Andvari - 01.01.1913, Page 27
Björn Jónsson
XXI
E. M. En ekki var það fyr en E. M. hafði á hann
ráðist mjög óþyrmilega. Frainan af hafði hann í
frammi við E. M. mikla lilííð og þolinmæði, þó að
honum væri ljóst, að E. M. færi alveg villur vegar.
Hann fann svo inikið til þess, live mikið íslendingar
áltu E. M. gott að launa, að liann hefir bersýnilega
verið ófús á að hallast á sveifma að fullu á móti
honum. En undan því komst hann ekki fyrir geð-
ríki E. M. sjálfs. Úr þeirri deilu gerðist megn
fáþykkja. Ánægjulegt er til þess að vila, að þessir
skapmiklu menn, sem báðir unnu ættjörðu sinni svo
óvenjulega heitt, og deilt höfðu um það eitt, livað
henni væri gagn eða ógagn, sættust heilum sáttum í
síðustu utanför B. J. Að því átli B. J. upptökin,
enda var liann sátlfús maður með afbrigðum.
í stjórnarbótarmálinu var B. J. lengstum
Stjórnarbót- ^ þessum árum samferða Benedikl Sveins-
syni, sem var aðalleiðlogi endurskoðunar-
manna, studdi landstjórafrumvörpin, sem samþykt
voru á þingunum 1885—86, og 1893—94. Árið 1889
skildi leiðirnar um stund. Þá kom »miðlunin« svo-
nefnda, sem aðallega var í því fólgin, að konungur
átli að gela, með ábyrgð íslandsráðherra, felt úr
gildi lög, sem landstjóri hafði staðfest, ef liann taldi
þau varasöm sambandi íslands og Danmerkur. B.
.1. studdi þessa miðlunartilraun. En mjög var liann
að öðru leyli ósamdóina þinginu 1889 um stjórnar-
fyrirkomulagið, einkum skipun efri deildar. Neðri
deild vildi liafa þar bæði konungkjörna menn og
þingkjörna; og þeir áttu að halda sætum sínum til
sjötugs ára aldurs. Efri deild vildi hafa þá alla
konungkjörna æíilangt. B. J. vildi alls enga efri
deild hafa, var þá og ávalt síðar mótfallinn tvískift-