Andvari - 01.01.1913, Blaðsíða 81
19
1911 og 1912.
sem þær leiða í ljós, og þess, sem eg heíi orðið vís-
ari, enda þótt engin samvinna væri þar á milli. Vana-
lega hefir mér veitt auðvelt að ákveða aldurinn; þó
hafa vetrarlínurnar stundum verið svo daufar, að erfitt
hefir verið að greina þær. Stærðartakmörkin milli
fyrsta-sumar-hreisturs á vorgotinni sild og fyrsta-
sumar-hreisturs á sumargotinni síld eru ekki vel glögg,
þegar hið fyrncfnda verður stórt og liið síðarnefnda
lítið, og þá gelur aldursákvörðunin stundum skakkað
einu ári. Þesskonar hefir ef til vill komið fyrir
hjá mér.
Eg byrjaði aðallega á þessum hreisturrannsókn-
um sumarið 1911 og hefi fengizt við þær öðru hvoru
síðan. Skal eg nú skýra frá árangrinum af þeim
eftir stærð, og þá yfirleill eftir aldri, sildarinnar.
a. Síldarseiði og smásild (kópsíld).
1. 5 síldir frá Skagaströnd? sumarið 1910, 4,3
—4,6 cm. langar, voru ekki farnar að fá hreistur;
sökum þess, að eg veit eigi greinilega, hvenær þær
hafa verið veiddar (liklega snemma i júlí), þá get eg
eigi sagt aldurinn nákvæmara en það, að þær hafa
verið frá því vori (vorgolnar) og því ekki nema 2—
3 mánaða.
2. 3 síldir, reknar á Eyrarbakka 28. júlí 1896,
ásamt urmul af síld á sömu stærð; lengd 5—6 cm.;
hreistur farið að myndast alstaðar á þeim; stærstu
hreisturblöðin c. 1 mm. í þvermál; engin vetrarlína;
rönd hreislurblaðanna í fullum vexti; eílaust vorgot-
in og því 3—4 mánaða.
3. 17 síldir veiddar 6 mílufjórðunga vestur af
Skululsey 29. júli 1909,' ásamt mergð af síld á sörnu
stærð, 5—6 cm. langar; vorgotnar; hinar stærri liöfðu
2*