Morgunblaðið - 22.09.1974, Blaðsíða 4

BÍLALEIGA

CAR RENTAL
n 21190 21188
LOFTLEIÐIR
/^BÍLALEIGAN
vfelEYSIR
CAR RENTAL
24460
28810
PIONŒGTI
ÚTVARP OG STEREO
KASETTUTÆKI
Bílaleiga
CAR RENTAL
Sendum
41660 - 42902

JRtn'jýunWaíní)
MARGFALDAR
JEí»rönní)lat)it)
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 22. SEPTEMBER 1974
Dagur
dýranna við gluggann eftirsr. Árelius IMIelsson
Hefur þú fundiö frosiö lamb
undir steini, nýfætt lamb, þeg-
ar vörnretið yfir mó og
mel, tekið það inn undir jakka-
ræfilinn þinn, farið með það
heim, háttað niður í rúm og
bókstaflega fundið það þiðna
og lifna við þitt eigið brjóst?
Hefur þú fundið hlýja, mjúka
hundstungu strjúkast um vanga
þinn f villtum feginleika og
sleikja brott höfug tár af brenn-
heitum vanga, þar sem þú lást
aleinn og hélzt, að allir væru
vondir og enginn vinur framar?
Hefur þú sofnað við mjúkt
mal frá mjúkum kroppi, sem
hringaði sig niður við hlið þína
í rökkri kvöldsins eftir langan
og erfiðan dag og aldrei brást
að tryggð og fögnuði að taka á
móti þér og verma kalda fætur
við sinn eigin yl — líkamshlýju
lftils kattar?
Hefur þú vitað heila fjöl-
skyldu bfða eftir volgri ný-
mjólk kvölds og morgna frá
kúnum í fjósinu, á útmánuðum,
þegar ekkert var til matar,
nema rúghnefi f graut eða
brauð og engin leið fær í kaup-
stað?
Hefur þú stritazt á móti
stormi og hríð yfir langa heiði
með baggahest í taumi, sem bar
lífsbjörg fólksins milli byggða
um kalda vetrarnótt, þreyttur,
sveittur og þolinmóður, en þó
jafnframt veitandi helztu gleð-
innar á hamingjustundum vors
og sumars, fótfrár á stökki um
holt og heiðar, að ekki séu
nefndar kappreiðar til kirkju
um grundir og mela?
Hinn 1. september s.I. var
tekin í notkun stór og fullkom-
in vöruafgreiðsla á Reykjavík-
urflugvelli. Vöruafgreiðslan,
sem er 930 fermetrar að gólf-
fleti, stendur norðan við af-
greiðslubyggingu Flugfélags ís-
lands. Við tilkomu hennar gjör-
breytist aðstaða til vöruaf-
greiðslu innanlands, sem
undanfarið hefur búið við
ófullnægjandi húsnæði.
í hinni nýju vöruafgreiðslu
fer móttaka og afhending vöru í
innanlandsflug fram í vestur-
enda hússins, enn fremur mót-
taka vöru, sem fara á með milli-
landaflugi Loftleiða og Flugfé-
lags íslands. Hins vegar verða
vörur, sem koma frá útlöndum
með þotum félaganna, áfram
afgreiddar í Flugfragt við Sölv-
hólsgötu, en þar hafa félögin
um margra ára skeið rekið sam-
eiginlega vöruafgreiðslu.
Jafnframt því að þessi nýja
vöruafgreiðsla flugfélaganna á
Reykjavíkurflugvelli er nú tek-
in í notkun, batna mjög aðstæð-
ur til vöruflutninganna sjálfra,
þar sem Flugfélagið fékk á s.l.
vori flugvél með stórum vöru-
dyrum. Þetta er Friendship
skrúfuþotan „Gunnfaxi", sem
keypt var frá fyrirtæki i Þýzka-
landi. Með tilkomu þessarar
flugvélar og bættri aðstöðu á
flugvelli verða nú teknar upp
Þetta hef ég allt átt sem
einkaþætti í eigin lífssögu, sam-
ofið innsta eðli og æskuminn-
ingum íslendings. Þess vegna
hlýt ég að fagna því, að kirkjan
og þjóðin helgar dýrunum dag,
þeirra hag og heill. Sannarlega
gætu börn framtíðarinnar gjört
þau eitt með vélunum — líf-
vana kraft — sem daglegt líf
ber þeim nú í hendur. Atburðir
á síðustu árum hafa sannað, að
slikt getur skeð. En það væri
voðalegt. Þá væri Islendingum
illa farið, sem eiga og verða að
skilja að dýrin — skepnurnar,
sem hafa öldum saman verið
hornsteinn lffs í þessu hrjóstr-
uga landi.
Fátt eða ekkert ættum við
fremur að þakka og láta það
þakkiæti í ljós með umhyggju
og ástúð í garð alls, sem lifir, en
þó helzt og fremst þeirra hús-
dýra, sem hafa staðið okkur
næst í stríði dagsins öld eftir
öld.
Þökkin skyldi framborin í
fórn á altari kærleikans, sem
afneitar allri grimmd og ónær-
gætni, en vakir yfir velferð
hinna málausu vina og lætur
þeim líða sem bezt, þótt þau
verði að láta líf sitt og krafta í
okkar hag — eða ættum við að
segja vegna þess.
Nú eru dagar hungurdauðans
að heita má úr sögunni — horn-
dauða sauðf jár á vorin, sem var
í senn bæði vorkunnarmál og
voðaleg skömm.
En það er fleira til. Aldrei
gleymi ég frétt fyrir fáum ár-
nýtízku aðferðir við vöruflutn-
ingana, þannig að vörur verða
fluttar á þar til gerðum vöru-
pöllum og tekur þá ferming og
afferming mjög stuttan tíma.
„Gunnfaxi" fer eftir nokkra
daga í skoðun, og þá verður
meðal annars settur í flugvél-
um, þar sem fjöldi af nýrúnum
ám hafði verið rekinn á fjall
yfir ískaldar ár og króknað út
af í kulda fyrir fótum rekstrar-
manna — að sögn — gátu ekki
einu sinni leitað sér skjóls und-
ir stórum steini.
Og varla mun svo enn ferðazt
um fjöll og sléttur landsins á
vetrardegi, að ekki sjáist hópar
hálfsoltinna útigönguhrossa,
sem þreyja hræðilegar nætur
og langa daga í byljum, harð-
fenni og djúpfenni og finna
kannski dögum og vikum sam-
an hvergi fæðu og skjól, standa
f höm skjálfandi á gaddinum.
Og hver hefur ekki kynnzt
flækingsketti í kaupstað? Kvik-
indi, sem emjar af kulda og
hungri af því að eigandinn fyrr-
verandi hafði ekki einu sinni
hugsun á að merkja kettlinginn
sinn, sem einu sinni var mjúk
og falleg kisa í mildum barns-
höndum, en er nú grimmur
villiköttur, sem enginn ann og
allir hrekja frá sér, unz hann
króknar í grjóturð eða gömlum
hjalli.
Hræðilegt hlýtur líka að vera
hundalíf i borgum. Og þótt það
sé ekki leyfilegt hér í höfuð-
borg okkar, þá skil ég þá, sem
ekki geta séð af slíkum vini og
hvorki geta látið hann frá sér
né dæmt hann til dauða.
En hins vegar skil ég ekki þá
skammsýni að ætla sér að eiga
hund í borg, svipta þessi fögru
og vitru dýr frelsi ævilangt,
loka þau inni, leiða þau í fjötr-
um, ræna þau eðli til að njóta
ina nauðsynlegur útbúnaður til
slíkra flutninga. Að þvi loknu
er hægt að flytja í flugvélinni
fimm vörupalla í einu, eina lest
á hverjum palli.
Enn er óvfða aðstaða á við-
komustöðum Flugfélagsins
utan Reykjavíkur til þess að
lífs og gleði. Auðvitað er mikið
í aðra hönd, vinátta og tryggð
þessara vesalinga.
En aldrei gæti ég hugsað mér
að eiga hund eða kind í borg —
stolin hvert sínu frelsi frá. Til
þess ann ég þeim of heitt, jafn-
vel þótt það séu aðeins ókunn
dýr, en ekki „lambið mitt“ eða
„hundurinn minn“ frá gengn-
um æskudögum.Enf minningu
þeirra mundi ég vilja reyna að
mæla þau orð og syngja þá
söngva, sem styggðu brott
grimmd og kæruleysi gagnvart
öllum dýrum og gera jafnvel Is
land að gæfunnar paradís
handa þeim.
Kirkjan má svo sannarlega
taka þarna varðstöðu um
ókomnar aldir. Hún á að
vernda lítilmagnann og veita
þeim lið, sem enginn annast, ef
f það fer.
Hún ætti ekki heldur að
gleyma, að sjálfum konungi
hennar er líkt við lamb, sem
gefur líf sitt og blóð til lífs
öðrum.
Hún ætti ekki heldur að
gleyma, að ein fegursta lfking
þessa sama meistara á vegum
hins góða er sagan um góða
hirðinn, sem tók týnda lambið á
herðar sér um torleiðið heim.
Gætu nokkur orð hafa verið
sögð fegri um hlutverk prests-
ins í kirkju Krists, hvort sem í
hlut ætti umkomulaus mann-
eskja eða hrjáð og hrakið dýr?
Heill þeim, sem átti hug-
myndina — hugsjónina um
„dag dýranna" í fslenzku þjóð-
kirkjunni.
taka við slíkum vörupöllum, en
stefnt er að því að afla slíkra
tækja á næstunni. Vörur verða
að sjálfsögðu einnig fluttar svo
sem áður með öðrum f lugvélum
félagsins, þótt ekki sé hægt að
koma þar við vörupöllum.
Aukning á vöruflutningum í
lofti innanlands hefur verið
mjög árviss. Þannig voru árið
1964 fluttar 1049 lestir milli
staða innanlands, en síðast liðið
ár, 1973, námu vöruflutningar
innanlands 4605 lestum. Hefur
aukningin á tíu ára tímabili
numið 339%. A sama tfma
jukuzt póstflutningar innan-
lands úr 128 lestum í 572 lestir,
aukning 347%.
Sigurður Matthfasson, Ulrich Richter, Einar Helgason, Sveinn Sæmundsson og Birgir Bjarnason.
Myndin er tekin í nýju vöruafgreiðslunni.
Ný vöruafgreiðsla
á Reylqavíkurflugvelli