Andvari - 01.01.1913, Qupperneq 87

1911 og 1912.
25
Af þessu yíirliti sést þá, eins og þegar var tekið
fram, að síldin er yfirleitt því eldri, sem hún er stærri,
en með því er óbeinlínis sagt það, sem mun vera
títt um marga liska, er yfirleitt verða nokkuð lang-
lífir, að þeir vaxa meðan þeir lifa, en — og það sést
einnig á þessu um síldina — að vöxturinn er mjög
mismikill á ýmsu aldursskeiði, mjög ör framan af,
en mjög hægur, þegar fram í sækir, eftir að fiskur-
inn hefir náð æxlunarþroska.
Ef gefa ætti full-ljósa mynd af vexti islenzku
síldarinnar, þá þyrfti miklu víðtækari rannsóknir á
síld frá ýmsum stöðum, til þess að byggja á; það
þyrfti að vera nokkurn veginn jafnmargt af fiskum
á hverju ári, og einkum þyrfti fiskurinn, sérstaklega
yngri »árgangarnir«, að vera tekinn á sama tíma árs-
ins, t. d. i lok vetrarskeiðsins ár hvert, o: á haustin;
en sú síld, sem liér er um að ræða, er veidd á tíma-
bilinu frá maíbyrjun til oklóberloka, en langflestar í
júlí, ágúsl og október. Eins þyrfti að sýna rneðal-
stærð hvers árgangs, en til þess hafði eg eigi næg
gögn og hefi eg þess í stað sýnt líðustu slærð á fisk-
um í hverjum aldursílokki (árgangi). En samt sem
áður rná fá allljósa hugmynd urn vöxt sunnlenzkrar
síldar af þessu yíirliti. Þannig sést að vorgotin sild
(af sumargotinni síld hefi eg ekki liaft margar til
rannsóknar) nær 11 cm. (að meðaltali líkl. 8—9cm.)
lengd á 1. ári, og af rannsókna upplýsingunum hér
að framan má sjá, að þeirri lengd liefir hún þegar
náð í oklóber, o: í lok 1. vaxtarskeiðsins (o: c. V2 árs),
og þegar í júlílok er hún orðin 5—6 cm. Veturgöm-
ul síld nær 18 cm. lengd í lok 2. vaxtarskeiðsins (c.
ll/s árs), þótt fleslar séu nokkuð minni (meðallal
líklega 14—15 cm.); og vert er að geta þess, að árs-