Morgunblaðið - 12.12.1982, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 12. DESEMBER 1982 51
Áfram fjörulalli
Bókmenntir
Sigurður Haukur Guðjónsson
ÁFRAM FJÖRULALLI
Höfundur: Jón Viðar Guðlaugsson.
Myndir: Búi Kristjánsson.
Prentverk: Prentverk Akraness hf.
lltgefandi: Bókaútgáfan Salt hf.
Ekki veit ég hvað veldur, en á
Akureyri virðast menn einkar
fundvísir á spaugilega atburði
lífsins, halda þeim til haga og
hafa ánægju að segja frá þeim.
Það hefir verið haft fyrir satt utan
bæjarmarka Akureyrar, að þeir
séu broddborgaralegri en aðrir ís-
lendingar, stífir, háleitir, og því
líklegri til að vera með sjónir á
skýjamyndum himins en nefið
niðri í vösum hversdagsins. En
allt reynist þetta rangt, elskulegra
fólki er vart hægt að kynnast, og
fáa hefi ég þekkt, sem á spaug-
samari hátt virða fyrir sér streð
sitt í erli daganna. A,k frá þvf ég
las Salomon svarta, þá hefir mér
verið ljóst, að vissara er að leggja
gervitennurnar á borðið, áður en
lagt er til atlögu við kímnisögur
þeirra, því að þeir kunna þá list að
kitla til skellihláturs, og tennur
eru dýrar.
Jón Viðar Guðlaugsson
Jón' Viðar sendir frá sér öðru
sinni bók um Fjörulalla og tekst
hér ágæta vel. Áður en þú veizt af,
þá er þér orðið hlýtt til strákorm-
anna, kannast vel við þá, því að
hafir þú þá ekki fyrir augum, þá
ertu allavega með þá í barmi. Já,
hver sér ekki sjálfan sig í þessum
myndum? Höfundur hefir auðsjá-
anlega ánægju af því að vera mað-
ur, og skilur, að það er lífinu hollt
að muna, að það er ekki gert úr
hátíðleika einum saman.
Frásögnin er óþvinguð, á þjálu,
lipru máli, sem hæfir efninu mæta
vel. Mér dettur ekki í hug að ræna
lesandann þeirri gleði að fá að
kynnast strákunum sjálfur, rek
því ekki uppátæki þeirra. Hitt get
ég fullvissað lesandann um, að
honum mun ekki leiðast í fylgd
Jóns Viðars.
Vona, að það skuli ekki lista-
stimpill á verkinu, að settur er í
bókina þáttur um kamarsför
Togga vesalingsins. Mér virðist
hann langsíztur, hefði að skað-
lausu mátt falla niður. Hvaða
óþokki laug því að ekki yrði náð til
okkar íslendinga í mynd, leikriti,
auglýsingu eða bók nema á sviðinu
sé klósett, eða allavega það borið
þar um? Þetta var illa gert. Jón
Viðar er alltof gott rithöfundar-
efni, til þess að tjóðrast í slíkri
klassík lágkúrunnar.
Myndir Búa eru prýðisgóðar,
bráðfyndnar, og dregnar af kunn-
áttu. Letur skýrt og við hæfi -
ungra lesenda sem og gamalla.
Próförk næstum villulaus, og bók-
gerðin vönduð. Hafi höfundar,
máls og mynda, og útgáfan þökk
fyrir góða bók.
Einar Már Guðmundsson hlaut fyrstu verðlaun
í bókmenntasamkeppni Almenna bókafélagsins
fyrir Riddara hringstigans.
Dómar gagnrýnenda hafa verið eftir því:
„Styrkur hans sem rithöfundar liggur ef til vill fyrst og fremst í því
hversu gott vald hann hefur á ólíkum stíltegundum. Frásögnin er
blæbrigðarík og öguð.“
Sigurður Svavarsson,
Helgarpóstinum 29.10.82.
„Að þessu sinni held ég að fáir verði fyrir vonbrigðum því að skáldsaga
Einars Más er allrar athygli verð og gleðilegur vottur þess að
íslensk sagnagerð sé á uppleið úr þeim öldudal sem hún hefur verið í
seinasta áratuginn eða svo“.
Matthías Viðar Sæmundsson,
DV 1.11.82.
„Með þessari bók ... haslar hann sér völl á sviði skáldsagnagerðar.
Það er óhætt að segja að hann fer vel af stað.“
,Riddarar hringstigans er ljómandi vel samin saga.
Einar Már Guðmundsson er hugkvæmur og fyndinn.
Stundum er texti hans eins og kvikmynd
Valgerður Gunnarsdóittir,
Víkurblaðinu.
Jóhann Hjálmarsson,
Morgunblaðinu 13.11.82.
QYLMIR ♦ G&H 6.14