Morgunblaðið - 12.01.1999, Blaðsíða 55

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
ÞRIÐJUDAGUR 12. JANÚAR 1999 55
miklu naskari og fljótari en Högna
dóttir mín að finna pysjur og hún
hafði ekki fundið neina. Þá var það
Gúndi sem sagði við hina strákana,
Högna fær næstu pysju, og sá til
þess að svo færi. Svona var Gúndi,
tillitssamur og blíður.
Högnu fannst gaman að eiga
stóran frænda í Melaskóla og ekki
spillti fyrir að hann var vinsæll og
vinamargur og henni þótti mjög
merkilegt að geta sagt að hann
væri frændi hennar. Gúndi skilur
eftir sig ljúfar minningar um ynd-
islegan dreng sem gaf foreldrum
sínum og öllum sem þekktu hann
svo mikið.
Elsku Agúst og Rristín, Ath og
Iðunn Snædís, ég bið góðan guð að
gefa ykkur styrk og huggun í ykk-
ar miklu sorg. Guðbjörgu og fjöl-
skyldu allri sendi ég mínar dýpstu
samúðarkveðjur.
Anna Katrín Guðmundsdóttir.
Elsku Gúndi.
Margar minningar hrannast upp
í huga okkar þegar við hugsum um
þig og eru þær allar svo margar,
góðar og skemmtilegar að við
komum því varla á eitt blað. Við
höfum misst frábæran vin.
Þegar við fréttum um andlát
þitt, vildum við ekki tráa því að
þessi skemmtilegi og fallegi strák-
ur væri farinn frá okkur. Þetta era
mjög erfiðar stundir hjá okkur öll-
um og við munum aldrei gleyma
þér, Gúndi minn, og þú átt alltaf
stað í okkar hjarta.
Þú hafðir svo marga hæfileika
og varst alltaf mjög hjálpsamur í
öllu. Þú söngst alltaf svo vel og
kunnir að gera allskonar skrítnar
raddir. Þú lékst svo vel á píanó og
fiðlu og varst svo fyndinn og alltaf
í góðu skapi. Ef einhverjir fóra að
rífast þá reyndir þú alltaf að koma
í veg fyrir það. Maður spyr sjálfan
sig og aðra: af hverju þurfti Guð að
taka þig frá okkur, af hverju svona
snemma? Af hverju þig, Gúndi,
svona góðan strák, af hverju
fékkst þú ekki að verða fullorðinn
maður, giftast, eignast börn og
koma hæfileikum þínum á fram-
færi? Af hverju þú, af hverju ...?
Manstu Gúndi í öllum bekkj-
arpartíunum þegar við voram að
fíflast, leika okkur og tala saman.
Þú varst algjört partýdýr, alltaf að
skemmta þér, komst öllum í gott
skap og vildir ekki sóa einni mín-
útu í leiðindi. Það var dæmi um
það að einu sinni í skólanum þegar
þú varst að ragga þér á stól eins
og venjulega, að þú dast aftur fyrir
þig. Allir litu hissa á þig og þorðu
ekki að gera neitt fyr en að þú
stóðst upp skælbrosandi og fórst
að skellihlæja.
Þú þorðir alltaf að vera öðruvísi
en hinir eins og þegar þú komst á
jólaball í Melaskóla í hvítum föt-
um, með hvítt hár og hvít sólgler-
augu og kallaðir þig „man in
white“. AJlar stelpurnar bráðnuðu.
Manstu þegar við hittumst í
Frostaskjóli og þú varst nýbúinn
að raka af þér allt hárið alveg
sjálfur og varst með fullt af plástr-
um á höfðinu. Þú varst alltaf svo
mikill töffari.
Og svo kvöldið áður en þetta
hræðilega slys varð. Við voram
heima hjá þér. Þú varst í svo góðu
skapi og hlóst að öllu sem maður
gerði og sagði þótt það væri ekk-
ert fyndið.
Bara ef þú hefðir ekki farið í
ferðina. Það er alltaf þetta stóra
„ef ‘ í huga okkar, en svona er lífið
og engu getum við breytt þótt við
vildum. En núna er hugur okkar
hjá fjölskyldu þinni og vinum sem
hafa nú misst besta son, bróður,
barnabarn, frænda og vin sem
hægt er að hugsa sér og við send-
um ykkur okkar innilegustu sam-
úðarkveðjur.
Berglind og Margrét.
• Fleirí minningargreiimr um
Gudmund Isar Ágiístsson bfða
biríingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.
SOFFIA EYGLO
JÓNSDÓTTIR
+ Soffía Eygló
Jónsdóttir fædd-
ist í Stóra-Skipholti
á Bráðræðisholti í
Reykjavík 3. nóvem-
ber 1916. Hún lést 3.
janúar siðastliðinn
og fór útför hennar
fram frá Digranes-
kirkju í Kópavogi
11. janúar.
Með virðingu og
þakklæti í huga
kveðjum við, sjúkra-
vinir Kópavogsdeild-
ar RKÍ, Soffíu Eygló Jónsdóttur
sem andaðist á Hjúkrunarheimil-
inu Sunnuhlíð 3. janúar sl.
Þegar farið var að tala um að
kanna þörf fyrir að byggja hjúkr-
unarheimili í Kópavogi, bauðst
Soffía Eygló til að fara sjálf af
stað og athuga málið. Hún var
hugmyndarík framkvæmdamann-
eskja og beið ekki eftir formleg-
um ákvörðunum, sem oft vilja
dragast á langinn, heldur breytti
orðum í athöfn. Þörfin var könn-
uð, félagasamtök í Kópavogi tóku
sig saman um að standa fyrir
byggingu hjúkrunarheimilis, söfn-
unarbaukum var dreift inn á öll
heimili í bænum, Soffía Eygló tók
við þeim, taldi úr þeim og skilaði
fénu í byggingarsjóð Sunnuhlíðar.
Aðrir þekkja þessa sögu betur en
við og gera henni áreiðanlega ít-
arleg skil, en öll hennar fram-
ganga í þessu máli lýsir vel dugn-
aði hennar og ósérhlífni, sem kom
fram i öllu sem hún tók sér fyrir
hendur.
Hjúkrunarheimilið Sunnuhlíð í
Kópavogi komst upp og var tekið í
notkun 20. maí 1982 og þá strax
fór Soffía Eygló að heimsækja
vistmenn í Sunnuhlíð, fyrst og
fremst þá sem ekki fengu oft
heimsóknir. En hún gerði meira.
Hún stóð fyrir heimsóknum lista-
manna og annarra aufúsugesta í
Sunnuhlíð til að skemmta vistfólki
og í dagbók, sem hún hélt um slík-
ar gestakomur, má lesa að oft
komu t.d. harmonikuleikarar
vikulega, en leikur þeirra var og
er enn kærkomin upplyfting.
Upp úr þessu starfi hennar
varð til hópur sjúkravina innan
Kópavogsdeildar RKÍ sem hóf
störf í september 1984 og hefur
verið starfandi síðan, fyrst og
fremst í Sunnuhlíð, en hefur á
seinni árum einnig sinnt öðrum
verkefnum. En fordæmið kom frá
Soffíu Eygló og hún starfaði með
sjúkravinum meðan heilsa hennar
entist. Það væri í anda hennar að
leita uppi þá sem sitja einmana
heima eða hafa orðið út undan af
einhverjum ástæðum. En við höf-
um ekki áræðið og atorkuna
hennar. Það sem við einmitt dáð-
um svo mjög í fari hennar. Hún sá
þörfina og greip til sinna ráða til
að bæta úr henni án þess að hika.
Hún var brautryðjandi.
Eiginmanni hennar og börnum
sendum við innilegar samúðar-
kveðjur.
Sjúkravinir
Kópavogsdeildar RKÍ.
Hún barðist fyrir bættum hag
lítilmagnans. Engan hef ég þekkt,
sem var tendraður jafn miklum
eldmóði og vílleysi og Soffía
Eygló. Hún hafði óbifanlega trú á
lausn verkefnanna. Allt var mögu-
legt. Elja þessarar alþýðukonu
var ótrúleg. Ohikað stóð hún upp
á mannamótum, flutti hvatningar-
orð - hrakti úrtölur og kom svo
flestum til að hlæja, að minnsta
kosti til að brosa.
Fyrstu kynni mín af Soffíu
Eygló tengdust Félagsmálastofn-
un Kópavogs. Þetta var á árdög-
um stofnunarinnar í upphafi átt-
unda áratugarins. Soffía Eygló
sat í tómstundaráði fyrir hönd
Kvenfélags Kópavogs
og var þar liðsmaður
góður. Tómstundaráð
setti sér það markmið
að allir ellilífeyrisþeg-
ar í Kópavogi skyldu
heimsóttir, kannaðar
aðstæður þeirra og
þarfir og hvers þeir
væntu af sveitarfélag-
inu. Soffía Eygló vann
þetta verk að stórum
hluta, ósínk á tíma
sinn og mikla fyrir-
höfn. Skýrsla þessi er
í höndum bæjaryfír-
valda. Þarna var í raun lagður
grunnur að þróttmiklu starfi með
ellilífeyrisþegum, sem víðfrægt
varð, bæði á félagslegu sviði og
umönnunar. Seinna varð Soffía
Eygló landsfræg fyrir atorku sína
við söfnun fjár fyrir byggingu
hjúkrunarheimilisins Sunnuhlíð-
ar.
Viðmið söfnunarinnar var, að
hvert heimili í bænum legði dag-
lega fram peningaupphæð sem
jafngilti einum strætisvagnamiða.
Söfnunarbaukum var dreift um
bæinn þveran og endilangan.
Hlutverk Soffíu Eyglóar var að
taka við baukum - helst fullum -
og öðru aflafé - og koma pening-
unum í hendur framkvæmda-
mannanna. Það var dagleg sjón að
sjá hana rogast með poka, pinkla
og töskur, alltaf brosandi og mæl-
andi örvunarorð. Svo inngreypt
var þessi ímynd Soffíu Eyglóar í
huga margra Kópavogsbúa, að
ýmsir stöldruðu við á götu er þeir
mættu ofurhuganum, mörgum ár-
um eftir vígslu Sunnuhlíðar,
gaukuðu að henni peningum og
spurðu í leiðinni, að hvaða góðum
verkum hún væri að vinna.
Peningar hlóðust á hana. Hún
hélt áfram að safna og færði
Sunnuhlíð m.a. píanó og forláta
klukku. Hún var engum lík enda
var henni margvíslegur sómi
sýndur. Soffía Eygló var sæmd
riddarakrossi hinnar íslensku
fálkaorðu 1984. Einnig var hún
heiðursfélagi Kvenfélags Kópa-
vogs og Sunnuhlíðar, sem var
hennar helgisetur. Eins og áður
sagði hafði Soffía Eygló létta lund
og gantaðist iðulega. Það var um
Jónsmessuna, að gróðursetja
skyldi finnsk birkitré í landi
Skógræktar félags Kópavogs á
Fossá í Kjós. Trén voru gjöf
Finnlandsforseta til Vigdísar for-
seta okkar. Þetta var bjartur og
fagur dagur og eftirvænting ríkti.
Von var á fyrirmönnum þjóðanna.
Leó, eiginmaður Soffíu Eyglóar,
var formaður Skógræktarfélags
Kópavogs á þessum tíma. Hann
var þarna að sjálfsögðu fyrirliði
heimamanna, en svo illa vildi til,
að hann varð veikur og treysti sér
tæpast til þátttöku í hátíðarhöld-
unum. Hann vildi draga sig í hlé.
Eiginkona hans var annarrar
skoðunar. Hún tók ekki í mál
neina uppgjöf og sagði stundar-
hátt, Leó, þú gróðursetur með
Vigdísi forseta og síðan getur þú
dáið. Leó lifir enn í hárri elli.
Nú er þessi mæta kona gengin.
Þökk fyrir að hafa fengið að kynn-
ast henni. Við hjónin sendum fjöl-
skyldu hennar, eiginmanni, son-
um, tengdadætrum og afkomend-
um þeirra hugheilar samúðar-
kveðjur.
Drottin gef þú dánum ró og
hinum líkn sem lifa.
Kristján Guðmundsson,
fyrrv. bæjarstjóri.
Blómobwð in
<^aK3skom
v/ Possvogskiukjugauð
Sími: 554 0500
+
Bróðir okkar,
SIGURÐUR LOFTSSON
fyrrum bóndi,
Hrafnhólum, Kjalarnesí,
til heimilis á
dvalarheimil aldraðra, Hlaðhömrum,
Mosfellsbæ,
lést á Landspítalanum að morgni laugardagsins 9. janúar.
Björn Loftsson,
Katrín Loftsdóttir.
+
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, amma og
langamma,
JÓNA SIGURGEIRSDÓTTIR,
Efstasundi 29,
Reykjavík,
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur laugardaginn
9. janúar.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Gunnar Klængur Gunnarsson.
+
Maðurinn minn,
STEINDÓR J. BRIEM,
síðast til heimilis í
Unufelli 27,
Reykjavík,
andaðist á dvalarheimilinu Ási í Hveragerði aðfaranótt sunnudagsins 10.
janúar sl.
Málfríður Jónsdóttir.
+
Elskuleg eiginkona mín og móðir,
GUÐRÚN GUÐLAUGSDÓTTIR
frá Vík í Mýrdal,
til heimilis í Álftamýri 28,
Reykjavík,
lést laugardaginn 9. janúar á Vífilsstaðaspítala.
Jarðarförin auglýst síðar.
Sigursveinn Jóhannesson,
Guðlaugur Smári Ármannsson.
+
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÁGÚSTÍNA ELÍASDÓTTIR,
Hrafnistu, Reykjavík,
lést á dvalarheimilinu Hrafnistu, Reykjavík, að
kvöldi nýársdags.
Útförin verður gerð frá Áskirkju miðvikudaginn
13. janúar kl. 13.30.
Esther Guðmundsdóttir,
Hrafnhildur Bernharðsdóttir, Jón Magnússon,
Elías Guðmundsson, Guðný Sigurðardóttir,
Guðlaugur Elíasson, Guðrún Júlíusdóttir,
Kristján Elíasson, Sesselja Jónsdóttir,
Erla Elíasdóttir, Gunnar Hjálmarsson,
Eiías Elíasson
og barnabarnabörn.
+
Bróðir minn, mágur og föðurbróðir okkar,
PÁLL KRISTJÁNSSON,
Grundarstíg 12,
sem andaðist á Sjúkrahúsi Reykjavíkur föstu-
daginn 8. janúar, verður jarðsunginn frá Dóm-
kirkjunni í Reykjavík fimmtudaginn 14. janúar
kl. 13.30.
Lilja Kristjánsdóttir, Már Ársælsson,
Angantýr Einarsson,
Óttar Einarsson,
Bergþóra Einarsdóttir,
Einar Kristján Einarsson.