Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1946, Blaðsíða 23

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
507
sjera Árni þá að 'hann væri annað
hvort kendur eða ckki með ölluni
mjalla. Loksins sagði Rask til sín og
varð þá fagnafundur og gerðu þeir úr
þessu mikið gaman.
★
Veturinn eftir flutti Rask prjedik-
un í dómkirkjunni í Revkjavík og
fórst honum það svo vel, að ef al-
menningi hefði eigi verið kunnugt'að
hann var útlendingur. mundi enginn
hafa þess til getið. Bjarni Thoraren-
sen var þá í stiptam’tmanns stað og
bjó í Reykjavík. Hann var góður
kunningi Rasks og hafði Rask búið
hjá honum veturinn áður. Það er sagt
að Bjarni hafi verið við messu í dóm-
kirkjunni þann dag. sem Rask prje-
dikaði. Þegar komið var úr kirkju,
segir Bjarni við Rask:
,JIvort á nú heldur að kalla þig
monsjer Rask*eða sjera Rasmus?“
„O, sjálfsagt sjera Rasmus“, sagði
Rask.
★
Á ferðalagi sínu um ísland var
Rask einu sinni spurður að nafni og
sagðist heita Rask, sem von var. Þá
sneri spyrjandinn upp á sig og sagði:
„Sá mun eiga nóg af raskinu“.
Hann helt að Rask hefði svarað sjer
út af og sýnir það að maðurinn hefur
ekki getað ráðið það af framburði
hans, að hann væri útlendur maður,
því að honum gat ekki þótt nafnið
kvnlegt, nema því aðeins að Rask
væri íslendingur.*
'ér
\ *
Konráð Gíslason sagði svo frá:
Þegar Rask var á íslandi hafði fað-
ir minn komist í kunningskap við
hann og sagt honum frá þessum efni-
lega! syni, sem hann ætti. Jeg hefi þá
líklega verið á 7. árinu. Og hafði Rask
talað um að það væri gaman að geta
tekið mig með sjer til Danmerkur.
Þetta er nokkuð undarlegt, en jeg
man glögt eftir því.
★
Eftir að Rask kom frá íslandi,
langaði hann mikið til að komast fyr-
ir hina elstu uppsprettu íslenskunnar
og rjeð af að fara í austurveg að leita
hennar. Ferðaðist hann síðan um Sví-
þjóð, Finnland og Rússland og þaðan
til Persíu og Indlands. Varð sú för all-
fræg. Á þessu ferðalagi mintist hann
oft íslands. í Finnlandi hitti hann
vondan veg og grýttan, og líkti hon-
um við Lónsheiði á Islandi. Á leið-
inni frá Moskva lil Astrakan fór hann
yfir eyðisanda og segir að þeir sje
verri en sandarnir á íslandi. Um
Volga segir hann, að það fljót sje ekki
stærra, þar sem hann kom fyrst að
því, en „meðalár á íslandi“. Um hina
kalmúksku hjarðmenn segir hann, að
þeir sje ekki ósvipaðir norðlenskum
bændum í allri framgöngu. Frá
Ispahan í Persíu skrifaði hann Árna
Helgasyni, og ljet illa yfir að ferðast
um það land. Voru í brjefinu Ijóð-
mæli á íslensku og var þetta í:
Hart er að skeiða
um hauðrið leiða
stóðum stöðum á.
★
I brjefi, sem Rask skrifaði í Tiflis
7. febr. 1820 fil síra Árna Helgasonar
(sem þá var dómkirkjuprestur og átti
heima í Breiðholti) segir hann svo:
Fetkorn hefi jeg nú gört frá Breið-
holti y-fir um fjallið Kavkasus. en
ekki hefir þú gleymt mjer að héld-
ur. Yfir mig gekk þegar jeg fyrir
nokkrum dögum sá innsigli þitt og
þekti höndina, því ekki bjóst jeg við
neinu brjefi úr íslandi að svo stöddu.
... Af nýungum á jeg hjer lítið að
skrifa, hjer er stríð og rvkti um stríð.
en jeg lít til og skelfist ekki
Fyrr mun enn, bróðir,
ógn. um hafin,
kaldr hjör
koma við annan,
oc grályndr þurs
í gras hníga
en erindis laus
ec aptr hverfic.-------...
Ekki mun jeg aftur hverfa að ósjeðu
Ararat-fjalli etc. nema meirikostar
hindranir móta:
því höhlar kalla huglaust grcy
þann hikar í fyrsta spori,
enn frá Persalandi er minn ásetning-
ur að skjótast sem snöggvast til Kal-
kúttuborgar í Bengalen, en þaðan
austur í Burman eða Ava, en þaðan
norður í Höfn eða Revkjavík.
Verðlauna-bridgeþraut
Spaði: Á, D, 5.
Hjarta: Á, 5.
Tígull: Á, K, 6, 4, 3.
Lauf: K, 7, 5.
Spaði: 8, 7, 3.
Hjarta: K, D. 8, 4, 2.
Tígull1: D, 8.
Lt'íuf: 10, 8, 2.
Spaði: K, G, 10, 9, 6, 4, 2.
Hjarta: 10, 7, 3.
Tígull: 5.
Lauf: Á, G.
Suður spilar 7 spaða. Vestur spil- ar út tígulgosa.
Spaði: —
Hjarta: G, 9, 6,
Tígull: G, 10, 9, 7, 2.
Lauf: D, 9, 6, 4, 3.