Andvari - 01.01.1913, Blaðsíða 49
Björn Jónsson
XLIII
1909—1912.
Eftir kosningasigurinn 1908 hófst það
SflokkuHnn ' æí' B. J., sem sjálfsagt hefir örð-
myndast. u8ast verið. Meirihluta þingflokkurinn,
sem myndaðist upp úr kosningunum,
Sjálfstæðisflokkurinn, var afar-sundurleitur i öllum
efnum — þar á meðal skoðunum sínum á sambands-
málinu. Þrir vegir voru hugsanlegir í því máli. Sá einn,
að leggja það á hylluna að sinni, með því að von-
laust væri um það að svo stöddu, að Danir og íslend-
ingar gætu orðið sammála um nokkurar breytingar.
Það er sú stefnan, sem nú er haldið fram fastlega i
sumum blöðunum. Annar var sá, að leita lags við
Uppkastið, reyna að koma því í það horf, að ekki
væri vonlaust um, að hvorirtveggja málsaðilar gætu
við það unað. Þá stefnu tók Sambandsflokkurinn á
þinginu 1912. Þriðji vegurinn var sá, að sníða sam-
bandslagafrumvarpið eingöngu eftir fylstu kröfum
íslendinga, án hliðsjónar á því, hvort Danir teldu
sig geta gengið að því eða ekki. Þá stefnu tók Sjálf-
stæðisflokkurinn, svo sem kunnugt er.
B. J. hafði bundist samningum um þessa
Sa7'Tr ^ stefnu á undan þinginu 1909. Hann taldi
undan þingi. p °
það að minsta kosti ekki rangt, að fylstu
kröfur íslendinga kæmu þannig fram í frumvarpi frá
þinginu. Og hann leil svo á, sem sjálfsagl hefir
verið rétt, að þetta væri eina leiðin til þess að halda
flokknum saman, eins og hann var þá skipaður og
hugum manna var þá háttað. En auðvitað kom
honum ekki til hugar, að Danir mundu að þessu
ganga fyrst um sinn. Brigzlin, sem komu fram í
sumum blöðunum um það, að B. J. hefði lofað að