Andvari - 01.01.1913, Blaðsíða 218
156
Jón Sigurðsson og Kristján IX.
Jón Sigurðsson og Kristján konungur IX.
Jón Sigurðsson var venjulega einu sinni á ári, svo
sem forseti Bókmentafélagsins, i lieimboði hjá Kristjáni
konungi IX., því að Danakonungar hafa um langa hríð ver-
ið verndarar félagsins, sem svo er kallað. Árið 1874 var Jón
einnig í veizlu hjá konungi sem endra nær. Hafði kon-
ungur þá ávarpað hann nokkrum orðum, og getið þess,
að nú hefði hann með stjórnarskránni 5. Janúar þá um
veturinn veitt íslandi stjórnarbót, og ætlaðist konungur eins
og tii, að Jón léti ánægju sína í ljós yfir því, að honum
mundi lika stjórnarskráin. En Jón svaraði: »Ja, men det
er kun Begyndelse, Deres Majestet!«').
Sagt er, að Lovísu droltningu, seni var vitur kona og
stjórnkæn, hafi orðið lijaldrýgra við Jón en flesta aðra, er
i lieimboðum voru saman með honum hjá Krisljáni konungi.
(Sögn Sigurðar L. Jónassonar, d. 1908).
1) Aðrir hernm svar Jóns svo: „l)et er en god Bogyndclse, Dercs Majestet11.
Leiðréttingar.
í grein minni í 37. árg. Andvara, hls. 52, hefir slæðzt
inn leiðinleg prentvilla, er eg vil hiðja lesendur greinar-
innar að leiðrélta. Par stendur: »fáir danskir menn jafn
víða kunnir og Otlo Salomon«, í stað: »fáir sænskir menn«,
o. s. frv.; enda er auðskilið af þvi, er fer hæði undan og
eptir í sömu málsgrein, að liér er um prentvillu að ræða.
3. Júní 1913. Jnffcr Lára Lárnsdótlir.
Á hls. 114 í Andvara XXXVII í kvæði sira Einars bisk-
upslöður er prentað svo:
Við trönuna mælli illgjarn: Eino. s. frv., sem að vísu
getur staðizt að hugsun út af fyrir sig. I gamla handritinu
stendur: »Jllgiaii ein«. Sé eg nú, eptir að eg hitti á latínska
frumtextann, að þetta á að lesast: ylgjan ein= lupa=varg-
ynja. J. ?.