Morgunblaðið - 03.04.1990, Blaðsíða 47

oeei JIM'IA .£ HUOACIUlGIHcI GIGAJaHUOaOM
þar sem ég var mikill áhugamaður
um þessa ferfætlinga frá upphafi,
en jafnframt borgarbarn, voru þess-
ar myndir hreinn fjársjóður. Ég
átti því góða hunda á þessum árum
og geymdi þá þarna í skrifstofunni
hans afa.
Það var um þetta leyti að ég fór
að spjalla við bókamanninn sem var
giftur henni ömmu.
Við spjölluðum dálítið um hunda
fyrst, en fórum svo út í aðra sálma
og þá kom í ljós að hann hafði sjálf-
ur verið svona strákpjakkur einu
sinni og iðkað svipaðar íþróttir og
leiki, meira að segja stríðsleiki.
Þetta þóttu mér mikil tíðindi um
svo yfirvegaðan skólamann og upp
úr þessu ijölgaði samverustundum
okkar.
Afi kunni ótrúlegan fjölda af
vísum og hafði þvílíkt stálminni að
þeim sem ræddu við hann fannst
oft að þeir hefðu hálfgert hrip í
stað heila og ágerðist þessi tilfinn-
ing eftir því sem viðkomandi eyddi
fleiri árum í að mennta sig.
Það var því ekki ónýtt fyrir skóla-
nema að geta leitað til hans með
óþjálar þýskar málfræðireglur eða
langdregnar margföldunartöflur.
En mestur fjársjóður var hann þeg-
ar talið barst að íslenskum fræðum,
hvort heldur var málfræði, málsaga
eða skáldskapur. Þessar greinar
stóðu jafnan hjarta hans næst. Sú
ást og virðing sem hann auðsýndi
íslensku máli í öllum myndum
reyndist smitandi og líklega eiga
íslenskir hundar og hundaeigendur
honum það að þakka að ég fór
ekki út í dýralækningar.
Þegar fór að bera á því að ég
væri að stelast til að raða saman
íslenskum orðum í það sem ég kall-
aði ljóð og fannst glóa af snilld og
dýpt, færði ég það í tal við hann.
Afi var ekki margorður. Minntist
til dæmis hvorki á snilld né dýpt.
Hann þekkti auðvitað íslenskan
skáldskap gervallan og leit því silfr-
ið ekki sömu augum og nýgræðing-
urinn. Hann hafði líka sjálfur ort í
gegnum tíðina en mest á yngri
árum, en þótti samanburðurinn vera
sér í óhag og kaus að feta ekki þá
leið sem sumir félagar hans í sext-
ánskáldabekknum svonefnda völdu,
heldur helga sig kennslu og uppeld-
ismálum.
Hann sagðist ekki hafa nóg vit
á nútímaljóðum en sér sýndist þetta
svo sem ekki vitlausara hjá mér en
margt annað sem hann hefði séð.
Mér fannst mikilsvert að hann
nefndi hvorki við mig kennslu eða
uppeldisstörf.
Það var svo seinna að mér tókst
að toga út úr honum orð eins og
snoturt og laglegt og þá taldi ég
mér óhætt.
Þótt hvers kyns forstokkun væri
afa frábitin, hafði hann mjög
ákveðnar skoðanir á íslensku máli
og þróun þess og var ósáttur við
að kennarar og íslenskumenn gerð-
ust bara áhorfendur að síaukinni
flatneskju málsins og litu á aulaleg-
ar málvillur sem áhugaverð sér-
kenni. Fyrir honum var íslensk
tunga meira virði en svo.
A þessum hraðfleygu og fjöl-
miðlabólgnu tímum er enn mikil-
vægara en ella að minna menn á
að sýna málinu okkar virðingu til
að hamla gegn þeirri andlegu mal-
bikun sem við blasir. Þess vegna
er það, að mér finnst lát afa ekki
aðeins missir fyrir sjálfan mig, ijöl-
skyldu hans og vini, heldur hverfi
með fólki af hans tagi ákveðið jarð-
samband sem er mikilvægt þjóðinni
allri.
Aldrei hefði afa dottið í hug að
tala í þvílíkum vendingum um sjálf-
an sig, honum hefði hvorki þótt það
snoturt né laglegt. Minningarnar
um hann eru í annarri tóntegund.
Næst þegar ég kem á Smáragöt-
una með börnin ætla ég því að setj-
ast með þeim inn á skrifstofuna
hans afa og sýna þeim gamla bók,
dökka og máða að utan. Svo skoð-
um við hundana saman og ég segi
þeim frá prakkarastrikum og ólát-
um sem rauðbirkinn stráklingur
stóð fyrir ásamt bróður sínum, aust-
ur í Flóa upp úr aldamótum.
Við bræðurnir og fjölskyldur okk-
ar biðjum Guð að geyma afa og
styrkja ömmu Soffíu og Gunnu
frænku.
Sveinbjörn I. Baldvinsson
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 3. APRÍL 1990
34
47
Kveðja:
Jón R. Helgason
Nú, þegar elli, kvef og ófærð
hafa sameinast um að útiloka mig
frá að kveðja frænda og vin, er
hann leggur í för þá, sem okkur
öllum er fyrirbúin, langar mig til
að skrifa fáeinar línur, trúandi því,
að þær birtist honum, hvar á „piani“
sem hann er staddur.
Svo margar minnis- og mark-
verðar eru þær minningar, sem upp
koma í huga minn við þessi tíma-
mót, að varla tekst mér að færa
þær allar í letur, heldur verður þar
fremur tilviljunin að ráða hvað á
pappír fer og hvað framhjá flýgur.
Hann hafði ekki verið þar nein
undantekning. Veikindi á barns-
aldri, sem hann alla ævi bar menjar
eftir og á sinn hátt settu honum
þau takmörk, sem hann átti erfitt
með að sætta sig við, móðurmissir
skömmu síðar, sem góðrar fóstru
hugur og hendur lögðu honum líkn
við, svo sem unnt var, margskonar
tilfelli, eins og maga-„perforing“,
sem telja má til óskiljanlegra undra
að ekki varð honum að aldurtila á
miðri ævi. Parkinsonveiki og gamli
ættardraugurinn, glákan, á síðaðri
árum, allt þetta setti á hann sín
mörk, sem hlutu að verða meira og
meira ljós, þeim sem með honum
fylgdust. En ljósu punktarnir urðu
líka margir. Honum hlotnaðist góð
og mikil eiginkona, sem ávallt hefur
staðið með honum, jafnt í blíðu sem
stríðu. Þau höfðu eignast, alið upp
og fært þjóðinni myndarlegan hóp
glaðra og góðra barna, sem til alls
góðs eru líkleg. Jón Ragnar mynd-
aði um sig dijúgan hóp vina, sem
ávallt hefir farið stækkandi. Og
ótaldar ánægjustundir hefir hann
átt með þeim „Musiku“ og „Braga“,
sem mér er kunnugt að víða hafi
borið nafn hans og hróður. Það má
ég því fullyrða, að sjóður þess, sem
mölur og ryð fá ekki grandað og
nafni hans er og verður tengdur,
mun nú þegar dávænn orðinn og
líklegur til þroska er fram líða
stundir.
Ljúft væri mér, ef hann safnaði
saman gömlum söngfélögum okkar,
konum jafnt sem körlum, til mót-
töku, þegar ég stíg yfir strikið.
Frændi minn og vinur hafi þökk
fyrir samveruna og fari hann heill.
Páll Helgason
t
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur samúð og vinarhug við
andlát og útför
GUÐRÚNAR VALDIMARSDÓTTUR,
fyrrv. Ijósmóður.
Sérstakar þakkirfærum við þjónustuheimilinu á Dalbraut og Vífils-
staðaspítala fyrir hjúkrun og vináttu þegar hún mest þurfti með.
Fyrir hönd ættingja og tengdabarna,
Christina Kjartansson.
t
Þökkum af alhug auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför eiginkonu minnar, móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
KIRSTEN ÁSE MAGNÚSSON,
Geitlandi 8,
Reykjavík.
Oddur Magnússon,
Ingrid Oddsdóttir, Magnús Helgason,
Erna Freyja Oddsdóttir, Einar Ólafsson,
Magnús Oddsson, Sigurlína Hreiðarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
t
Innilegar þakkir færum við öllum þeim, sem sýndu okkur samúð
og vinarhug við andlát og útför föður okkar, fóstra, tengdaföður,
afa og langafa,
HARALDAR GÍSLA JÚLÍUSSONAR,
Sjólyst,
Stokkseyri.
Sérstakar þakkirtil sr. Úlfars Guðmundssonar, organista og kirkju-
kórs Stokkseyrarkirkju.
Edda Karen Haraldsdóttir, Baldur Gunnarsson,
Ragnheiður Haraldsdóttir, Björn Eggert Haraidsson,
Hjördís Ingvarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Móðir okkar,
ARNDÍS BALDURS,
andaðist á héraðshælinu á Blönduósi 31. mars.
Theodóra Berndsen,
Jóhann Baldurs.
+
Ástkær eiginkona min, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
GUÐNÝ GUÐBERGSDÓTTIR,
Marklandi 2,
sem lést 18. mars sl., verður jarðsungin frá Hafnarfjarðarkirkju í
dag þriðjudaginn 3. apríl kl. 13.30.
Óli B. Jónsson,
Hólmfrfður Marfa Óladóttir, Guðmundur Hallvarðsson,
Jón Már Ólason, Björg Sigurðardóttir,
Jens Valur Ólason, Ólöf Hjartardóttir
og barnabörn.
+
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma
JÓHANNA PÉTURSDÓTTIR,
áður til heimilis f Ásgarði 115,
Reykjavfk,
sem lést í Hafnarbúðum 29. mars sl„ verður jarðsungin frá Bú-
staðakirkju þriðjudaginn 3. apríl. kl. 13.30.
Þeim sem vildu minnast hennar er bent á Bústaðakirkju.
Hannes Páll Hannesson, Mildred Hannesson,
Erla Hannesdóttir,
Sigríður Hannesdóttir, Ottó Örn Pétursson,
Ingibjörg Hannesdóttir, Haraldur Kjartansson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Maðurinn minn, faðir, fósturfaðir, tengdafaðir og afi,
SIGMUNDUR SIGURBJÖRNSSON
frá Brandagili,
Lönguhlíð 19,
Reykjavík,
sem lést í Landspítalanum 24. mars, verður jarðsunginn frá Foss-
vogskapellu miðvikudaginn 4. apríl kl. 10.30.
Vilborg Sveinsdóttir,
María Sigmundsdóttir,
Sigfríður Ásbjörnsdóttir, Kristinn Jónsson,
Jón Gunnar Kristinsson, Svavar Knútur Kristinsson.
VIÐSKIPTA-

SÍÓLPI FJÖLNOTENDAKERFI FYRIR UNIX EÐA NETKERFI
1. Öflug 386 aöalvél með litaskjá, 100Mb diski, 4Mb innra minni,
fjórum skjám, tveimur prenturum, Unix stýrikerfi ásamt
STÖLPA-fjárhags-, skuldunauta-, sölu- og birgöakerfi. Verð án
uppsetningar frá kr. 873.000,-
2. Sama, en með HP-9000 RISC vél með gulbrúnum aöalskjá,
152Mb diski, 8Mb innra minni og 67Mb segulbandsstöð. Verð frá
kr. 2.218.000,-
Viö gerum tilboð í uppsetningu, kennslu og flutning á gögnum úr
eldri kerfum.
STÚIPI - fjárhags,- skuldunauta-, sölu- og birgðakerfi. Verð frá kr.
125.000,- án vsk. fyrir einmenningstölvur.
UTU-STÚLPI fyrir smærri fyrirtæki. Fjögur kerfi („pakka". Verð frá
kr. 35.000,- Launakerfi frá Kp. 20.000,- Verkbókhald frá kp. 25.000,-
SÉRTILBOÐ
BÚSTÚLPI fyrir þá sem eru að byrja tölvuvinnslu. - Fjárhagsbókhald
m.a. meö vsk. skýrslugerö. kp. 20.000,- Launakerfi frá kp. 20.000,-
Haíið samband vlð sölumenn akkar.
Öll verö eru án vsk.
SKERFISÞRÓUN HF.
SKEIFUNNI 17, 108 REYKJAVÍK
Sölu- og þjónustuaðílar um land allt. Símar 91 -688055 / 687466