Morgunblaðið - 03.03.1988, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 3. MARZ 1988
LADA LUX
LADA SPORT 4x4
1500, KR. 250.
LADA SAFIR
LADA STATION LUX
; f: “ Wk\
1300, KR. 229.000,
LADA 1200
Konica
UBIX
UÓSRITUNARVELAR

Suðurlandsbraut 14 107 Reykjavík, sími 38600 10 línur
-:
BIFREIÐAR & LANDBÚNAÐARVÉLAR
Hugsaðu málið
Ef þú ert í bílahugleiðingum,ættir
þú að lesa þessa auglýsingu
tvisvar. Ræddu við sölumenn
okkar um kosti LADA bílanna og
vinsælu greiðslukjörin. Afgreiðslu-
tíminnn er 2-4 dagar. Við eigum
einnig úrval notaðra LADA bíla.
Beinirsímar:
Nýir bílar sími: 31236
Notaðir bílar sími: 84060
Opið laugardaga frá 10-16
ÓBREYTT VERÐÁ MEO-
AN BIRGÐIR ENDAST
2800
Lada bílar
seldir ’87
Tónlistín
margslungin í
þessari útgáfu
Don Carlos
segir Klauspeter Seibel, stjórnandi
Viðfangsefni Sinfóníuhljómsveit-
ar íslands á næstu áskriftartónleik-
um er óperan Don Carlos eftir
Verdi. Auk hljómsveitarinnar flytja
margir erlendir og íslenskir ein-
söngvarar og Kór íslensku óperunn-
ar verkið.
Stjómandi á þessum tónleikum
Sinfóníuhljómsveitar íslands
fimmtudaginn 3. mars nk. er Þjóð-
verjinn Klauspeter Seibel. Hann
hefur komið nokkrum sinnum hing-
að á þessum áratug til að stjóma
hljómsveitinni; fór meðal annars í
tónleikaferðalag um Vestfírði með
hljómsveitina og í mars 1985 stjóm-
aði hann hljómsveitaruppfærslu á
Hollendingnum fljúgandi eftir
Wagner við mjög góðar undirtektir.
Nú er Klauspeter Seibel kominn
hingað aftur, í þetta skipti til að
stjóma frumflutningi hérlendis á
ópemnni Don Carlos eftir Giuseppe
Verdi. Klauspeter Seibel er enginn
viðvaningur við uppfærslu á Don
Carlos, hefur sett óperuna upp í
óperuhúsum í Frankfurt og Ham-
borg og í vetur í Kiel.
Hljómsveitaruppfærsla
í fyrsta sinn
En þetta er í fyrsta skipti, sem
Klauspeter Seibel stjómar hljóm;
sveitamppfærslu á ópemnni. í
stuttu spjalli var hann því fyrst
spurður, hvort einhver munur væri
á hljómsveitaruppfærslu og hefð-
bundinni uppfærslu:
— Aðalmunurinn er sá, að fyrir
hljómsveitamppfærslu lýkur æfing-
um á ákveðnum degi með tónleik-
um, en í ópemnni em sýningar
endurteknar hvað eftir annað. I
september var Don Carlos fmm-
sýndur í Kiel, þar sem ég er aðal-
stjómandi og hefur óperan verið
sýnd 15 sinnum. Þegar ég lýk starfi
mínu héma, tökum við aftur upp
sýningar á Don Carlos heima, þann-
ig að því verki er alls ekki lokið.
Það er erfitt að taka upp sýningar
nú, þegar langt hlé er að baki. Það
er eins og eitthvað vanti, nákvæmn-
in er ekki eins mikil og áður og
flutningurinn verður ekki eins
ferskur og þegar verkið er flutt
Sýning' í Nýhöfn
Myndllst
Valtýr Pétursson
Nýr sýningarsalur hefur verið opn-
aður undir nafninu Sýningarsalurinn
Nýhöfn og er til húsa í Hafnarstræti
18. Það em tvær konur, sem standa
að þessu framtaki, þær Svava Ara-
dóttir og Svala Lárusdóttir, báðar vel
að sér í fræðunum og vanar gallerí-
rekstri, meðal annars frá Gallerí
Borg. Þessi nýi sýningarsalur er að
öllu leyti hinn ágætasti, vítt til veggja
og smekklegur frágangur í hinu aldna
húsi. Staðurinn er vel í sveit settur,
prýði er að honum í gamla mið-
bænum, og fyrsta sýningin, sem
þama hefur verið komið fyrir, fer
ágætlega í skemmtilegu húsnæði.
Það em verk Ragnheiðar Jóns-
dóttur Ream, sem fyrst em hengd
þama á veggi, en eins og allir vita,
sem fylgzt hafa með framvindu
íslenzkrar myndlistar, lézt Ragnheið-
ur fyrir aldur fram fýrir 11 ámm —
hún var fædd 1917 og því aðeins
sextug að aldri. Hún átti sér langan,
en mjög litríkan feril sem málari.
Byijaði að nema píanóleik, en hætti
því námi og sneri sér að málverkinu.
Hún stundaði nám og list sína í
Bandaríkjunum um árabil, kom síðan
heim til íslands, en átti þar ekki lang-
an vinnudag, en hins vegar merkileg-
an. Hún var n\jög framsækinn mál-
ari, eins og verk hennar sýna greini-
lega á þessari sýningu, og íslenzk
málaralist fékk meiri breidd en ella
við listræn tök hennar á viðfangsefn-
um sínum. Þar fór hún ókannaðar
leiðir og færði íslenzka náttúm í ab-
strakt-búning, sem var bæði persónu-
legur og rökrænn. Litameðferð henn-
ar var ætíð í góðum tengslum við
fyrirmyndimar og myndbygging eftir
því. Það era 19 verk á þessari sýn-
ingu, flest unnin með olíulitum á
striga, en einnig nokkrar teikningar
og klippmyndir. Svipur Ragnheiðar
var ætíð hreinn og umbúðalaus,
myndflötur hnitmiðaður, og þar
hvorki vantaði í myndbyggingu né
heldur var neinu ofaukið. Þessum
orðum mínum til sönnunar bendi ég
á málverk no. 10, Níu epli, og væri
vandalaust að nefna fleiri dæmi, en
allt em það ágæt verk, sem til sýnis
em í Nýhöfn um þessar mundir.
Sá sem þetta ritar, hefur um langt
árabil umgengist verk eftir Ragnheiði
Jónsdóttur Ream og haft ómetanlegt
gagn af þeim kynnum. Og það verk,
sem ég vitna hér til, hefur margsinn-
is sannað mér, hve einstæður málari
Ragnheiður var. Það var mjög vel til
fallið að opna nýjan sýningarstað
með minningarsýningu á verkum jafn
ágætrar listakonu og Ragnheiður
Jónsdóttir Ream var. Eg slæ botninn
í þessar línur með beztu óskum um
framgang sýningarsalarins Nýhafnar
við Hafnarstræti.