Morgunblaðið - 29.09.1974, Blaðsíða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 29. SEPTEMBER 1974
— Magnog gæði..
Framhald af bls. 19
bility), sem þarf til þess að al-
menningur treysti þeim og sé
reiðubúinn að taka á sig afmörk-
uð óþægindi vegna nauðsynjar
ríkisins?
- Þó finnst manni taka steininn
úr, þegar þingmenn halda þvf
fram, að ekkert megi gera í efna-
hagsmálum nema spyrja verka-
lýðsrekendurna um leyfi. TU
hvers er Alþingi? Menn minnis'.
þess, hverjir hafa komið efna-
hagslífinu þar sem það er núna,
en það eru launþegafélögin fyrst
og fremst.
Það er réttur hins vinnandi
manns að selja vinnu sína á því
verði, sem hann fellir sig við, eða
vinna ekki ella. En hann á ekki
héimtingu á því að geta beitt
stjórnarstofnunum lýðræðisins
fyrir sérhagsmunaplóg sinn til
þess að kúga meðbræður sína.
Þetta gildir um alla, sem vinna,
ekki bara svokallaðan verkalýð.
Umfram allt er það höfuðnauð-
syn, að stjórnmálamenn segi satt.
umbúðalaust, gefi bein svör, þeg-
ar þeir eru t.d. spurðir um það,
hvort búið sé að semja um of hátt
kaup. Þeir fá ekkert fleiri at-
kvæði fyrir að svara út úr. Sama
gildir 1 allri umræðu um aðgerðir
f efnahagsmálum. Það er miklu
vænlegra að umræður um þau séu
opnar og málefnalegar og ekki sé
setið á málunum á þann hátt, sem
gert hefur verið nú í mörg tungl.
Seðlabankinn hefði átt að taka
af skarið fyrir löngu, ef litið er á
stöðu rikisins út á við. Það verður
að gefa því gaum, hvort Seðla-
bankinn þurfi ekki víðtækari
völd, sem hann geti notað, þegar
stjórnmálamennirnir bregðast.
Kannski er þörf á að seðlabanka-
stjórinn sé þjóðkjörinn?

PHtL! SERENA
OG KRAKEN ERU
AO AF
HriLMl i
^ r
UALTU ÁFRAM,
SERE’NA.1 ÉG þARF
AOfAFNA HLUT-
INA VIÐ SPÆJAR-
0 Næsta framtíð
Segja má, að það sem framund-
an er í efnahagsmálunum, sé f
sjálfu sér ekkert voðalegt né í
rauninni óvenjulegt. Þetta hefur
allt gerzt áður. Vísitöluhækkunin
1. sept. n.k. upp á 25% er ekkert
voðalegri en vinnutímastyttingin
og orlofshækkunin (NB. sem nú
er gullið tækifæri til þess að af-
nema aftur) að viðbættum hin-
um ábyrgðarlausu kjarasamning-
um, sem gerðir hafa verið og allir
vissu hvert mundu leiða. Það er
fyrirsjáanleg verðbólga af þess-
um sökum og gengisfall, en það er
bara þetta, sem þjóðin hefur beð-
ið um og þá á hún að fá það. Þessi
þróun heldur áfram þangað til
einhver vill leggja eitthvað á sig
til þess að stöðva hana. Það er
hins vegar skylda stjórnvalda að
tryggja greiðslustöðu þjóðarinnar
út á við, sjá atvinnufyrirtækjun-
um fyrir starfsaðstöðu og gefa
bankakerfinu kost á að tryggja
eigur sparendanna. Raunveru-
legu gengi krónunnar stjórna
launþegafélögin að mestu leyti,
en stjórnvöldum ber skylda til að
viðurkenna staðreyndir tafar-
laust, þegar hin fyrrnefndu sýna
ábyrgðarleysi.
Ef menn gera sér þetta sarv
hengi ljóst, á er ekkert dim.J.t
framundan. Miklu fremur bjart.
Búast má við fiskverðshækkun 1
USA vegna þurrka á kornökrun-
um. Við blasa margir möguleikar
í stóriðjumálum, ef við látum ekki
heimskuna ráða ferðinni. Nú um
skeið hefur verið pukrað við
samninga um málmblendisverk-
smiðju. Maður innarlega í Union
Carbide sagði, að sjaldan hefði
verið eins dátt hlegið í þeim her-
búðum og þegar fréttist, að Is-
lendingar ætluðu að fjármagna
það fyrirtæki til þess að koma upp
málmblendiverksmiðju í Hval-
firði. En UC á sölukerfið sem
kunnugt er og ræður markaðnum
að miklu leyti. Þarna kemur enn
að tiltrú stjórnmálamannanna.
Pukrið er venjulega fortjald
heimskunnar.
Geri almenningur og sjórnmála-
menn meiri kröfur til sjórnmála-
vinnubragða, velji fremur gæði
en magn, megum við vænta þess,
að betur muni ganga að ráða fram
úr vandamálum þjóðiífsins. Því
að við opnar og hlutlægar umræð-
ur ætti almenningur að öðlast
betri skilning á grundvallarlög-
málum efnahagslífsins — nöglun-
um tveimur, út og inn.

t r
—1—i—*—r
nn r

i J r~
t f* r ' - '
1«
■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•■•B#B#BCB4