Morgunblaðið - 03.04.1990, Blaðsíða 14

GOTT FÓLK/SlA,
14
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 3. APRÍL 1990
og allir af stað.J
Það er stórkostlegt skemmtanalíf í
Fríklúbbnum, íþróttir, uppákomur!
Hópurinn fer saman útað borða,á
diskótek, skellir sér á seglbretti eða i
jeppasafarí og.. og og..og.. alveg
pottþétt!
2ja vikna ferð til Æ£*
Costa del Sol frá flfv Twi/yw/
og 156.800,- fyrír alla fjölskylduna, tvo
fullorðna og tvö börn, 2 - 11 ára
3ja vikna ferð {,» ÆQ /%/%/%*
til Mallorka frá ffft tOi "
2ja vikna ferð til (,« Æy £/1/1*
til Portúgal frá Kit w7tOUUym
*Staðgreiðsluverð miðað við 4-6i ibúð og 1000 króna innlegg i
feröasjóðinn. Sjá innleggsmiða á öðrum stað i blaðinu.
IÍRVAL-ÚTSÝN AiaUHiytfia-
Álfabakka 16, sími 60 30 60
Borg sem gleym-
ir börmim sínum
eftir Ólínu
Þorvarðardóttur
Kindin sem ekki vill kara lamb
sitt, snýr við því baki og hrekur það
frá sér er kölluð „óart“. Hegðun
hennar vekur andúð. Sama er að
segja um foreldra sem ekki sinna
bömum sínum heldur vanrækja þau.
Þeir standa ekki undir nafni sem
foreldrar. Þetta eru alþekkt sannindi
sem allir eru sammála um.
Það vill svo til að maðurinn, líkt
og fjölmargar dýrategundir aðrar,
er samfélagsvera. Allt frá morgni
tímans hefur lífsbaráttan kennt hon-
um að samhjálp og samvinna er far-
sælasta leiðin til að komast af og
viðhalda þannig sjálfum sér og stofn-
inum. Þessvegna erum við ekki ein-
farar á rangli um víðáttur landsins,
hver og einn í örvæntingarfullri
lífsbaráttu, heldur samstæður hópur
sem ber sameiginlega ábyrgð á lífi
og velferð hvers og eins. Sá sem
verður undir nýtur aðstoðar hinna,
en er ekki látinn deyja drottni sínum
úti á freðísnum. Þannig er það a.m.k.
í svokölluðum „siðmenntuðum" sam-
félögum og raunar einnig meðal
óæðri dýrategunda.
I samfélögum hjálpast menn því
að og styðja hver annan frá vöggu
til grafar. Þetta gerir kirkjan, og
þetta gerir samfélagið í heild sinni —
víðast hvar. En snúum okkur þá aft-
ur að óartinni — þeirri sem hafnar
afkvæmi sínu.
A afmælisdegi Reykjavíkur, þann
18. ágúst 1960, var opnað hér í
Reykjavík nýtt heimili fyrir fæðandi
konur og hlaut nafnið Fæðingar-
heimili Reykjavíkur. Þetta ágæta
heimili hefur starfað árum saman
við góðan orðstír og reynt eftir megni
að anna mikilli eftirspurn, ekki síst
efir að álagið var orðið svo mikið á
fæðingardeild Landspítalans að til
vandræða hefur horft síðustu ár.
Þetta yndislega heimili þekki ég vel
— enda hef ég fætt þar þijú yngstu
bömin nn'n og notið góðs af elsku-
legu viðmóti og manneskjulegri
stjórnun sem alla tíð hefur verið
höfð þar í fyrirrúmi. Þarna gat ég
legið og jafnað mig eftir erfíða með-.
göngu sex til átta daga, safnað mjólk
og kröftum fyrir það vandasama
verkefni að sinna móðurhlutverkinu
og annast hið nýfædda líf, þegar
heim var komið.
A sama tíma voru kynsystur mínar
að koma heim af fæðingardeild
Landspítalans, jafnvel á þriðja og
fjórða degi eftir fæðinguna, fölar og
teknar, og illa undir það búnar að
mæta andvökunóttum með grátandi
ungbarn á armi. Örtröðin og vinnuá-
lagið á fæðingardeild Landspítalans
er orðin þvílík, að starfsfólk deildar-
innar er orðið verulega uggandi um
velferð og öryggi þeirra sængur-
kvenna sem þangað Ieita. Og ekki
er við starfsfólkið að sakast, því það
fólk reynir af fremsta megni að sinna
skyldu sinni, oft á tíðum undir
ómanneskjulegu vinnuálagi. í sveita
síns andlitis hleypur það um ganga,
á milli fæðandi kvenna, grátandi
barna og sængurkvenna sem jafnvel
þurfa að liggja á göngum spítalans
þegar hroturnar gerast stærstar.
Já, Ijótt er að heyra. Einkum í Ijósi
þess, að nú hefur mjög verið þrengt
að þeirri fæðingarhjálp sem Fæðing-
arheimili Reykjavíkur hefur hingað
til sinnt, og það fyrir tilstilli borgar-
fulltrúa Sjálfstæðisflokksins í
Reykjavík. Þeir menn og þær konur
sem þar skipa raðir sáu ekki ástæðu
til þess að styðja við bakið á Fæðing-
arheimili Reykjavíkur, þrátt fyrir hið
augljósa ástand sem ríkt hefur lengi.
í skjóli svokallaðrar „rekstrarha-
græðingar" sá þetta fólk fremur
ástæðu til þess að skerða húsakost
Fæðingarheimilisins og taka hús-
næðið undir einkavædda sérfræð-
ingaþjónustu. Þar geta menn nú
m.a. látið búa um skeinur og sár
fyrir tvöþúsund krónur (Það kostar
hinsvegar 900 krónur að koma í
bráðamóttöku slysadeildar Borg-
arspítalans). Þetta þótti þarfara
verkefni heldur en að hlynna að fæð-
andi konum, þeim að kostnaðarlausu.
Þjóð sem gleymir ungviði sínu
stendur ekki undir nafni sem þjóð —
og hið sama á raunar við um borg
sem ekki hirðir um börnin sín. Og
Reykjavíkurborg hirðir lítt um börn,
hvort sem um er að ræða vöggubörn
eða börn sem eru að stíga sín fyrstu
spor út í lífíð. Um það vitnar m.a.
ástandið í dagvistarmálum
Reykjavíkur. Á meðan velflestir for-
eldrar þurfa að vinna hörðum hönd-
um fullan vinnudag, leyfir Sjálfstæð-
isflokkurinn sér að geipa um fjölgun
Ólína Þorvarðardóttir
„Þjóð sem gleymir ung-
viði sínu stendur ekki
undir nafhi sem þjóð —
og hið sama á raunar
við um borg sem ekki
hirðir um börnin sín.
Og Reykjavíkurborg
hirðir lítt um börn,
hvort sem um er að
ræða vöggubörn eða
börn sem eru að stíga
sín fyrstu spor út í
lífið.“
leikskólarýma fyrir börn giftra for-
eldra (vistunartími: 4 klst. á dag) á
kostnað heilsdagsvistunar. Ég spyr:
Hvar eiga blessuð börnin að vera
aðra klukkutíma dagsins?
Við vitum að börn giftra foreldra
— sem er meinað að skrá sig á bið-
lista eftir dagheimilisvistun þar sem
eru fyrir á annað þúsund barna í
forgangshópi — eiga engrar úrlausn-
ar von af hálfu borgarinnar. Börn á
skólaaldri, en það eru börn á aldrin-
um sex til tólf ára, eiga heldur ekki
í nein hús að venda.
Á sama tíma og vímuefnanotkun
unglinga er orðin alvarlegt áhyggju-
efni, og ofbeldi þeirra á meðal færist
stöðugt í vöxt — aðallega á höfuð-
borgarsvæðinu — sér Reykjavíkur-
borg ekki ástæðu til þess að styðja
betur við bakið á sínum ungu þegn-
um. Á síðasta ári var 35 milljónum
króna varið til æskulýðsmála í borg-
inni. Til samanburðar má nefna að
kringlan í Öskjuhlíð kostar tæpan
milljarð. Er þá ónefnd sú geigvæn-
lega peningahít sem nefnist Ráðhús
(1,6 milljarðar). Hönnunarkostnaður
þeirrar byggingar er algerlega farinn
úr böndum. Hann nemur nú tæplega
fjögurhundruð milljónum króna og
er mun hærra hlutfall en þekkist við
aðrar byggingar borgarinnar —
þvílíkur er hamagangurinn við það
að flýta framkvæmdum fyrir kosn-
ingar. Það sem hér hefur verið nefnt
er aðeins toppurinn af ísjakanum.
Segir þetta ekki allt sem segja
þarf um forgangsröðun núverandi
borgarstjóra? Segir þetta ekki það
sem segja þarf um knýjandi nauðsyn
þess að breyta forgangsröðinni?
Reykjavíkurborg ber skylda til þess
að búa börnum sínum manneskjulegt
umhverfi. Hvernig er hægt að stuðla
að fegurra mannlífi þegar börnin
hafa ekki annað fyrir augunum en
gráan veruleika götunnar? í fjarska
sjá þau glitrandi kúluhúsið gnæfa —
mammonslíkneski Reykjavíkurborg-
ar!
Þar er ekki þeirra athvarf.
Höfímdur hefur starfað sem
fréttamaður og
dagskrárgerðarmaður í sjónvarpi,
en stimdnrnú magistersnám í
íslensku við HAskóla íslands.
Vinningstölur laugardaginn
31. mars '90
VINNINGAR FJÖLDI VINNINGSHAFA UPPHÆÐ Á HVERN VINNINGSHAFA
1. 5af 5 2 2.816.008
o PUJSrs8íBÍ 4. 4af5^^(| 4 143.975
3. 4af 5 173 5.742
4. 3af 5 5.392 429
Heildarvinningsupphæð þessa viku:
9.514.450 kr.
UPPLÝSINGAR: SÍMSVARI 681511 - LUKKULÍNA 991002