Morgunblaðið - 23.04.1983, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 23. APRÍL 1983
37
Gísli Sigurðsson
— Minningarorð
í Reykjanesi fæddust þeim
þrjár dætur, Guðrún, Guðbjörg og
Sólveig, en Kristín fæddist fyrir
vestan.
Hermann var að upplagi mikill
þrekmaður, en veiktist ungur af
berklum og bar ekki sitt barr eftir
það. Hann var löngum við vinnu
fjarri heimili sínu og mæddu bú-
störf því mjög á Katrínu.
Kynni mín af fjölskyldu þessari
sýndi fljótt, að Katrín var kjöl-
festan. Þegar fjárráð heimilisins
eru af skornum skammti skipta
búhyggindi húsmóður sköpum
varðandi afkomu fjölskyldunnar.
Katrín var fyrirmyndarhúsmóð-
ir og týndi t.d. fram á síðustu ár
grös, ber og svartbaksegg í búið.
Hún prjónaði með ólíkindum mik-
ið og seldi. Hún hafði skipsáhafnir
í fæði, dyttaði að fatnaði þeirra og
þvoði. Hjá henni var ætíð allt
hreint og fágað, hver hlutur á sín-
um stað. Katrín átti orðið 38 af-
komendur og nokkrir þeirra voru
að hluta aldir upp hjá henni. Hún
átti því láni að fagna, að vera ung
í anda fram á síðustu stundu. Af-
komendum hennar, allt niður í
þriðja lið, þótti ætíð tilhlökkunar-
efni að heimsækja hana, enda
gestum jafnan veitt af rausn stór-
um sem smáum.
Katrín var félagslynd með besta
móti og hafði gaman af spila-
mennsku alls konar. Hún eignað-
ist því marga kunningja og var
vinsæl.
Ég hygg að Katrín hafi átt gott
ævikvöld, ef undan er skilið síð-
asta árið. öll okkar viðskipti hafa
verið mér lærdómsrík og ánægju-
leg og þakka ég henni samfylgdina
að leiðarlokum.
Leifur Jónsson
Aðfaranótt 24. mars 1983 lést
Gísli Sigurðsson í Landspítalan-
um eftir þungbæra sjúkdómslegu.
Gísli var fæddur í Reykjavík 29.
mai 1910. Foreldrar hans voru
hjónin Ingibjörg Pálsdóttir Thor-
arensen frá Eystri Sólheimum í
Mýrdal og Sigurður Símonarson
frá Miðey í Austur-Landeyjum.
Páll, faðir Ingibjargar, var sonur
Gísla Thorarensen prests að Felli
í Mýrdal og konu hans, Ingibjarg-
ar Pálsdóttur Melsteð, systur Páls
sagnfræðings Melsteð. Móðir Ingi-
bjargar var Guðrún Jónsdóttir,
Þorsteinssonar bónda að Eystri-
Sólheimum. Um ætt Sigurðar föð-
ur Gísla veit ég ekki, en systur
hans voru Elín, veitingakona á
Skjaldbreið og Þrastalundi, og
Kristín, kona Sigmundar húsvarð-
ar í Miðbæjarskólanum. Sigurður
var leiðsögumaður erlendra ferða-
manna á sumrum um langt skeið
og naut álits þeirra sem honum
kynntust. Þau hjón stofnuðu
heimili hér í Reykjavík að Bar-
ónsstíg 28 og bjuggu þar til ævi-
loka. Börn þeirra urðu fimm: Guð-
rún, kona Lýðs Guðmundssonar
loftskeytamanns, Pétur bifreiðar-
stjóri, er lést 1980, Valdimar, er
fór til Grænlands með sauðfé árið
1937 til að kenna Grænlendingum
fjárbúskap og var ræktunarstjóri
þar í 22 ár þar til hann kom
hingað til lands sjúkur og dó hér í
Reykjavík 1960, Gísli, sem hér er
minnst, og Sveinn, málarameist-
ari hér í borg, sem kvæntur er
Bergrós Sigurgeirsdóttur.
Ungur gekk Gísli f Glímufélagið
Ármann og stundaði þar fimleika
og fleiri íþróttir með góðum ár-
angri. Hann var í sýningarflokki
Ármanns er tók þátt í fimleika-
sýningum í Stokkhólmi árin 1932
og 1939.
Gísli fór snemma að vinna fyrir
sér. Var alla æfi mjög starfssamur
og lagði gjörva hönd á margt. For-
eldrar Gísla stunduðu búskap eins
og margir gerðu hér í Reykjavík
fram til 1940 og ólst Gísli upp við
landbúnaðarstörf hiá foreldrum
sínum og að Stóra-Armóti í Flóa,
þar sem hann dvaldi í barnæsku
og á unglingsárum á sumrin. Átti
búskapur, hestar, sauðfé og rækt-
un landsins hug Gísla slla tíð, þótt
hann gengi „bílaöldinni" á hönd
ungur maður og hefði lengst af at-
vinnu af bílum og viðhaldi þeirra.
Ungur drengur fór hann að aka út
brauðum frá Brauðgerð Jóns Guð-
mundssonar á Hverfisgötu, fyrst
með hestvagn, en síðar á bíl.
Vorið 1930 fór Gísli með veghef-
il frá Vegagerðinni norður til Ak-
ureyrar og var það fyrsta ferð
norður með veghefil. Á kreppuár-
unum var ekki auðhlaupið í fasta
vinnu. Fljótlega eftir að Mjólkur-
samsalan tók til starfa fór Gísli að
vinna þar við mjólkurflutninga, er
sú vinna bauðst, en fastráðinn
starfsmaður hjá Mjólkursamsöl-
unni var hann 1940. Vann hann
við útkeyrslu mjólkur í borginni
næstu ár, en fór síðar að vinna
sem bifvélavirki á verkstæði
Mj ólkursamsölunnar.
Eins og áður er getið, var rækt-
un jarðar mikið áhugamál Gísla.
Árið 1957 smíðaði hann sér vél til
þess að skera túnþökur, hæfilega
stórar og þykkar, svo þægilegt
væri að þekja kringum hús og
önnur mannvirki. Var Gísli fyrsti
maður hérlendis til að selja vél-
skornar túnþökur og rak túnþöku-
sölu sumar hvert upp frá því, en
vann á bifreiðaverkstæði Mjólk-
ursamsölunnar yfir veturinn til
ársins 1977.
Gísli kvæntist 28. október 1939
Margréti Jakobsdóttur, Bjarna-
sonar vélstjóra frá Melgraseyri og
Steinunnar Bjarnadóttur frá
Vallá. Börn þeirra hjóna eru:
Steinunn hárgreiðslukona, gift
Jóni M. Vilhelmssyni vélstjóra,
Ingibjörg kennari, gift Sverri
Þóroddssyni stórkaupmanni, og
Páll tæknifræðingur, kvæntur El-
ínu Markúsdóttur. Barnabörnin
eru sjö.
Systursonur Margrétar, konu
Gisla, Albert Albertsson verk-
fræðingur, byrjaði ungur að vinna
með Gísla í túnþökusölunni ásamt
Páli, syni Gísla. Mér fannst Gísli
ávallt líta á Albert sem nokkurs
konar fósturson og Albert kallaði
hann fóstra.
Árið 1951 urðu þau hjón ná-
grannar mínir, er þau fluttu í eig-
ið húsnæði að Eskihlíð 35. Marg-
réti, konu Gísla, þekkti ég áður og
kalla hana enn í dag Lillu, en per-
sónuleg kynni af Gísla hafði ég
ekki haft. Vinátta myndaðist með
dætrum okkar og kunningsskapur
óx með árunum.
Þau hjón byggðu sér hús að
Garðaflöt 37 í Garðabæ og fluttu
þangað 1971. Samskipti mín og
dætra minna við þau hjón minnk-
uðu ekki þótt lengra væri á milli
heimilanna.
Þau voru höfðingjar heim að
sækja og heimili þeirra fallegt og
listrænt.
Gísli var umhyggjusamur fjöl-
skyldufaðir. Ekki fóru barnabörn-
in varhluta af umhyggju hans og
ástúð.
Minningin um Gísla Sigurðsson
lifir í hugum okkar sem þekktum
hann, við þökkum honum sam-
fylgdina.
Eg og dætur mínar vottum
Margréti, börnum þeirra, tengda-
börnum og barnabörnum einlæga
samúð.
Ásta Karlsdóttir
Ragna Frímann
Akureyri - Minning
Fædd 15. desember 1911
Dáin 27. mars 1983
Að morgni 27. mars síðastliðinn
andaðist Ragna Frímann að heim-
ili sínu Hamarsstíg 14, á Akur-
eyri, þar sem hún bjó með eigin-
manni sínum, Guðmundi Fri-
mann, skáldi og rithöfundi. Hún
hafði átt við hjartasjúkdóm að
stríða um nokkurt skeið, en þó
oftast haft fótavist og annast
heimilisstörf og sýnt kjark og
æðruleysi, sem henni var eiginlegt
í hverri raun.
Hún hét fullu nafni Ragna Sig-
urlín, fædd 15. desember 1911.
Foreldrar hennar voru Jónas
Hallgrímsson skipstjóri og kona
hans, Valgerður Albertsdóttir.
Hann var ættaður af Árskógs-
strönd, ólst upp í Hrafnagili í Þor-
valdsdal, var vinsæll og viður-
kenndur sjósóknarmaður. Val-
gerður var ættuð úr Þingeyjar-
sýslu, af góðu og merku fólki kom-
in.
Síðustu ár ævinnar áttu þau
hjónin athvarf í húsi þeirra Guð-
mundar og Rögnu við Hamarsstíg-
inn. Guðmundur og Ragna giftust
árið 1930.
Ég var svo lánsamur að kynnast
Guðmundi Frímann mjög stuttu
eftir að ég fluttist til Akureyrar
árið 1946. Fljótlega fékk ég að
heimsækja hann á Hamarsstígn-
um og fannst þá þegar að heimili
þeirra væri eitt hið hlýlegasta og
geðfelldasta, sem ég hefði augum
litið.
Garðurinn umhverfis húsið bar
vott um ríkulega vinnusemi,
smekkvísi og alúð þeirra, sem
höfðu skipulagt hann og annast.
Innanhúss var ríkjandi einstök
snyrtimennska og listrænn heim-
ilisþokki, og þar mátti sjá marga
haglega gerða muni og listaverk
og mest af því höfðu hjónin gert
með eigin höndum, enda heimilis-
faðirinn gæddur fjölbreyttum
hæfileikum listamanns og hús-
móðirin átti þá bætandi hönd, sem
var fundvís á það sem til prýði
mátti verða. Veggir stofu, ganga
og herbergja voru þaktir bókum í
forkunnar fallegu og vönduðu
skinnbandi og ég var viss um að
þarna var til staðar fegursta og
merkilegasta bókasafn hérlendis.
Og þetta bókasafn var ekki þarna
komið vegna hégómlegrar sýndar-
mennsku, það var fróðleiks- og
menntaþrá eigendanna, sem hafði
gert það að heimilisvini og eftir-
lætisgoði, um það farið hlýjum
höndum og það naut umhyggju
hinna sönnu bókaunnenda sem til
þess leituðu marga stund þegar
tóm var til.
Ég sá bregða fyrir dætrum
þeirra hjóna, sem voru myndar-
legar upprennandi dömur. Ekki
hafði ég oft komið á þetta heimili
þegar mér varð ljóst að mesta
heimilisprýðin var raunar hús-
móðirin sjálf — Ragna.
Hún var verulega glæsileg í
sjón, fallega vaxin, með höfðing-
lega reisn í fasi, andlitsfríð,
greindarleg í yfirbragði, stillileg
og yfirlætislaus. En hvernig var
hún í sambúð og við nánari kynni?
Það vissi ég ekki lengi vel. Hún
var myndarleg í verki, það sá ég á
þeim góðgerðum, sem hún bar
fyrir gesti sína. En hún var hlé-
dræg í meira lagi, og langt frá því
að vera allra viðhlæjandi.
Þótt ég væri ekki tíður gestur
þeirra hjóna, furðar mig núna á
því hvað mörg ár liðu þar til ég
hafði eignast vináttu Rögnu og
kynnst henni verulega. Sumarið
1973 höfðum við Guðrún kona mín
samfylgd Rögnu og Guðmundar í
skemmtiferð til Ítalíu og dvöldum
með þeim nokkra yndislega daga á
Hótel Alpi í Baveno við Lago
Maggiore.
Þar tengdumst við þessi fjögur
órjúfandi vináttuböndum, og það
fannst okkur hjónunum mikill
ávinningur. Ragna var þannig
manneskja að hún var alltaf að
vaxa við nánari kynni. Og vinátta
hennar varð enn dýrmætari vegna
þess að hún var sérlega vönd að
vinum. Hún var vönd að gleðiefni,
til dæmis las hún ekki aðrar bæk-
ur en þær, sem höfðu menningar-
legt og bókmenntalegt gildi. Hún
var umhyggjusöm og nærgætin
móðir og manni sínum reyndist
hún traustur og ástríkur lífsföru-
nautur, skilningsrík og umburð-
arlynd, og vegna þess eru það ekki
aðeins ástvinir hennar sem eru í
umtalsverðri þakkarskuld við
hana, heldur einnig unnendur fag-
urra ljóða og þjóðin öll.
Dætur þeirra hjóna eru hver
annarri gerðarlegri, vinsælli og
mætari.
Valgerður er elst, gift Karli Jör-
undssyni, skrifstofustjóra launa-
deildar Akureyrarbæjar. Næst er
Gunnhildur, eiginmaður hennar
er Sverrir Gunnlaugsson, þau eru
búsett á Syðra-Lóni á Langanesi.
Yngst er Hrefna, kennari við
Lundarskólann á Akureyri. Maður
hennar er Þorsteinn Jökull Vil-
hjálmsson frá Möðrudal. Allt eru
þetta mannkostamenn og vel
metnir af þeim, sem til þekkja.
Við hjónin áttum nokkrar
stundir með Rögnu eftir að hún
var farin að kenna þeirrar van-
heilsu, sem leiddi til dauða. Sjúk-
dóminn bar hún með rósemi og
æðruleysi, sem var meðal hennar
mörgu og ríkulegu mannkosta.
Enn brást ekki hennar hlýja
glaðværð og enn var auðvelt að
vekja hennar létta, þýða hlátur.
Hún var manneskja, sem aldrei
brást.
Við fráfall hennar er það eftir-
sjáin og þakklætið, sem bærist
með ástvinum hennar og öllum,
sem hana þekktu.
Blessuð sé hennar kæra minn-
ing.
Einar Kristjánsson
Framkvæmdir við kirkju
í Seljasókn að hefjast
Byggingaframkvæmdir við kirkju-
miðstöðina í Seljahverfí eru um það
bil að hefjast. Mikill áhugi er I þessu
yngsta hverfí Reykjavíkur að koma
upp húsnæði fyrir hið blómlega safn-
aðarstarf. Reiknað er með að fram-
kvæmdir við kirkjubygginguna hefj-
ist snemma í júnímánuði og í sumar
er stefnt að því að Ijúka öllum
sökkulframkvæmdum. Verið er
þessa dagana að ganga frá verkfræð-
iteikningum og ráðningu meistara
við verkið, en vilji framkvæmdarað-
ila er að sóknarfólk geti sem mest
lagt fram krafta sína og aðra aðstoð
við verkið. Margir hafa þar gefíð
góðar gjafír eða fyrirheit um þær.
Formaður kirkjubyggingarnefndar
Seljasóknar er sr. Valgeir Ástráðs-
son, en formaður fjáröflunarnefndar
er Jón Stefán Rafnsson.
Fjáröflun er nú að fara af stað.
Á kjördag munu konur úr Kvenfé-
lagi Seljasóknar bjóða merki við
kjördyr í Öiduselsskóla, en einmitt
í þeim skóla fara almennar guðs-
þjónustur safnaðarins fram nú.
Merkið er hannað af Erni Þor-
steinssyni myndlistarmanni, en
hann er einmitt búsettur í hverf-
inu. Allur ágóði af sölu merkjanna
mun renna óskiptur til kirkju-
byggingarsjóðs Seljasóknar. Þá
munu konurnar einnig hafa köku-
basar í safnaðarsalnum Tindaseli
3, en sá basar mun hefjast kl. 14.
Er safnaðarfólk og aðrir velunn-
arar þessa málefnis hvattir til að
styðja byggingu kirkjumið-
stöðvarinnar í Seljahverfi. Skipu-
lag allt og hönnun kirkjubygging-
unnar, sem hefur verið rækilega
kynnt innan sóknarinnar, leggur
áherslu á sem fjölbreytilegasta
notkun, þannig að þar megi hýsa
hina fjölbreytilegustu starfsemi
fyrir alla aldursflokka.
Auk merkjasölunnar hefur fjár-
öflunarnefnd í undirbúningi happ-
drætti til styrktar kirkjubygging-
unni. Til þessa happdrættis hafa
margir listamenn í hverfinu gefið
af verkum sínum, auk margs ann-
ars sem þar verður til vinninga.
Sala happdrættismiða mun hefj-
ast um næstu mánaðamót.
(Fri Seljuókn)
t
ÓSKAR BERGSSON,
áöur til heimilis aö
Bókhiööustíg 6c, Reykjavík,
andaöist aö Hrafnlstu 20. apríl.
Vandamenn.
t
Litli drengurinn okkar og brOOIr,
VIÐAR KRISTINSSON,
Greniteig 13,
Keflavlk,
andaöist á Barnaspítala Hringsins, aöfaranótt 20. apríl.
Kristinn Þorsteinsson, Eygló Óladóttir,
systkini.