Morgunblaðið - 03.04.1990, Blaðsíða 32

<32
MORGUNBLAÐIÐ VPSHPTIÆBVIHNinlF ÞRIÐJyDAGUR 3. APRÍL 1990
Sauðárkrókur
Um 88 millj. kr. tap á
Stein ullarverksmiðjunni
Aukin eignaraðild OY Partek A/B
Sauðárkróki.
SALA Steinullarverksmiðjunnar
hf. á Sauðárkróki varð á síðast-
liðnu ári 5.212 tonn og er þar
um 21% magnaukningu að ræða
frá árinu 1988. Um það bil einn
þriðji hluti framleiðslunnar eða
1.789 tonn voru seld úr landi en
á innanlandsmarkaði seldust
3.423 tonn.
Hagnaður fyrir afskriftir og fjár-
magnskostnað nam um 84,5 millj-
ónum, sem er um 70% hækkun
milli ára, og í fyrsta sinn er um
hagnað að ræða eftir afskriftir, 13
milljónir króna.
Helstu niðurstöðutölur rekstrar-
og efnahagsreiknings eru:
1989 1988
þús. þús./%
Rekstrartekjur 297.500 210.000/42
Rekstrargjöld 214.000 158.700/35
Afskriftir 70.500 58.900/20
Hagn. f. fjárm.k. 13.000 (7.600)/
Fjármagnsgj. (n.) (101.000) (70.000J/44
Tap (88.000) (77.600)/13
Eignir 832.000 673.000/
Skuldir 523.000 533.700/
Víkjandi lán 136.000 0/
Eigið fé 173.000 139.100/
Fjármagnsstreymi fyrirtækisins
sýnir að veltufé frá rekstri nemur
u.þ.b. 28 milljónum króna sem er
um þreföldun frá fyrra ári.
Ástæða hins mikla fjármagns-
kostnaðar á árinu er helst lækkun
íslensku krónunnar gagnvart helstu
lánagjaldmiðlum verksmiðjunnar,
sem var á árinu 35-38% meðan
breyting byggingavísitölu varð á
sama tíma 27%.
Hreint veltufé var í árslok 87
milljónir sem er hækkun um 68,5
milljónir milli ára og veltufjárhlut-
fall um 2,3.
Skuldastaða fyrirtækisins og
fjármagnskostnaður vegna gengis-
breytinga gerðu það að verkum að
grípa varð til aðgerða sem komu
til framkvæmda í lok ársins, og
höfðu því ekki umtalsverð áhrif á
rekstrarniðurstöðu en skipta höfuð-
máli varðandi framtíð fyrirtækisins.
Aðgerðir þessar fólust í hlutafjár-
aukningu um 90 milljónir ISK, leng-
ingu á afborgunartíma langtíma-
lána og breytingu á hluta þeirra í
víkjandi lán, sem og lækkunar
vaxta.
Aukin eignaraðild finnska stór-
fyrirtækisins Oy Partek A/B er tal-
in verða fyrirtækinu mikill styrkur,
sérstaklega hvað varðar tækni og
vöruþróun.
Á árinu störfuðu 37 starfsmenn
hjá fyrirtækinu í 34 'Astöðugildi.
Heildarlaunagreiðslur voru 52,5
milljónir sem er 23% aukning á
milli ára.
- BB.
Morgunblaðið/SigurgeirJónasson
VINNSLA — Unnið við snyrtingu á fiski og nýja kerfið frá
Marel notað við vigtunina.
Vestmannaeyjar
Skráningarkerfí og vogir
frá Marel ífrystihúsin
Vestmannaeyjum.
TÖLVUVOGIR og skráningar-
kerfi frá Marel hf. voru fyrir
skömmu tekin í notkun í vinnslu-
sölum Vinnslustöðvarinnar, Fisk-
Póstur og sími áætlar 935
milliónir króna til fjárfestinga
Svonefhdur „grænn sími“ er ný
þjónusta sem Póstur og sími býð-
ur upp á í ár. Með grænum síma
geta til dæmis fyritæki boðið við-
skiptavinum sinum í fjarlægum
landshlutum að hringja í fyrir-
tækið með kostnaði staðargjalds
en handhafi númersins greiðir
langlínugjaldið. Á þessu ári eru
fjárfestingar Pósts og síma ráð-
gerðar 935 milljónir króna.
Mestur hluti framkvæmdafjárins
er vegna sjálfvirkra símstöðva eða
tæpar 200 milljónir króna. Stefnt
er að því að bjóða notendum í staf-
ræna símakerfinu upp á sundurlið-
aða símareikninga um mitt árið.
Fjöldi stafrænna númera á landinu
öllu er nú um 44 þúsund sem er
32% af öilum uppsettum númerum.
Um 140 milljónum verður varið til
notendalína og 126 milljónir til
fjölsíma en með því er átt við ýms-
an endabúnað sem notaður er til
móttöku á mörgum rásum samtím-
is, til dæmis talrásum, gagnasend-
ingum og sjónvarps- og hljóðvarpsr-
ásum. Til lagninga langlína sem eru
ljósleiðarar verða notaðar 119 millj-
ónir og 116 milljónir til farsíma-
og strandstöðva.
Alls voru rúmlega 7.800 farsímar
skráðir á landinu í lok síðasta árs
og er gert ráð fyrir að um 1.200
bætist við á þessu ári. Er það held-
ur minni fjölgun en árið 1989.
Af öðrum liðum í framkvæmdaá-
ætlun Pósts og síma má nefna að
húsbyggingar taka liðlega 80 millj-
ónir króna, fjárfestingar vegna
gervihnattafjarskipta nema 27
milljónum og vegna tölva 35 millj-
ónum króna.
iðjunnar og ísfélagsins.
Hluti vinnslusala húsanna
þriggja er búinn töivuvogunum.
Vogirnar eru tengdar skráningar-
kerfi sem skráir allt sem um vogirn-
ar fer og auðveldar því eftirlit með
nýtingu og stöðu birgða.
Fulltrúar Marels hf., Þórólfur
Árnason markaðsstjóri og Friðrik
Guðmundsson sölustjóri, komu til
Eyja og afhentu búnaðinn form-
lega. Með Marelsmönnum í för voru
tveir Ný-Sjálendingar. Þeir eru frá
stærsta fiskiðjuveri Nýja Sjálands,
sem framleiðir úr um 40.000 tonn-
um á ári, en það er svipaður afli
og berst á land af bolfíski í Eyjum
á ári. Tilgangur ferðar Ný-Sjálend-
inganna var að kynna sér mögu-
leika þá sem Marel-kerfið býður upp
á og hvernig það er notað.
— Grímur
A MARKAÐI
Bjarni Sigtryggsson
Nei, því miður, hann er á íundi!
Pökkunar-
límbönd
dmSmmm
ÁRVÍK
ARUÚU 1 -R£YKJAV(K- SlMI 887222 -TELEFAX 887296
Hvers kyns fundir eru að verða
ein af helstu plágum nútímans, og
þróast og dafna innan atvinnulífsins
eins og órækt í illa hirtum akri.
Sérfræðingar á sviði vinnuhátta eru
sammála um það að vel undirbúnir
fundir sem hafa skýr markmið geti
verið þarfaþing tii að ná samkomu-
lagi um málefni, koma upplýsingum
á framfæri og samhæfa starfs-
krafta. En flestir þeir fundir sem
daglega tefja menn í vinnunni hafa
annan og óþarfari tilgang.
Vinnufundir hafa aðeins þrjú
markmið: Að þjálfa fólk eða kenna
því vinnubrögð, að koma upplýsing-
um á framfæri og að finna úrlausn
vandamála. Tvær fyrrnefndu gerð-
irnar skýra sig sjálfar og þarfnast
ekki réttlætingar. Síðasttalda
ástæðan er hins vegar óljósust og
varasömust. Það er ekki hægt að
útiloka að úrlausn vandamála finn-
ist þar sem fólk kemur formlega
saman í herbergi, en oftast leysa
menn vandann á eigin spýtur og
taka þá ákvörðun (til þess eru þeir
ráðnir til starfa) og komast þá
kannski af með að nota sfma eða
símfaxa.
Notaleg samkvæmishlé
Oftar er þó um það að ræða, að
ráðþrota maður kallar saman fund
til þess að varpa ábyrgð á annarra
herðar í nafni lýðræðislegrar
„Oft eru tíð
fundahöld að-
eins flótti ráð-
þrota manna.“
ákvarðanatöku. Það þekkist svosem
líka að þörfin fyrir ótímabært en
notalegt samkvæmishlé frá skyldu-
störfum reki menn á fund án sýni-
legrar brýnnar ástæðu.
Ekki má heldur gleyma öllum
þeim ráðstefnum og námsstefnum
og þingum, þar sem menn mæta
til þess helst að sýna sig í hópi
sammerktra. Þannig láta ungu
Boss-frakkaklæddu uppastrákarnir
með ektaleður-stressarana sig ekki
vanta þegar nafntogaðir hálfguðir
úr heimi stjómunarfræðanna kynna
guðspjall sitt, og enginn getur tal-
ist alvöru trúnaðarmaður á sínum
vinnustað ef hann lætur sig ekki
hverfa reglubundið á samráðsfundi
og námstefnur.
Félagsfræðingar gætu eflaust
líka séð skyldleika með hvítasunnu-
o g verslunarmannahelgarferðum
unglinganna annars vegar og létt-
fríkuðu samkvæmislífi foreldra
þeirra, þegar þeir komast að heiman
á þing og ráðstefnur.
Klórað yfir ráðleysið
Þegar verst lætur eru fundir á
vinnustað eða í óljósum tengslum
við vinnuna yfírklór yfir ráðleysi,
eða jafnvel hreinn flótti frá ákvarð-
anatöku. Stundum er sýnilegur
árangur sá einn að menn klára
kaffið sitt og hálfan kökuskammt-
inn. Oundirbúnir fundargestir hlýða
á óskipulagðan fundarstjóra, og
síðan er rætt handahófskennt um
smáatriði.
Fundir geta hins vegar verið
bæði gagnlegir og nauðsynlegir.
En að greina á milli er mikil list.
Þess vegna má benda á sjö megin-
reglur sem hafa skyldi í huga þegar
ákveðið er hvort skuli hóa mönnum
saman. Fund skyldi sá forðast sem:
• Hefur þegar komist að niður-
stöðu sjálfur.
• Þykist vita hvað gera skuli,
en veigrar sér við að taka ákvörð-
un.
• Veit ekki hvað til bragðs á
að taka, en vill að einhver annar
taki ákvörðun.
• Er í sjálfsvímu og hefur gam-
an að hlusta á sjálfan sig tala.
• Vill bara lýðræðislega þátt-
töku allra í sameiginlegri ákvörð-
un.
• Telur málið of léttvægt til að
funda um það.
• Hefur orðið undir á öðrum
vettvangi og vilt samt safna liði.
Hver er vandinn.
Góð regla er sú að gefa sér smá
stund til að meta þörfina áður en
blásið er til fundar. Hvaða vanda
þarf að leysa? Hverjir þurfa nauð-
synlega að vera tií staðar til að
ráða við vandann? Hverjum má svo
hugsanlega sleppa úr þeim hópi?
Þegar úrlausnarefnið er ljóst má
biðja fundarmenn um leið og þeir
eru boðaðir að svara með sjálfum
sér nokkrum meginspurningum
varðandi málið og hafa svörin tilbú-
in á fundinn.
Það þarf nefnilega að hafa í huga
að hver einasti fundarmaður gæti
verið að vinna þarft og brýnt verk-
efni, sem hann eða hún þarf að
leggja til hliðar vegna þessa fund-
ar. Þeir sem eru haldnir ólæknandi
fundaáráttu sóa nefnilega því miður
ekki aðeins sínum eigin tíma, held-
ur eru þeir stöðugt að trufla aðra.
Verði niðurstaðan sú að fundur
sé óhjákvæmilegur, hafið hann þá
eins fámennan og hægt er, minnug-
ir þess að árangur er oftast í öfugu
hlutfalli við þátttakendafjölda. Og
gleymið ekki þeirri gullnu speki,
að því verr gefast heimskra manna
ráð, sem fleiri koma saman.