Andvari - 01.01.1913, Page 44
XXXVIII
Björn Jónsson
Ritsimamálið.
eg skal ekkert um það dæma. En hvað sem því
líður, verður hver sanngjarn maður við það að kann-
ast, að hann beitti aldrei neitt svipuðum ofstopa gegn
stjórninni, eins og beitt var gegn honum tafarlaust,
þegar hann var kominn í ráðherrastöðuna.
Ekki ætla eg hér að fara að gera grein alls þess,
sem varð að ágreiningi með B. J. og andstöðuflokkn-
um á aðra hliðina og stjórninni á hina. Eg læt mér
nægja að minnast lauslega á þrjú merkismál.
Fyrst kom deilan út af undirskrift forsæt-
íorsætisráð- lsraO‘ierrans danska undir skipunarbret
herrans. ráðherra vors. Sú tilhögun var vítt liarð-
lega af andstöðuflokknum, en varin af
stjórnarmönnum. Fyrir aðfinslurnar hefir leiðrétting
fengist á því máli.
Annað var ritsímamálið 1905. B. ,1. veitti
stjórninni afar-snarpa mótspyrnu í því
máli. Kom ineðal annars á bœndafundiiuim um
þingtímann, sem lét undirskriftarmálið og ritsíma-
inálið til sin taka. B. J. var framar öllu öðru óá-
nægður með bandalagið við Dani um sæsímann og
j'firráð þeirra yfir honum og öllu hugsanlegu lirað-
skeytasambandi íslands við önnur lönd. Fyrir því
vildi hann þiggja tilboð Marconifélagsins um Ioft-
skeytasamband, sem oss var gerður kostur á að eign-
ast að fullu eftir 20 ár.
Þegar menn líla á ritsímadeiluna rólega og hlut-
drægnislaust nú, 8 árum eftir að hún var háð, finst
mér, að niðurslaðan muni hljóta að verða sú, að
báðum málsaðilum hafi að nokkuru skjátlast, og
háðir hafi þeir að nokkuru haft rétt að mæla. Heima-
stjórnarmenn liöfðu vafalaust glöggari skilning á gagn-
semi landsímans, og þeir liöfðu réttari liugmyndir