Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1946, Blaðsíða 4

488
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
líka á því, sem Kristur sagði: „Sá, sem
hefir mín boðorð og heldur þau, hann
elskar mig. En faðir minn mun elska
þann,^ sem elskar mig og jeg mun
elska hann og sýna mig honum“. (Jóh.
14, 21).
★
Jeg hefi stundum átt tal við engl-
ana um vistarverur á himnum og sagt
þeim, að naumast tryði því neiun
maður, að þar væri hús og heimili,
sumir vegna þess, að þeir vita ekki
að englarnir eru menn, og aðrir vegna
þess að englarnir búi í þeim himni,
sem þeir sjá, eða í lausu lofti. ílngl-
arnir svöruðu því, að þeir vissu að
þessi misskilningur er ríkjandi, og
kváðust furða sig á því. að hann ríkti
fremur innan kirkjunnar og meðal
lærðra manna, heldur en almúgans.
Þeir sögðu enn fremur, að á biblíunni
gæti menn sjeð að cnglarnir eru menn,
því að þeir hafa sýnt sig sem menn,
og Herrann sjálfur hcfir líka birst
sem maður. Og vegna þess að þeir
eru menn, þá ætti það að vera auðskil-
ið að þeir ætti hús og heimili. Þeir-
sögðu að það væri frámunaleg
heimska, þegar menn hugsuðu sjer að
englarnir hefði vængi og væri á flugi.
Ekki sje þeir heldur loft, þótt þeir
sje kallaðir andar.
★
Alt á himnum fer fram í tíma og
rúmi nákvæmlega eins og á jörðunni.
En samt þekkja englarnir hvorki tíma
njc rúm. Þetta mun teljast mótsagna-
kent, og því er best að jeg útlisti það.
Allar staðarbreytingar J>ar eru ekki
annað en ástandsbreytingar. A þann
hátt flutti herrann mig líka til himna
og til (annara) jarðstjarna í himin-
geimnum. Andi minn var fluttur, en
líkaminn lá kyr á sínum stað. Allir
englar ferðast á þennan hátt, og þess
vegna þekkja þeir engar vegalengdir.
Og vegna ]>ess er rúmið ekki til fyrir
þá, heldur aðeins ásigkomulag og
áslandsbreytingar. Og þar sem breytt
er um staði á þennan hátt, þá leiðir
það af sjálíu sjer að líkur sækir líkan
heim. Þeir, sem eru samhuga dragast
saman. Fjarlægðir á himnum sam-
svara því misjöfnu ástandi þeirra,
sem þar eru. Af þessu leiðir að vistar-
verúrnar eru langt hver frá annari.
Af þessu stafar það að helvítin eru
utan við himnana, vegna þess að þar
ríkir annað ástand.
★
Guðræknisiðkanir á himnum eru að
ytra áliti svipaðar og á jörðu. Þar
eru söfnuðir, prjedikanir og guðshús.
Kenningar cru samskonar, en af meiri
visku eftir því sem hærra dregur. Og
prjedikanir eru eftir því. Og þar sem
englarnir eiga hús og hallir, þá eiga
þeir líka musteri þar sem kent er. A
þennan hátt er englunum komið á sí-
felt hærra þroskastig. Englarnir hafa
skilning og vilja, alveg eins og menn-
irnir, en hvort tveggja má stöðugt
þroska, skilninginn mcð vísdómi sann-
leikans, og viljann með kærleika.
Guðræknisiðkanir á himnum liggja
]>ó ekki í því að fara oft í kirkju og
■hlýða messu, heldur að ljfa í ást og
eindrægni. Jeg hefi taláð við engla
um þetta og sagt þcim að á jörðunni
sje haldið að guðræknisiðkanir sje
cingöngu fólgnar í því að sækja kirkj-
ur, hlýða messum, ganga til altaris
þrisvar eða fjórum sinnum á ári og
haga sjer að öðru leyti samkvæmt
helgisiðum kirkjunnar. Englarnir
sögðu að þetta væri yfirskyn, gagns-
laust nema því aðeins að hugur fylgi.
★
A himnum skilja allir alla hvort
sem langt eða skamt er á milli. Málið
er ekki kent þar, heldur er það öllum
eðlilegt, þvi að það sprettur upp af
tilhneiginguni þeírra og hugarfari.
Raddhljómurinu samsvarar tilhneig-
ingunni og orðin samsvara hugarfar-
inu. Það er sama sem ‘hljómur til-
hneiginganna og að hugsa upphátt. A
þennan hátt skilja englarnir innræti
manns af málfari hans, af hljómnum,
sem stafar frá innrætinu og orðunum,
sem eru hugsanir. Hinir vitrari englar
þurfa ekki að heyra ncma nokkur orð
til þejs að þekkja sálarástand manna.
Hjá hverjum manni eru mörg skap-
brigði, _gleði, gremja, þolinmæði, misk-
unsemi, einlægni, kærleikur, ákafi,
reiði, dapurleiki, metnaður, stærilæti,’
og eftir þessu fer sálarástand manns.
En kærleikurinn er ]>ó þungamiðja
hugarfarsins. Þess vegna skilja engl-
arnir hvern til fullnustu á máli hans.
Jeg hefi margsinnis orðið vottur þessa.
Jeg hefi heyrt engla lýsa nákvæmlega
lífi annara, eftir að hafa lieyrt þá tala.
★
Þeir, sem á himnum eru, yngjast
stöðugt, færast #ær lífsvorinu, og
þeim mun fleiri þúsund ár sem þeir lifa,
þeim mun fegurra og gleðilcgra verð-
ur lífsvor þeirra og þessu heldur á-
fram endalaust um alla eilífð, jafn-
hliða því sem þeir taka fullkomnun í
kærleika, og trúnaðartrausti. Konur,
sem dáið hafa úttaugaðar í hárri clli,
]>roskast til mciri og meiri fegurðar
og æskufegurðar, cf þær hafa lifað
góðu lífi, elskað guð og náungann og
eiginmann sinn. Og þessi æskufegúrð,
sem þær hljóta, skarar frnm úr öllum
þeim hugmyndum, sem inenn geta
gert sjer um fegurð, því að kærleikur
og gæska skín úr hverjum andlits-.
drætti þeirra, svo að þær eru ímynd
kærleikans sjálfs. Með öðrum orðum;
að eldast á himni, er að verða ungur.
Þannig fer öllum þeim, sem hafa elsk-
að guð og náungann.
★
Heimur andanna er hvorki himna-
ríki nje helvíti, heldur ]>ar á milli,
því að það er staðu{inn ]>ar sem menn
koma fram eftir dauðann. Þar eru
þeir nokkurn tíma, en fara svo til
himna, eða í hinn staðinn, eftir því
hværnig þeir hafa lifað. Til himna fara
þeir, sem hafa ástundað að gera gott
og breyta rjett, en í hinn staðinn fara
þeir, sem hafa ástundað fals og ill-
girni; menn fara til þeirra staða, sem
samsvara því lífi, er þpir lifðu. Þegar
hið góða og sanna heíir verið samein-
að í sál manns hjer í lífi, þá fer hann
til himna, því að sú sameining í hon-