Morgunblaðið - 28.04.1988, Qupperneq 39

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 28. APRÍL 1988
39
Mjúkaxnir þungarokkarar á fertugsaldri:
Loksins komnir
úr skápnum?
Kátir piltar er sveit úr Hafnar-
firði sem vinnur nú að sinni
fyrstu hljómplötu. Hljómplötuna
hyggst Skffan gefa út í enduðum
maf.
Rokksíðan fann Káta pilta í
hljóðveri við Suðurlandsbraut
hvar þeir voru að vinna að plöt-
unni með upptökustjóranum Hirti
Howser.
Hvernig varð sveitin til?
Það má segja að frumeindir
Kátra pilta hafi náð saman í
Flensborgarskóla fyrir margt
löngu og síðan hefur hópurinn
starfað sem hljómsveit, leik-
hópur og heimspekihreyfing, en
hljóðfæraleikur hefur þó að
mestu legið niðri undanfarin
fimm ár. Þar kom þó að við sett-
umst niður og ákváöum að gera
eitthvað í þessu og tókum upp
prufulög. Þær upptökur vöktu
mikinn áhuga hljómplötuútgef-
anda og því erum við staddir hér.
Um hvaða speki myndaðist
hópurinn?
Það má segja að hann hafi
myndast um speki sem byggist
á gleði; speki John Locke, sem
segir að einstaklingar skyldu
ætíð reyna að haga lífi sínu þann
veg að þeir verði hamingjusamir,
en það vill oft gleymast í
lífsgæðakapphlaupinu.
Hafið þið ekki pússað af gleð-
ina þegar farið var að vinna
tónlistina f hljóðveri?
Þegar það lá Ijóst fyrir að við
fengjum útgáfusamning fyrir það
sem við vorum með, lögðust
hljómsveitarmeölimir undir feld
til að hugleiða hvaða kunnáttu-
mann væri ráðlegast aö fá til
þess að vinna með okkur plöt-
una, kunnáttumann sem gæti
varðveitt þann anda sem við vild-
um halda. Okkur var þegar Ijóst
að ekki gæti hver sem er leyst
þaö af hendi svo vel væri og
bárum málið undir nokkra hljóm-
plötuútgefendur hér í borg. Þeir
vildu einna helst fá einhver hljóð-
gerflahross til að taka við þessu
og sjóða það niður og síðan yrði
okkur hleypt að til að syngja inn
textana. Eftir mikla leit enduðum
við þar sem lagt var upp, á æsku-
stöðvunum og grófum þar upp
margreyndan og annálaöan tón-
an
Breska rokksveitin Uriah Heep hólt tvenna tónleika hér á landi sl.
fimmtudag og föstudag f Hótel íslandi. Eitthvað voru menn nú lengi
að taka við sér, þvf fimmtudagskvöldið mættu ekki nema um 300
áheyrendur, en á föstudagskvöldið var húsið nær fultt og áheyr-
endur greinilega vei með á nótunum.
íslenska rokksveitin Gildran hitaði upp fyrir Uriah Heep bæði
kvöldin og hafði útsendari rokksíðunnar spurnir af því að Gildr-
hefði komið þeim er á hlýddu, sem flestir voru á fertugs-
aldri (og vel við skál), þægilega á óvart. Var þar kominn
áður óþekktur þrýstihópur — aldraðir, mjúkvaxnir þunga-
rokkarar — sem virðist loks hafa troðið sér út úr skápn-
um. Loks kom svo að því að Uriah Heep kom á svið.
Heldur virtust sveitarmeðlimir þungir á sér þegar þeir
komu á svið, en þeir undu sér þegar í feikna keyrslu
og var ekki frekari þyngsii að sjá á köppunum. Fyrsta
lagið sem sveitin tók var Bird of Prey af plötunni
Salisburyfrá 1971 með tilheyarndi falsettufimleik-
um söngvarans Bernie Shaw, sem
ekki var síðri en David Byron. Það
dugði til að vekja áheyrendur til
lífsins og á eftir fylgdi hvert gamal-
kunnugt lagið af öðru; Stealin’,
Hideaway, Easy Living og Look at
Yourself, með nýrri lögum í bland.
Hljómsveitin var fyrirtak, enda val-
inn maður í hverju rúmi og allur
hljómburður var framúrskarandi
og skal hér fuliyrt að hann gerist
ekki betri á Fróni. Mannfæð kom
þó í veg fyrir að tónleikastemmn-
ingin yrði sem skyldi.
Heldur var líflegra á föstudags-
kvöldið, enda áheyrendur þá þre-
falt fleiri. Það hafði aftur þau áhrif
á sveitina að hún lagði harðar að
sér en kvöldið áður og var þó góð
fyrir. Þar fer ekki milli mála að það
eru sviðsvanir menn sem sveitina
skipa og þeir hafa haft tíma til að
ná vel saman. Sveitin gerði enda
allt vitlaust í Hótel íslandi þetta
kvöld og gaman var að sjá áheyr-
endur láta ekki minni látum en
börn þeirra gera á tónleikum þeirra
spámanna er þau dá. Sérstaklega
gekk vel að fá fólk til að syngja
með í lögum á við Easy Livin' og
Ljósmynd/BS
Mick Box og Bernie Shaw blúss-
flaggandi með hinn fturvaxna Lee
Kerslake í baksýn.
þá reis sefjunin hæst. Lokalag tón-
leikanna var Pacific Highway; nýtt
lag sem sýndi það að það er langt-
ífrá að rokksveitin Uriah Heep sé
dauð úr öllum æðum.
Andrós Magnússon
Smekkleysa kynnir
listarmann úr Hafnarfirði Hjört
Howser. Við treystum honum til
að sjá svo um að gleðin verði á
sínum stað.
Platan er öll handleikin, það
eru engir heilar sem gera þetta
þó við nýtum okkur tækni hljóð-
versins til að gera þetta allt sem
best úr garði.
Hver semur?
Við semjum allir meira og
minna og erum þar að auki með
i hljómsveitinni hagyrðing eða
hirðskáld, Davíð Þór Jónsson,
sem leikur ekki á hljóðfæri, en
yrkir þeim mun meira, mikinn
hagleiksmann á íslenska tungu.
Stendur til að fara að spila?
Já, eins og ég sagði áðan þá
hefur tónlistardeild hreyfingar-
innar legið niðri um hríð, en þar
veröur breyting á og við hyggjum
á tónleikahald þegar og við höf-
um lokið við plötuna.
Hvernig tónlist verður á plöt-
unni?
Við erum einna mest í jeppa-
og kadilákkarokki og leikum einn-
ig bedúínabít. Við höfum reynt
að byggja upp heildina á kontr-
östum, en því verður þó ekki
breytt að við erum spegilmynd
þjóðfélagsins. Það er eitthvað
fyrir alla á plötunni. Það kom til
greina að láta piötuna heita Eitt-
hvað fyrir alla, en þegar það var
kannað nánar þótti það of
blöðrulegt. Það er á plötunni
kántrflag, pönklag, tvö stones-
lög, bedúínabít og Talking Heads
áhrif og ekki má gleyma Greifa-
áhrifunum; Ást hvað er nú það?
Þegar stórt er spurt verður oft
fátt um svör, er þaö bara þriggja
stafa orð sem notað er í skáld-
sögum?
Er svarið að finna á plötunni?
Nei.
Eitthvað um hugsunina á bak
við þetta allt.
Það má segja að við séum að
halda á loft merki drengjamenn-
ingar líkt og Johnny Triumph ger-
ir í Luftgítar; því sem allir karl-
menn eiga sameiginlegt og kon-
um munu aldrei geta skilið. Það
má líta á okkur sem boðbera
þeirrar menningar.
Smekkleysa */m heldur eitt
skemmtikvölda sinna í kvöld, en
þá leikur hljómsveitin Sykurmol-
arnir í tónleikasal veitingahúss-
ins Duus f Fischerssundi.
Skemmtikvöldið ber yfirskriftina
Kakan þfn og jólin.
Þetta verða síðustu tónleikar
Sykurmolanna að sinni, en hljóm-
sveitin er á förum ytra til tónleika-
halds á Bretlandi og í Bandaríkjun-
um í kjölfar nýútkominnar LP-plötu
hljómsveitarinnar Life's too Good.
Platan kom út á Bretlandi sl. mánu-
dag og þegar hafa selst af henni
þar í landi um 50.000 eintök.
Morgunblafiið/Þorkell
Kátir piltar utan einn: Á myndina vantar bassaleikara sveitarinnar.
Við erum boð-
berar drengja-
menningar

Ljósmynd/BS