Morgunblaðið - 22.09.1974, Blaðsíða 17

MORGUNBLAÐIÐ, S.UNNUDAGUR 22. SEPTEMBER 1974
17
lólk — lólk — lolk — l'olk
nmgurmn og 1
hér er gott og traust fólk. Annars
er það mín skoðun, að það fyrir
finnist alls staðar á landinu fólk
sem maður getur átt samleið
með.“
— Þú fórst ekki í göngur að
þessu sinni?
„Nei, ég sleppti göngunum í ár,
enda þarf ég bráðlega að fara
suður til rannsóknar og jafnvel að
leggjast á spftala. Dóttir mín 17
ára fór 1 göngur 1 staðinn fyrir
mig. Fyrr á árum fór ég oft í
göngur, ætli það hafi ekki verið
haustið ’56 sem ég fór fyrst. Það
er mín skoðun, að fátt sé
skemmtilegra og hollara en sam-
vera gangnamanna á f jöllum."
AUtaf gaman að sjá fé
Undir þessi orð sr. Gísla tók
heilshugar Guðmundur Jóhanns-
son í Litlahvammi, sem var
gangnastjóri í 33 ár, frá
1930—’63, samtals 120 göngur.
„Ég er nú orðinn gamall, næst-
um 75 ára, og ónýtur til flestra
verka, enda er búið að skera mig
þvers og kruss og rífa innan úr
mér. Ég fer samt alltaf 1 réttir, og
mun halda þvf áfram á meðan ég
get, en lengur ekki. Mér þykir
alltaf gaman að sjá fé.“
Fjalldrottning
Jón Múli kallaði þær fjalla-
drottningar í morgunútvarpinu á
föstudaginn, blómarósirnar sem
víluðu sér ekki við að fara f erfið-
ar göngur og vinna þar sama verk
og karlmenn. Ekki var að heyra
annað á mönnum en þær hefðu
staðið sig frábærlega vel. Blaða-
maður greip eina þeirra tali,
Jóhönnu Báru Jónsdóttur frá
Skeggjastöðum, en hún fór í
göngurnar fyrir föður sinn, Jón
bónda Konráðsson á Skeggjastöð-
um. Bára, eins og hún er almennt
kölluð, er 16 ára gömul.
„Þetta er í fyrsta skipti sem ég
fer í göngur, og mér fannst alveg
ágætt. Leitirnar tóku þrjá daga,
og við rákum heim á þriðja degi.
Eins og þú hefur eflaust heyrt,
var þoka morguninn sem við
ætluðum að byrja að smala, og
þurftum við að liggja f gangnakof-
anum þann dag. Við vorum 12
saman, ég sú eina kvenkyns og
karlmennirnir voru ósköp elsku-
legir.“
— Er það að verða algengt að
kvenfólk fari í göngur?
„Ég er ekki frá því, við vorum
nokkrar núna, ég held fleiri en í
fyrra."
— Og gætirðu hugsað þér að
fara aftur?
„Já, ég er ekki frá því, ef ég
fengi góðan hest.“
Framtíðarbóndi
Að síðustu hitti blaðamaður
ungan dreng, Frosta Guðmunds-
son frá Mýrum i Miðfirði. Frosti
er 8 ára gamall, og hinn dug-
legasti að draga í dilka, eins og
sást á baksíðumynd í Mbl. sl. mið-
vikudag.
— Finnst þér gaman f réttun-
um?
„Já, mér finnst voða gaman, og
ég fer alltaf þegar ég get.“
— Áttu kindur sjálfur?
„Já, ég á tvær kindur, og þær
eru báðar komnar fram. önnur
þeirra er með eitt lamb og það
fær að lifa. Þá á ég þrjár kindur.
Annars er ég að hjálpa honum
Páli frænda mínum að draga í
dilka, hann á svo margar kindur.
Ég sæki lömbin, þvf ég ræð ekki
við stóru kindurnar.” Þar með var
Frosti litli rokinn af stað, að
sækja enn eitt lamb fyrir Pál
frænda sinn. Við náðum því ekki
að spyrja hann hvort hann ætlaði
að verða bóndi þegar hann yrði
stór. Sú spurning bíður betri
tíma.
SS.
réttinni
Sagt frá
heimsókn í
Miðfjarðarrétt
w
Þegar hressingar er þörf, er pelanum brugðið á loft. Þetta
yngstu bændum sveitarinnar, Jón Böðvarsson á Syðsta-Ósi,
forkur hinn mesti.
er einn af
dugnaðar-
Þrfr foringjar, Björn Einarsson réttarstjóri, Páil Stefánsson gangna-
stjóri og Guðmundur Jóhannsson á Litlahvammi, fyrrverandi gangna-
stjóri, talið frá vínstri.

A mánudeginum var stóðið réttað. Þá voru átökin jafnvel enn meiri.
folk — folk — folk — folk
Afmæli á morgun:
Jón Sigurðsson
forstjóri 75 ára
Á MORGUN mánudaginn 30.
september, á Jón Sigurðsson for-
stjóri fiskimjölsverksmiðjunnar i
Grindavík 75 ára afmæli.
Foreldrar Jóns voru Vilborg
Þorsteinsdóttir og Sigurður
Bjarnason skipstjóri, en börn
þeirra auk Jóns eru Jakob
Sigurðsson kaupmaður, sem
látinn er fyrir mörgum árum og
Guðrún, sem gift var Guðmundi
heitnum Sveinssyni, kaupfélags-
stjóra í Hafnarfirði.
Jón er fæddur í Reykjavík en
fluttist til Hafnarfjarðar með for-
eldrum sfnum 7 ára gamall. 1 frið-
sælu og fögru umhverfi Hafnar-
fjarðar (festi) þessi fjölskylda
(rætur og) þar nutu börnin um
nokkurra ára bil öryggis í skjóli
ástrfkra foreldra. En þegar Jón,
sem er elstur sinna systkina, var á
16. ári féll faðir hans frá með
snöggum hætti. Hin áhyggjulausu
ár bernskunnar voru liðin og við
tók hörð lífsbarátta þeirra tíma.
Leikir barnanna snerust þá til
ábyrgðar um afkomu heimilisins
og með samstilltu átaki fjölskyld-
unnar, nægjusemi og nýtni, tókst
að halda i horfinu.
Jón er aldamótabarn, rétt
nýbúinn að opna augun þegar ný
öld gengur í garð; sú öld hefur
fært okkur meiri velgengni en
þekkst hafði áður hjá þessari
þjóð. Stærstan þátt í þessum
framförum áttu menn á borð við
Jón Sigurðsson; menn sem höfðu
opin augu fyrir þeirri tækniþróun
sem ruddi sér rúms og kunnáttu
til að hagnýta sér hana, sér og
öðrum til góðs.
18 ára gamall innritaðist Jón í
Vélstjóraskóla íslands og lauk
þaðan prófum 2 árum síðar. Eftir
það lá leiðin á sjóinn og næstu 20
árin starfaði Jón sem vélstjóri á
flestum tegundum fiskiskipa,
lengst af hjá útgerðarfyrirtæki
Einars Þorgilssonar og Co. Árið
1925 réðst hann fyrsti vélstjóri á
b.v. Surprise. Skipstjóri var hinn
kunni og farsæli aflamaður Sigur-
jón Einarsson. Nokkru síðar lét
fyrirtækið byggja stærsta og full-
komnasta veiðiskip íslenska
flotans. Skip þetta var b.v. Garðar
og var leitað eftir tillögum þeirra
Jóns og Sigurjóns varðandi
hönnun skipsins. Þessar tillögur
teknar fyllilega til greina og mun
það ekki hafa ráðið minnstu um
ágæti skipsins. Á Garðari var Jón
fyrsti vélstjóri til ársins 1940, en
þá fór hann alfarinn i land.
17. júní kvæntist Jón Sesselju
Sigurjónsdóttur hinni ágætustu
konu í sjón og raun. Þau eiga tvö
börn, Sigurð vélstjóra, sem
kvæntur er Sigríði Jóhannes-
dóttur, og Sigrúnu, sem gift er
Pétri Antonssyni verksmiðju-
stjóra. Á þessu ári eru þvi liðin
50 ár síðan þau hjón stofnuðu sitt
fallega og friðsæla heimili.
Fyrstu kynni mín af þessum
ágætu hjónum eru í sjálfu sér
ekki frásagnarverð, en vegna þess
hvernig þau orkuðu á mig langar
mig til að segja frá þeim hér.
Sumarkvöld eitt fyrir u.þ.b. 40
árum var ég staddur niðri á
bryggju i Hafnarfirði þegar
skipin voru að þyrpast norður á
síldveiðar. Meðal þeirra var b.v.
Garðar. Mikið var að gera um
borð; Taka við nótinni, setja báta
í davíður o.fl. o.fl. Þegar búið var
að gera sjóklárt gat skipshöfnin
gefið sér tíma til að koma smá-
stund upp á bryggju og kveðja
ástvini sína. Þar sem ég var
aðeins 12—13 ára strákpatti fór
ég af einskærri forvitni að veita
þvi athygli hver kyssti hverja.
Allir kvöddu þessir sjómenn sína
nánustu með sama hlýhug og
söknuði þó viðmót þeirra væru
harla mismunandi. Einn þessara
manna er mér minnistæður enn í
dag. Hann tók ofan hattinn, lagði
höndina yfir axlir konu sinnar og
sagði um leið og hann kyssti
hana: „Guð veri með ykkur.”
Ekki veit ég hvað það var í fari
þessara hjóna sem gerði þau mér
svo minnistæð, að ég þekkti þau æ
siðan, trúlega hefur það verið
innileiki kveðjunnar og látleysi
orðanna. I mörg ár fylgdist ég
með þessum hjónum úr fjarlægð
og alltaf fannst mér þau jafn
eftirtektarverð sökum glæsi-
mennsku og fágaðrar framkomu.
Löngu síðar, er leiðir okkar Jóns
lágu saman, fann ég að þetta sem
Framhald á bls. 22.
Skrifstofuhúsnæði
40—60 ferm. skrifstofuhúsnæði óskast á leigu
í eða sem næst Múlahverfi. Tilboð leggist inn á
Morgunblaðið merkt: 9572.
Jörð til sölu
Jörðin Vestri-Loftstaðir, Gaulverjabæjarhreppi,
Árnessýslu er til sölu. Einstakt tækifæri á 8.
áratugnum.
Uppl. gefur Sigurður Sveinsson, lögfráeðingur,
Selfossi, sími 1 682.
Húspláss
Fyrir léttan iðnað eða annað þvi líkt, er til leigu frá 1. október, á góðum
stað, stutt frá Hlemmtorgi. Þakhæð (4. hæð) nál. 240 ferm. í hæðinni
eru 1 5 herbergi, sem leigutaki mætti breyta t. d. gera 2 herb. að einu,
eða á annan hátt. Ódýr leiga. Ekki nauðsynlegt að taka allt plássið Bað
og 3 salerni eru á hæðinni. Áhugasamir leggi nafn og simanúmer á
Morgunbl. sem fyrst merkt: Þakhæð, 3 metr. — 7485.