur tölvunotkun í grann-
og framhaldsskólum þróast í
þá átt að tölvan er að verða
mikilvægt hjálpartæki kennsl-
unnar í hverri námsgrein.
„Astæða þessa er sú að úrval
kennsluforrita hefur aukist og
viðurkennt er mikilvægi þess
að nemendur upplifí tölvuna
sem hjálpartæki við lausn
verkefna sinna. Til að standa
undir kjörorðinu „Enn betri
skóli“ þarf að auka færni nem-
enda í tölvunotkun og gera
tölvuna að sjálfsögðu og
áhugaverðu hjálpartæki við
námið. Besta leiðin th þess er
að koma nettengdum tölvum
fyi’ir í hverri kennslustofu.
Framtíðin er tölva á hvern
nemanda."
Bréf hefur verið sent til fyr-
irtækja og styrktaraðila skól-
ans þar sem þeim er boðið að
taka þátt í verkefninu. Enn-
fremur hefur verið stofnaður
reikningur í Búnaðarbankan-
um í Hveragerði og er númerið
0314-13-300062. Oll framlög
era vel þegin.
Nýtt mat á
verðmæti
Landssíma
Islands
SAMGÖNGURÁÐHERRA
skipaði 1. nóvember starfshóp
sem á að framkvæma nýtt mat
á verðmæti Landssíma íslands
hf. Starfshópinn skipa Heimh’
Haraldsson, endurskoðandi,
sem jafnframt er formaður
hópsins, Hjörleifur Pálsson,
endurskoðandi og Skarphéð-
inn Berg Steinarsson, skrif-
stofustjóri í forsætisráðuneyti.
Lögfræðilegur ráðgjafi starfs-
hópsins er Baldur Guðlaugs-
son, hrl.
Forsaga málsins er sú að
hinn 23. júlí sl. skipaði sam-
gönguráðherra starfshóp til að
fjalla um niðurstöðu álits sam-
keppnisráðs nr. 6/1999 vegna
GSM-þjónustu Landssíma Is-
lands hf. I skýrslu starfshóps-
ins, sem dagsett er 6. október
sl., er m.a. lagt tO að fram fari
nýtt mat á þeim eignum Póst-
og símamálastofnunar, skuld-
bindingum og viðskiptavild
sem Póstur og sími hf. yfirtók
hinn 1. janúar 1997, sem auk
matsins sem matsnefndin
framkvæmdi, byggist á út-
reikningum á núvirtu tekju-
flæði miðað við þær forsendur,
áætlanir og upplýsingar í
rekstri fyrirtækisins sem fyrir
lágu í árslok 1996. Það er því í
framhaldi þess sem starfshóp-
ur þessi er skipaður, þ.e. til að
framkvæma nýtt mat á verð-
mæti Landssíma Islands hf. í
samræmi við tillögur starfs-
hópsins.
Viðurkenning
og þakklæti
fyrir vel unnin
störf
Góður liðs-
maður í Land-
búnaðarhá-
skólanum