Andvari - 01.01.1913, Qupperneq 179

Fánamálið
117
haft til siglinga milli Islands og annara landa, sýnist
reglan urn kaupför, ef kaupskip er, gilda um flagg-
notkun þess. En ef það er eigi kaupfar, þá fer það
eftir reglu þeirri, sem áður var nefnd unr skip, sem
eigi eru kaupför, en 30 smálestum stærri.
Ef skip frá 12 til 30 smálestir er í ferðum
hafna á milli til vöruflutninga, þá er líklegt, að
það verði talið til kaupfara. Og ef svo er, þá
er því óheknilt að nota annað þjóðernisflagg en
danska kaupfánann. Ef það er eigi lcaupfar, þá
lrvílir flaggskyldan ekki á því. En auðvitað á það
þá eigi heimtingu á aðstoð eða vernd stjórnvalda,
ef það siglir eigi undir löggiltu flaggi.
Skip og íleytur, sem eigi nema 12 smáleslunr
»brutto«, fá ekkert mælingarskírteini og eru eigi
tekin á neina skipaskrá. Þau liafa því eigi heldur
neitt þjóðernisskírteini. Og er þá athuganda, hvort
þessi skip og þessar lleytur skuli liafa nokkurt á-
kveðið flagg sem þjóðernismerki. í auglýsingu ráð-
herra 16. jan. 1893 segir að vísu, að eigi megi nota
á »íslenzkum skipum annað llagg sein þjóðernis-
merki« en það, er greinir í tilsk. 11. júlí 1748 og
lýst er áður, hvernig vera skuli, i áðurnefndri aug-
lýsingu.
Ef eigi hefir áður livílt nein skylda á skipum
og fleytum undir 12 smálestum lil að hafa ákveðið
þjóðernisflagg, þá getur ráðherra íslands ekki liafa
gert þeim það að skyldu. Til þess brast hann heim-
ild. Enda felst það varla í nefndri ráðherraauglýs-
ingu, að liann telji slíkurn fleylum skylt að hafa
neitt sérstakt flagg fyrir þjóðerniseinkenni. íslenzk
»s/c/p« í auglýsingunni tekur varla til annara
fara en þeirra, sem að minsta kosti skal mæla.