Morgunblaðið - 01.12.1971, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 1. DESEMBER 1971
21
Sigmundur Björnsson
verkamaður-Minning
Ilann dó skyndilega í Hafnar
firði á fnndi Frjálslyndra og
vinstri manna um sameining-
armálið 18. þessa mánaðar.
HANN mun verða mér eftir-
minnilegur, fundurinn um sam-
einingarmálið, sem Samtök
frjálslynda og vinstri manna boð
uðu til í Hafnarfirði þann 18.
þessa mánaðar.
Framsöguræður höfðu verið
fluttar, og heimamenn tóku til
máls hver af öðrum. Meðal þeirra
var aldraður verkamaður, hafn-
firzkur.
Hann talaði skýrt og skipu-
lega, og auðheyrt var, að hann
náði tökum á áheyrendum. Hann
skýrði frá fyrstu kynnum sínum
af harðri baráttu verkalýðssam
takanna upp úr 1920, er hann i
ko msuður, og hvernig hann ■
hreifst með þeirri baráttu í blíðu
og stríðu. ,,Þá gerðist ég alþýðu-
flokksmaður“, sagði hann. En
þar kom, að flokkurinn sveigði
svo langt af upprunalegri braut
stefnu og starfsaðferða, að ég,
eins og margir aðrir, gat ekki
fylgt honum lengur. — Síðar í
ræðu sinni lýsti hann bjarfastri
trú sinni á sigur sameiningar-
málsins. Upp mundi rísa nýr
flokkur alþýðunnar, víðfeðmur,
stór og sterkur, og þar ætlaði
hann að verða með í för og leggja
hönd á plóginn.
Hann hafði náð til fólksins, óg
menn klöppuðu hinum aldna,
sannfærða hugsjónamanni lof í
lófa, meðan hann gekk föstum
fótum skrefum til sætis síns.
Og svo hélt fundurinn áfram.
Yngri menn hver af öðrum komu
í ræðustól og töluðu ýmist með
eða móti sameiningu vinstri
manna.
Þá gerðist það, að gamli mað-
urinn hné út af í sæti sínu, með-
vitundarlaus. Strax var náð i
sjúkrabíl og sjúkabörur, svo og
súrefnistæki. En allt kom fyrir
ekki. Áður en hann var borinn út
úr fundarsalnum, var hanri iát-
inn.
Fundarstjori minntist hans hlý-
lega með nokkrum orðum, og
menn gengu alvarlegir og hljóð
lega af fundi.
Og hver var hann þá, þessi
hafnfirzki verkamaður?
Hann hét Sigmundur Björns
son, einn af þekktustu borgurum
Hafnarfjarðar, Strandamaður að
ætt. Fæddur að Óspakseyri í
Bitru á uppstigningardag árið
1901, og stóð þannig á sjötugu,
er hann lézt.
Sjálfur þekkti ég hann ekki
persónulega, því miður. En nú
tel ég mig þekkja hann allvel af
því, sem ég hef af honum heyrt
seinustu dagana. Hann var einn
elzti verkamaður Bæjarútgerðar
innar, og var heiðrður þar í
fyrra. Hann var öðrum fremur
eldkveikja áhugans á fundum
Verkamannafélagsins Hlifar. —
Hann vantaði sjaldan á félags-
fundi, var trúnaðrmaður á sín-
um vinnustað og í vinnudeilum
var hann jafnan kjörinn 1 verk-
fallsráð.
í bæjarmálabaráttu Óháðra
borgara tók hann þátt af lífi og
sál.
,,Og svo var það í vor“, sagði
vinur hans einn í Samtökum
frjálslyndra og vinstri manna. —
„Við vorum á seinustu stundu
með framboð. Við vorum í vanda
staddir með að fá hentugt hús-
næði fyrir kosningaskrifstofu. Þá
Sagði Sigmundur Björnsson: Ver
ið þið ekki að vandræðast yfir
þessu. Þennan vanda skal ég
leysa. Og heim hélt hann, tók
húsgögnin úr stofunni sinni og
setti þau ofan í kjallara. -— „Og
gjörið þið svo vel“, þarna var
Framh. á bls. 24
RÖNDÓTTAR
PEYSUR
og vesti í mjög fjöl-
breyttu úrvali.
Einnig stakar buxur
á börn og. fullorðna.
SIGGABÚÐ
Skólavörðustíg 20
ÞETTA ER
MERKIÐ
Fjaítir, fjaðrablöð, hljóðkútar,
púströr og fteíri varahtutir
i margar gerðír bifreiða
Bíiavörubúðín FJÖÐRIN
Laugavegi 168 - Sími 24180
Hollenzkur maður
44 ára, hár, myndarlegur og
heiðarlegur, óskar eftir að kom-
ast í bréfasamband við ís'lenzka
stúlku, sem hann vill síðar hitta.
Tilb. sendist auglýsingad. Mbl.
merkt 509, sem fyrst.
Duni
gefur borðinu
nýttlíf,með
litumogljósum
,,Duni för gladare bord“, segir Svíinn og býöur okkur aö lífga
upp á boröprýöina meÖ fjölmörgum nýjum, innbyröis samvöldum
litum í pappírsvörum og kertum. Þrjár stœröir af veizluservíettum
auk hversdagsservíetta. Veizludúkar iir Dunicelpappír, einlitir og
mynstraöir, vaxbornir eldhúsdúkar, glasamottur og kerti.
Duni vörustandar eru í mörgum verzlunum. Þeir sýna vel þaö
úrval sem yÖur býÖst.
a n
II 'ii
V i >
m f i ,8
— Rockall
Framh. af hls. 17
Evrópu, sem án efa mun kosta
kapps um að hagnýta auðlindir
sjávarbotnsins eins langt út og
unnt verður.
Þessum línum er ætlað
að vekja athygli á afskiptum
Breta af Rockall svo af megi
læra. Áherzla * skal lögð á,
að þjóðir seilast til mikilla um-
ráða á hafsbotninum jafnframt
því sem þær standa gegn stækk-
un fiskveiðilögsögu, bæði hér
við land og annars staðar. Fyr-
irhuguð stækkun fiskveiðilög
sögu hér við land er þó smámun
ir miðað við þær reglur, sem við-
urkenndar eru á sjávarbotnin-
Um, enda hlýtur 50 sjómílna
landhelgi aðeins að vera spor til
viðáttumeiri svæða, m.a. yfir neð
ansjávarhryggjum og yztu mörk
um landgrunnspallsins, og þá
samkvæmt jafnfjarlægðarregl-
um við nágrannalönd eins og
Grænland, Færeyjar og >Tan
Mayen og jafnvel Stóra Bret-
land.
Svokallað „frelisi á úthöfun-
um“ m.a. til hvers kyns arðráns
og eyðingar án þess að einstak-
ar þjóðir geti rönd við reist, er
vonandi að breytast. Þannig
verður t.d. notkun hafsins sem
ruslakis a fyrir alls kyns úr-
gangsefni fyrir vaxandi mót
spyrnu. Þegar dæla átti úr hol-
lenzka skipinu „Stella Maris“
eiturefnum í „úthafið" miðja
vegu milli Islands og Noregs
komu fram harðorð mótmæli
einkum frá Norðmönnum, sem
fylgdu máli sinu eftir með því
að senda eftirlitsskip á staðinn.
Varð þá annar staður fyrir val-
inu um 500 sjómílur suður af Is-
landi. Ýmsar þjóðir urðu til að
mótmæla, m.a. Islendingar og
Bretar. Aðgerðir Færeyinga í
því máli, sem eru að góðu kunn
ar, og afstaða íra, sem var einn-
ig mjög ákveðin, mun hafa ráð-
ið úrslitum um góð málalok. 1
kunnu brezku tímariti, sem fjall
ar um mengun sjávar, var frá-
sögn af aðgerðum Færeyinga
fylgt úr hlaði undir fyrirsögn-
inni „Protest has its place“ eða
„mótmæli á réttum stað“.
Mótmæli Færeyinga bera vott
um skilning þeirra á þvi, að höf
in eru ekki fjarlægur heimur ut-
an laga og réttar, heldur eru
þau órjúfanlegur hluti j irð-
ar og eðlilegt framhald þurr-
lendisins, þar sem allar -þjóðir
eiga hagsmuna að gæta. Hags-
munir Færeyinga og Islendinga
snúast fyrst og fremst um lifið
í sjónum, og ná kröfur íslend-
inga á þvi sviði enn sem kom-
ið er skaniint miðað við útþennsl
una á sjávarbotninum. Við verð
um að hafa allan vara á gegn
sókn nágrannaþjóða á sjávar-
botninum eins og nú Breta við
Rockall, og notfæra okkur hana
til yztu æsar í baráttunni fyrir
stórri fiskveiðilögsögu.