Morgunblaðið - 29.10.2005, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 29. OKTÓBER 2005 35
DAGLEGT LÍF
Skóverslun - Kringlunni
Sími 553 2888
www.skor.is
Teg. 2206
Stærðir 35-42
Litur svartur
verð 14.995
Teg. 42154
Stærðir 35-42
Litur svartur
Verð 13.995
Teg. 45565
Stærðir 35-42
Litir svartur og brúnn
Verð 15.950
Teg. 55013
Stærðir 35-42
Litir svartur og brúnn
Verð 16.995
Teg. 5005
Stærðir 35-42
Litir brúnn og svartur
Verð 16.995
Gregor
sending komin
JÁ, ÉG ÞORI,
GET OG VIL!
Hér er lýst í máli og myndum aðdraganda
kvennafrídagsins 24. október 1975 þegar
íslenskar konur lögðu niður vinnu heilan dag.
GLÆSILEGUR MINNISVARÐI OG HVATNING FYRIR ALLAR KONUR,
DÆTUR OG SYSTUR SEM VILJA BETRI HEIM FYRIR OKKUR ÖLL.




Páll Baldvin Baldvinsson DV
„Bókin er eðli málsins samkvæmt úrklippubók og gædd miklu
grafísku efni í sterkum litum dagblaðaprentunar ... Helga Gerður
Magnúsdóttir hefur gefið henni glæsilegt og stílhreint útlit.“
Hvað hefur breyst síðan þá
– eigum við langt í land?
www.salkaforlag.is
Ármúla 20
sími 552 1122
Hildur Hákonardóttir tók saman
Bubbi Morthens varð stundum reiður þegarhann var lítill af því að mamma hans skildi
hann ekki þegar hann óskaði eftir því að fá að
gera eitthvað sérstakt á bláum dögum. En fyrir
honum er sunnudagur blár.
„Fyrir mér hefur hver dagur sinn lit, öll hljóð
hafa lit, allir stafir hafa lit, öll orð hafa lit, öll nöfn
hafa lit og fólk hefur líka lit. Raddir hafa lit og
tónar eru í litum. Tóninn C er til dæmis gulur en
F er fjólublár með svörtum köntum. Þegar ég
heyri lag þá er stundum einn litur gegnumgang-
andi og sterkari en hinir, því það eru margir litir í
hverju lagi. Stundum er lag eins og litaðar línur
sem raðast upp. Ástæðan fyrir því hvað ég er af-
kastamikill í því að semja tónlist er sú að ég sem í
litum. Ég raða litum saman í tónum og orðum og
hef ekkert fyrir því.“
Sumum fannst ég skrýtinn
Bubbi sökkti sér í tónlist þegar hann var krakki
og þegar fyrsta bítlaplatan kom þá var hún app-
elsínugul upplifun fyrir hann. „Ég söng sjálfan
mig í svefn með Bítlalögum á kvöldin og það var
svo gott af því að með því að syngja þá framkall-
aði ég litaflóð. Ég flúði líka í bækur þegar ég var
krakki, en þegar ég er að lesa eru litirnir stund-
um svo margir að ég þarf að ýta litaskynjuninni
frá mér svo ég geti lesið.“
Aðrir krakkar sögðu að hann væri skrýtinn
þegar hann talaði um þessa litaskynjun en hann
lét það ekkert á sig fá. . „Þetta var hömlulaust
flæði þegar ég var krakki en nú hef ég betri
stjórn á þessu. Ég verð að gera það. Þegar ég er
til dæmis að veiða fisk þá verð ég stundum að
beita mig hörðu til að fá ekki svima af öllum lit-
unum sem streyma frá umhverfinu. Engin á er
eins á litinn og árniðurinn er aldrei í sama lit.
Fossar og hljóð þeirra hafa líka margskonar liti.“
Forðast fólk með vondan lit
Þegar Bubbi talar um að fólk sé í litum þá tekur
hann dæmi af því þegar hann hittir manneskju í
fyrsta sinn. „Þá skynja ég grunnlit manneskj-
unnar í stöfunum í nafninu hennar og líka í því
hvernig nafnið hljómar en svo bætast litir inn í
þegar hún byrjar að tala. Litur sumra breytist
þegar þeir fara að tala og einstaka fólk hefur
mjög ógeðfelldan lit sem erfitt er að lýsa, hann er
einhver litleysa. Ég lít á þennan lit sem skilaboð
um að ég eigi að forðast slíkt fólk, því þessi litur
er vondur.“Bubbi segir liti fólks hafa mismunandi
snertingu, sumir eru harðir og hvassir en aðrir
mjúkir og umvefjandi. „Stundum þegar ég tala
við fólk þá er eins og orðin sem ég segi endurkast-
ist frá því, þau ná ekki inn fyrir, þó svo að fólk láti
eins og það sé að hlusta á mig. Þannig fólk er með
harða liti sem hrinda frá sér, eins og þeir séu
vatnsheldir.“
Hjá ógæfufólki sem er í neyslu eða öðru slíku,
þá segir Bubbi að litir þeirra dofni eða deyi út.
„Þannig fólk er nánast litlaust. En ef það hefur lit
þá er hann oftast rauður. Ég upplifi rautt fólk oft
með mikla reiði, og mikinn kraft.“
Bubbi segist hafa á tilfinningunni að listamenn
og skapandi fólk hafi fallega liti. „Ég þekki til
dæmis engan tónlistarmann sem hefur ljótan lit.“
Brennivín er hvítt
Bubbi skynjar dýr í litum, ekki síður en fólk.
„Orðið hestur er til dæmis svart, silfrað, rautt og
hvítt. En þegar hestar hneggja þá verða þeir
grænir. Kettir eru mjög fallega rauðbrúnir, sá lit-
ur er ekki til í litrófinu og hann er ekki ósvipaður
þeim lit sem laugardagur hefur.“
Staðir hafa líka lit. Kaffi París er brúnn staður
og mjög notalegur enda leggur Bubbi leið sína oft
þangað. „En Kaffibrennslan er svört og ég get
ekki verið þar. Svartur litur getur líka verið góð-
ur, sérstaklega ef það er olíuáferð á honum.“ Og
þó brennivín sé kannski svart í hugum flestra þá
er það hvítt á litinn hjá Bubba. Og nafnið Jesús er
skjannahvítt, Guð er gulur, Kristur er brúnn en
María er blá og rauð. „Ég er með styttu af Maríu
mey við rúmgaflinn minn og oft þegar ég kem inn
í herbergið mitt þá er blár hjúpur um hana, en
það varir aðeins í eitt sekúndubrot,“ segir Bubbi
og bætir við að honum finnist gott að hafa þennan
hæfileika til litaskynjunar. „Þetta er þægilegt og
hjálpar mér í svo mörgu.“ En hvernig er Bubbi
sjálfur á litinn? „Ég er gulur. Gulur er litur sem
fær mig til að líða ofsalega vel og mér finnst gott
að vera nálægt fólki sem hefur gulan lit. Þegar
börnin mín fæddust þá skynjaði ég óendanlega
djúpan fallegan gulan lit. Og fyrstu hljóðin þeirra
voru hvítari en hvítt. Fæðing þeirra var ógleym-
anlegt litaflæði.“

BUBBI MORTHENS
Morgunblaðið/Golli
Semur lögin
sín í litum
Bubbi segist sjálfur vera gulur og honum finnst
gott að vera nálægt fólki sem hefur gulan lit.
Oona María Mara er tveggja ára en hún hefurákveðnar hugmyndir um hvernig fólk er á
litinn. „Ég áttaði mig fyrst á þessari tengingu
hennar með liti og fólk þegar við vorum að lesa
bók um litaglaða fílinn Elmar. Á einni síðunni í
þessari bók eru eingöngu litarendur og hún
benti aftur og aftur á rauða litinn og sagði
„Mamma“, og svo benti hún á svarta litinn og
sagði „Pabbi“ og loks á gula litinn og sagði
„Oona.“ Ég hélt að þetta væri eins og hvert ann-
að tilviljanakennt barnahjal en ég tók samt eftir
að í hvert sinn sem við lásum þessa bók þá benti
hún á sömu litina og tengdi okkur þrjú við þá. Ég
var alltaf rauð, pabbi hennar svartur og hún sjálf
var gul,“ segir Hildur Loftsdóttir móðir Oonu.
„Svo fórum við í ferðalag í sumar og vorum með
þessa bók með okkur og þegar hún kynntist nýju
fólki þá fór hún að benda á ákveðna liti í bókinni
sem hún tengdi við fólkið. Allir fengu sinn lit og
hún heldur sig alltaf við sama litinn fyrir sömu
manneskjuna, nema núna er pabbi hennar ekki
lengur svartur heldur grænn. Og þegar hún leik-
ur sér með stafi, þá tekur hún alla þá rauðu og
segist vera búin að skrifa mamma. Ég hef svolít-
ið á tilfinningunni að hún tengi ákveðna tegund
af manneskjum við ákveðinn lit. Til dæmis erum
bæði ég og mágkona mín rauðar hjá henni, en
við erum nokkuð líkir persónuleikar, báðar
skapstórar tilfinningamanneskjur. Ég er líka að
velta fyrir mér að fara til gamans í árumynda-
töku og sjá hvort áruliturinn minn sé rauður eins
og Oona segir mig vera. Kannski sér hún eða
skynjar einhvern lit í kringum fólk. En þetta
kemur allt í ljós.“

OONA MARÍA MARA
Mamma er
rauð en pabbi
er grænn
Morgunblaðið/Golli
Þegar Oona leikur sér með stafi þá safnar hún
þeim rauðu saman og segir þá vera mömmu.