Andvari - 01.01.1913, Page 9

Björn Jónsson
III
þangað. Honum fanst svo mikið um piltinn, þegar
hann var að búa hann undir fermingu, að hann vildi
fyrir hvern mun, að hann yrði settur til menta, enda
tók hann til sin að Stað og kendi honum veturna
18ó9—(50 og 1860—1861. Veturinn 1862—63 kom
síra Ólafur honum fyrir hjá síra Sveini Níelssyni,
prófasti á Staðastað, til þess að læra þar undir skóla.
þar kyntist hann konu sinni, er siðar varð. En á
Stað á Reykjanesi var B. .1. sumarmánuðina öll sín
skólaár, og síra Olafur styrkti hann til náms með
fjárframlögum. B. J. nefndi hann fóstra sinn.
í Reykjavíkur lærða skóla kom B. J. haust-
I lærða ið 1863. Nafnkendaslir hafa orðið þeir sam-
hekkingar hans: professor Björn M. Olsen,
síra Valdemar Briem og síra Jón Jónsson á Stafafelii.
Eg hefi heyrt eftir merkum skólabróður þeirra, að
B. J. hafi verið svo jafn-vígur á alt, að alt af hafi
verið örugt lil hans að leita, í hverri námsgrein sem
var. Við hurtfararpróf fékk hann hæstu einkunn
sinna sambekkinga, 95 stig, ágœtlega í landafræði,
náttúrufræði, latínu, sögu, rúmmálsfræði og eðlisfræði,
dável í öllum öðrum námsgreinum — nema íslenzku
vel. Eftir þeim rilum, sem frá lionum komu skömmu
síðar, meðan hann var við háskólann, má þó ætla,
að enginn kennaranna hafi ritað betri íslenzku en
hann. Hann útskrifaðist úr skóla 1869.
í meðmælum, sem Jens rektor Sigurðsson gaf
honum ári síðar, til þess að fá Garðstyrk, þótt ekki
hefði hann komið á réttum tíma, tekur hann það
fram, að hann sé einn af þeim færustu námsmönn-
um, sem útskrifast haíi úr skólanum, síðan er skól-
inn hafi til Reykjavíkur komið.
a*