Bókasafnið - 01.04.1992, Blaðsíða 26

verið kostur í vondum veðrum að vetrinum en þar er jafnt
hægt að lengja sér eins og stytta sér leið því að aðalgöngin
mynda stóran, aflangan ferhyrning. Lítil lest gengur um
hluta ganganna. Sums staðar í göngunum eru verðir og
leitarbúnaður líkt og tíðkast í flughöfnum.
Umsjónarmaður hópsins var Fern Underdue frá starfs-
mannahaldi (Program Coordinator/Human Resources
Specialist). Gátum við leitað til hennar um allt sem okkur
vanhagaði um og leysti hún vel úr öllu. Á henni hvíldi
mikið því að hún sá ekki einungis um okkur heldur var
undirbúningur vegna næsta IP hóps þegar kominn í fullan
gang. Á sama tíma og verið var að undirbúa útskrift okkar
um vorið var kominn heill hópur bandarískra umsækj-
enda á staðinn til mætingar í viðtöl áður en endanlega yrði
afráðið hverjir kæmust að og hverjir ekki. Rétt er að skjóta
því inn í hér að erlendir umsækjendur eru undanþegnir
þeirri kvöð að koma í viðtöl vegna hins háa ferðakostnað-
ar. LC greiðir hins vegar ferðir bandarískra umsækjenda
vegna þessara viðtala og ennfremur uppihald þeirra. Þeir
af hinum síðarnefndu, sem fá inngöngu, fara svo á launa-
skrá hjá LC strax og IP hefst um haustið. Ætlast var til að
okkar hópur tæki á móti aðkomufólkinu og héldum við
því boð einu sinni.
Þennan fyrsta dag fengum við svo að vita hvað við
áttum í vændum næstu níu mánuðina. Hvert okkar fékk í
hendur möppu eina allvæna þar sem var að finna nákvæma
tímaáætlun til febrúarloka, upptalningu á fyrirlestrum og
fyrirlesurum, pallborðsumræðum og þátttakendum í
þeim, ennfremur vettvangskönnunum og skammtíma-
verkefnum sem okkur voru fyrirhuguð í hinum ýmsu
deildum safnsins svo að við kynntumst safnrekstrinum
nánar. Tímaáætlunin náði ekki lengra því að síðustu mán-
uðina var ætlunin að við ynnum við sjálfstæð verkefni og
áttum við sjálf hafa hönd í bagga við val þeirra og mótun.
Daglegur viðvistartími skyldi vera frá klukkan 8:30 að
morgni til fimm síðdegis. Með hjálp LC-passanna gátum
við komist inn fyrr að morgninum ef við vildum og einnig
dvalist lengur fram eftir, ef þörf krafði.
Námsfyrirkom ulag
Víkur þá sögunni að innviðum IP. Vel var staðið að
efnisvali og tímaröðun þátta. Hins vegar er því ekki að
neita að okkur þátttakendunum fannst, einkum í byrjun,
talsvert á okkur lagt og við fundum svo sannarlega fyrir
því að sitja viku eftir viku, fullan vinnudag með litlu
upprofi og hlusta á fyrirlestra og pallborðsumræður.
Þetta virtist eiga jafnt við amerísku þátttakendurna og
okkur útlendingana. Jafnvel var óþolið mest hjá þeim sem
valist höfðu í IP úr starfsmannahópi LC enda fór ekki hjá
því að sumt af því sem fjallað var um í upphafi var að
einhverju leyti endurtekning fyrir þá. Engir tveir komu
þó úr sömu deildinni svo að það sem var gömul lumma
fyrir einum var nýtt fyrir öðrum. En að geta teygt úr sér
eða fengið sér kaffibolla eftir eigin löngun og hentugleik-
um var frelsi sem var okkur horfið um skeið. Þetta breytt-
ist svo nokkuð, tímataflan gerði ráð fyrir meiri fjölbreyti-
leika eftir því sem stundir liðu fram. Við fórum að geta
tekið virkari þátt í því sem fram fór og síðustu mánuðina
unnum við mestmegnis við sjálfstæð verkefni eins og fyrr
getur. IP skiptist nefnilega í reynd í þrjá meginhluta eða
áfanga og færði hver áfangi okkur aukið sjálfræði. Oll
vorum við fús að leggja talsvert á okkur. Ekki síður fyrir
það að við fundum, hvar sem við fórum innan safnsins, að
við vorum í miklum metum og menn væntu sér góðra
hluta af okkur. Enda leggur safnið þarna í þó nokkurn
kostnað. Eftirsótt er að komast í þennan hóp og við
töldum okkur öll heppin að hafa komist að.
Námskeiðið var þrískipt. Á fyrsta tímaskeiðinu, sem
stóð frá septemberbyrjun fram í miðjan desember, var
ítarlega fjallað um hverja einstaka deild LC, starfsemi
viðkomandi deildar og stjórnsýslu. Á þessu tímabili var
mestmegnis kennt í fyrirlestrum, stundum einnig settar
upp pallborðskynningar/-umræður. Þarna komu fram
deildar- og verkefnisstjórar úr öllum deildum og stigveld-
um safnsins. Ævinlega lauk fyrirlestri/áfanga með spurn-
ingaþætti og umræðum sem við öll tókum þátt í. Byrjað
var á yfirstjórn safnsins og kynningu á viðamiklum breyt-
ingum sem orðið hafa á henni undanfarin fjögur ár, eða
síðan dr. James H. Billington tók við safnstjórninni árið
1987. Síðan deild fyrir deild koll af kolli niður í smæstu
einingu á hverjum stað. Gerð var svo úttekt á öllu saman
og umræðan gat verið ákaflega gagnrýnin en menn máttu
hvergi draga af. Ymis mikilvæg ákvarðanataka byggir á
heildaryfirsýn yfir safnstarfsemina. Með IP tryggir LC að
safnið hafi á hverjum tíma á að skipa nokkrum hópi
manna með heildaryfirsýn yfir reksturinn, jafnframt
stjórnþekkingu, og geti samtvinnað þetta tvennt til góða
fyrir safnið. Með því að opna IP fyrir útlendingum kemur
safnið sér einnig upp tengiliðum víðs vegar um heim með
haldgóða þekkingu á LC og áhuga á málefnum þess og
rennir þannig stoðum undir alþjóðlega samvinnu.
Annað slagið fórum við svo í vettvangskannanir og við
hver þáttaskil bauðst okkur einnig að vinna að raunhæf-
um verkefnum úti í deildunum. Leystum við þau ýmist í
litlum hópum eða sem einstaklingar og þá oftast í sam-
vinnu við sérfræðing, verkefnis-eða deildarstjóra við-
komandi deildar. Þarna gafst okkur oft tækifæri til per-
sónulegra kynna og hægt var að fara enn nánar ofan í
saumana á ýmsu og afla viðbótargagna. Annars var yfir-
leitt miklu efni útbýtt í tengslum við hvern fyrirlestur og
var fjarri því að unnt væri að lesa það allt jafnóðum.
Annar hlutinn, sem stóð frá miðjum desember til febr-
úarloka, var mestmegnis fræðilegur. Var meginvægið á
stjórnunarkenningum af ýmsum toga, almennum og
safntengdum. Þar var m.a. fjallað um fyrirtækjastjórn,
verkefnisstjórnun, starfsmannastjórn, stjórnunarsálfræði,
ráðningar, skilgreiningar á störfum og launaflokkun og
ýmislegt annað, svo sem dagleg samskipti, viðbrögð við
brotum og misferli í starfi, umbun fyrir ágæti í starfi,
ráðgjöf við starfsmenn bæði persónuleg og varðandi störf
þeirra. Hér má geta þess að snemma á haustmisseri geng-
umst við öll undir persónuleikapróf sem kennt er við
Mayer/Briggs. Unnum við úr því í þessum hluta og var
farið nokkuð í notagildi þess. I þessum miðáfanga komu,
auk sérfræðinga LC, einnig fram nokkrirfyrirlesarar ann-
ars staðar frá, sumir hverjir atvinnufyrirlesarar á sínu
sviði, aðrir starfsmenn fyrirtækja, sérhæfðir í einhverri
grein stjórnunar. Mest vann með okkur Susan Jurow frá
Sambandi rannsóknarbókavarða, forstöðumaður stjórn-
arsviðs (Office of Management Studies — OMS).
Þegar hér var komið sögu höfðum við orðið góða yfir-
sýn yfir stjórnareindina Library of Congress og innviði
þess. Það þjónaði svo sem vænta má í flestum tilvikum
sem módelsafn. Fyrirlestrum lauk nú yfirleitt fyrr á dag-
inn og gripum við þessa aukastund alls hugar fegin til að
26