Morgunblaðið - 12.01.1999, Blaðsíða 6

6 ÞRIÐJUDAGUR 12. JANÚAR 1999
MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
Islensk málnefnd fjallar um
atvinnuauglýsingar frá HI
Eðlilegt að
umsóknir séu
á íslensku
ÍSLENSK málnefnd, stjómskipuð
nefnd sem veita á stjómvöldum og
almenningi leiðbeiningar um mál-
farsleg atriði, fjallaði óformlega um
atvinnuauglýsingar frá Háskóla Is-
lands á fundi sínum sl. þriðjudag
en athygli hefur vakið að í auglýs-
ingunni, sem birtist í Morgunblað-
inu í lok desember sl. er tekið fram
að umsóknum, um prófessorsstöðu
í læknadeild annars vegar og þrjár
dósent- og lektorsstöður við jarð-
og landfræðiskor raunvísindadeild-
ar hins vegar, beri að skila á ensku.
Guðrún Kvaran, varaformaður
Islenskrar málnefndar og starfandi
formaður, segir í samtali við Morg-
unblaðið að nefndinni hafi komið á
óvart að óskað hafi verið eftir íyrr-
nefndum umsóknum á ensku. Hún
teldi eðlilegra, m.a. vegna þess að
um íslenskan háskóla væri að ræða,
að umsóknum skyldi skilað inn á ís-
lensku, þótt fara mætti fram á að
þær yrðu einnig þýddar yfir á
ensku eða þá að þeim fylgdi út-
dráttur á ensku. „Ég legg áherslu á
að nefndin ræddi einungis óform-
lega um þetta mál,“ segir Guðrún
en kveðst gera ráð fyrir því að Is-
lenska málnefndin taki málið til
formlegrar umfjöllunar á fundi sín-
um í byrjun næsta mánaðar.
Útlendingar í dómnefnd
Jóhann Agúst Sigurðsson, for-
seti læknadeildar, og Aslaug Geirs-
dóttir, skorarformaður við jarð- og
landfræðiskor, segja að óskað hafi
verið eftir umsóknunum á ensku
vegna þess að aðilar í dómnefnd,
sem dæma eiga um hæfi umsækj-
endanna, séu útlendingar. Þau
segja það enga nýlundu að óskað
sé eftir umsóknum á ensku, eink-
um þegar auglýstar séu lausar til
umsóknar stöður við læknadeild og
raunvísindadeild Háskóla Islands.
I slíkum tilfellum tryggi erlendir
umsagnaraðilar m.a. faglega og
betri umfjöllun um umsækjend-
uma.
„Þegar auglýst er laust til um-
sóknar starf prófessors við lækna-
deild reynum við yfirleitt að fá
einn útlending til þess að sitja í
dómnefndinni og sá aðili verður að
geta lesið umsóknargögnin," segir
Jóhann Agúst. Aðspurður segir
hann að það hafi ekki komið til tals
að láta umsækjendur senda inn
umsóknir á íslensku og þýða þær
síðan yfir á ensku. „Umsóknin
sjálf eru tvö eða þrjú bréf og þau
geta náttúrulega verið á íslensku,"
segir hann en bendir jafnframt á
að með umsókninni eigi að skila
gi'einargóðri skýrslu um vísinda-
störf umsækjanda, rannsóknir og
ritsmíðar.
Til þess að geta látið útlendan
dómnefndarmann lesa þá skýrslu
þurfi hún að vera á tungumáli sem
menn geti ráðið við og yfirleitt sé
það þannig í læknadeild að menn
muni ekki um að skrifa á ensku.
Að sögn Aslaugar hefur það að
undanförnu tíðkast innan raunvís-
indadeildar að óska eftir umsókn-
um á ensku. „Við eram ekki með
það marga [íslenska] sérfræðinga á
mörgum sviðum, þannig að til þess
að fá sem besta umfjöllun um um-
sækjendur höfum við bragðið á það
ráð að fá útlendinga í dómnefndina.
Þess vegna þurfum við að hafa um-
sóknirnar á ensku,“ útskýrir hún
og segir ennfremur að á deildar-
fundum og á öðram fundum innan
Háskólans hafi ítrekað komið fram
kröfur um hlutlausa aðila til að
meta hæfi umsækjenda.
Sparar peninga og tíma
Þegar Áslaug er spurð að því
hvort komið hafi til greina að óska
eftir íslenskum umsóknum og fá
síðan löggiltan skjalaþýðanda til að
þýða þær yfir á ensku segir hún að
þannig hafi það reyndar verið áður
fyrr, en vegna skorts á fjármunum
innan deildarinnar hafi verið
ákveðið að fara þá leið að óska eftir
umsóknum á ensku. Það spari
einnig tíma, því það geti tafið um-
sagnarferlið ef bíða þarf eftir því
að umsóknir verði þýddar yfir á
annað tungumál.
í GRASAGARÐINUM í Laug-
ardal var hvít slæða yfir öllu
og Ivar lék sér í snjónum
eins og hinir krakkarnir.
Loksins
snjór!
LANDIÐ breytir um ásýnd þegar
hvítur fannarfeldur leggst yfir
jörð og gróður. Menn kunna
snjónum mismunandi vel en
börnin og þeir sem njóta útivist-
ar hafa engan ama af honum.
Snjó kyngdi niður árla sunnu-
dags og er langt síðan svo glæsi-
Iega ofinn feldur hefur glatt úti-
vistarmenn á suðvesturhorninu.
BÖRNIN höfðu loksins ástæðu til að taka fram snjóþoturnar og
skíðin og ánægjan skein úr svip þeirra þegar þotan komst á skrið.
Morgunblaðið/Ásdís
FÉLAGAR í Hundaræktarfélagi Islands viðruðu vini sína í árlegri blysfór við Tjömina á sunnudag.
Síðasta mikilvæga vitnið í málverkafölsunarmáli yfírheyrt 22. janúar
Fyrri eigandi
þekkti tvö mál-
verk sín í dómsal
AÐALMEÐFERÐ í ákærumáli
ríkislögreglustjóra gegn Pétri Þór
Gunnarssyni, eiganda Gallerís
Borgar, fyrir fjársvik og skjalafals
var frestað til 22. janúar í gær.
Ekki verður unnt að ljúka mál-
flutningi fyrr en vitnið Patricia To-
by Aagren hefur verið yfirheyrt, en
hún seldi að sögn ákærða honum
eina hinna umdeildu mynda í Dan-
mörku árið 1994 á flóamarkaði, en
ákærði lýsti því yfir á fyrsta degi
réttarhaldanna. Aðalmeðferð átti
að ljúka fyrir héraðdsómi í gær en
sakflytjendum þótti ekki fært að
ljúka henni fyrr en vitnið hefði
komið fyrir dóm. Til stóð að hún
kæmi fyrir dóm í gær en hún af-
boðaði komu sína á þeim grandvelli
að frestur sem henni var gefinn til
að mæta væri of stuttur.
Þekktu málverkin
sem verk Wils
Vitnaleiðslur héldu áfram fyrir
héraðsdómi í gær í sex klukku-
stundir og komu fyrir dóminn með-
al annarra, þrjú dönsk vitni, tveir
uppboðshaldarar og einn fyrri eig-
andi tveggja málverkanna. Sá síð-
astnefndi, Hans Jensen, kannaðist
við tvö málverkanna í dómsal, sem
vora í eigu hans fyrir 1994 og sýndi
gögn sem staðfestu að þau væra
eftir Wils en ekki Jón Stefánsson.
Úr hendi hans fóra verkin um
hendur annars vitnis, Svens Jörg-
ensens, framkvæmdastjóra upp-
boðsfyrirtækis í Vejle í Danmörku,
sem seldi verkin fyrir Jensen.
Klaus Poulsen, forstjóri upp-
boðsfyrirtækisins Braun Rasmus-
sen, sem mjög hefur komið við
sögu í málinu, bar vitni og sagðist
þekkja Pétur Þór sem viðskiptavin
Braun Rasmussen. Þrátt fyrir að
segjast hafa þá þekkingu til að
bera til að geta metið verðmæti
blaðgullsramma tveggja hinna um-
deildu málverka sem honum voru
sýnd í dómsal vildi hann ekki úttala
sig um verðmæti þeirra eftir að
hafa handleikið þá og skoðað
grannt. Beið þingheimur í ofvæni
eftir að heyra niðurstöðu hans, sem
virtist innan seilingar, minnugur
þess að á fyrsta degi réttarhald-
anna sagðist ákærði einkum hafa
ásælst téð málverk vegna
rammanna. Hann kannaðist við
myndirnar þrjár sem honum voru
sýndar í dómsal og staðfesti að
eina þeirra hefði fyrirtæki sitt selt
sem málverk Wils.
Málverk keypt í nafni annars
Hann staðfesti að Jónas Freydal
Þorsteinsson hefði keypt eitt téðra
málverka á uppboði Braun
Rasmussen í gegnum síma og látið
setja það á reikning Péturs Þórs.
Fyrir dóminn kom einnig Jónas
Freydal Þorsteinsson og sagði að
hann hefði tíðkað það að kaupa
málverk í Danmörku með þeim
hætti að kaupa þau í nafni annars
til að losna við virðisaukaskatt af
þeim. Forsendan er sú að ekki þarf
að greiða virðisaukaskatt ef verkin
era flutt úr landi.
Hins vegar sé leyfílegt að flytja
málverkin aftur inn í landið ef þau
era flokkuð sem innbú án þess að
greiða skattinn. Sagði vitnið að
það hefði þannig komið verkum á
ýmsa aðila á íslandi, sem ættu leið
til Danmerkur og tók fram að
þetta væri í samræmi við lög og
reglur í Danmörku þegar sækjandi
spurði hann hvort hann væri að
líkja því ferli sem átti sér stað við
skattsvik.
Hann sagði að mynd á bakhlið
eins verksins, sem sýnir módel-
stúdíu, væri ekki sama mynd og er
talin vera eftir Wils heldur væri í
stíl við Júlíönu Sveinsdóttur list-
málara og því væra hugsanlega til
tvö málverk sem málað er á fram-
hlið og bakhlið.