Andvari - 01.01.1913, Page 165
Aukið landnám.
103
lendi dalanna og sléttlendanna nær. Á íslandi ælti
að geta lifað 2 milliónir manna, þegar fram líða
stundir, og setið verður vel landið og sjórinn.
Þjóðfélaginu blæðir til aflmissis, þegar ungt og
efnilegt fólk flj'tur sig úr sveitunum og út úr land-
inu fólk, sem einstaklingarnir og þjóðfélagið hata
kostað að uppeldi og mentun. Þetta er því umliugs-
unar- og aðgerðarvert mál. Framsókn þjóðarinnar
er ekki sigurvænleg, meðan liún hopar í öðru spori
um leið og hún sækir fram í hinu.
Luxdorph og Teitur.
Maður einn islenzkur hét Teitur og var Ólafsson.
Hann var stúdent. Var hann um hrið þjónn hjá Jóni kon-
l'erenzráði Eiríkssyni (í Ivaupmannahöfn) kringum 1771—80.
Eitt sinn lieimsótti B. W. Luxdorph (d. 1788) Jón. Iíallaði
Jón pá á Teit, og hað liann að bera sér og gesti sinum
nokkura hressingu. Teitur kom inn til pess að spyrja um,
hvað húsbóndi lians legði fyrir. Um leið og Teitur er að
hverfa út úr gættinni til pess að framkvæma skipun liús-
bóndans og sækja hressinguna, spyr Luxdorph Jón Eiríks-
son: »Hvem er det?—Jeg synes han sér saa konfiskeret1) ud.«
En Teitur heyrði spurninguna, par sem liann stóð i gætt-
inni, víkur sér inn, verður fyrri til svars en húsbóndi hans
og segir: »Hvem er det anden, som liar konfiskeret os Is-
lændere, end I, forbandede Danskere?« — Og meira féklc
Luxdorph ekki. — Teitur varð siðar djákni í Hítardal og
andaðist par 1821.
1) 1>. e. eins og hann hafi verið gerður uppnœraur (upptækur, uppflæmd*
ur, uppflosnaður).