Andvari - 01.01.1913, Blaðsíða 34
XXVIII
Björn Jónsson
fram yfir þing 1901. Þá var loks samþykt, með
sljórnarskrárbreytingarfrumvarpi, að þiggja tilboð
stjórnarinnar með nokkurum aukatryggingum fyrir
þjóðarvaldinu og með því að lála 61. gr. slanda ó-
breylla.
..... ... En um þingtimann hafði su mikilsverða
Nytt stjorn- t-. .. , . .
artilboð breyting orðið 1 JJanmork, að vinstnmenn
höfðu kotnist þar til valda. Og um vel-
urinn kom konungsboðskapur til íslendinga um það,
að í boði yrði sú breyting, í viðbót við ákvæði al-
þingisfrumvarpsins, að stjórnarráð íslands yrði flutt
til Reykjavíkur.
Þessu tilboði var tekið með fögnuði af öllum
íslendingum—og það er eitt hið skringilegasta, sem
fyrir hefir komið í stjórnmálasögu þessa lands. Árin
þar á undan hafði verið stagast á því, að vér mætt-
um ekki tneð nokkuru móti þiggja nokkura breyting
á stjórnarskránni með öðrum skilningi en þeim, að
sérmál Islands yrðu eftirleiðis ekki borin upp fyrir
konungi í ríkisráðinu danska. IJað var B. J. og
hans skoðunarbræðrum einna mest til foráttu fundið,
að þeir væru að svíkjast undan þeirri skyldu að halda
þessari kröfu fram. Nú fylgdi þessum konungsboð-
skap sú yfirlýsing frá íslandsráðherranum í blaði hans,
Dannebrog, að íslandsmál yrðu eftirleiðis, eins og
áður, flutt i ríkisráðinu. En nú fældi það engan.
IJað er ágælt dærni þess, hve mikið stundum er að
marka stóryrðin í stjórnmálunum, þegar lil fram-
kvæmdanna kemur.
Rikisraðs ^r®lt fy1’!1' greinina i Dannebrog, bjósl eng-
ákvæðið inn V1^ þvf, að í stjórnarskrárbreytingar-
l’rumvarp stjórnarinnar mundi selt neill
ákvœði um flutning íslandsmála í ríkisráðinu — enda