Morgunblaðið - 01.12.1971, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 1. DESEMBER 1971
15
m.ið eins og mto haía aldrei átt
upp á paMhorðdð hjá þeim ís-
leínzkum málífreeðingum, sem
mest hafa látið alimenning til sín
heyra, en orsakimar til þessa er
ekki ásitaeða til að rekja hér.
Hins vegar er góð og giM
áistæða fyriir alla, sem tran-
hyggju bera fyrir íslenzku máli,
að fagna því, að Halldór lýsir
nú yfir fyligi við nýjustu stefr.
wr í málvisi.
Auik þess að gera mér upp
sikoðaniir, virðist mér Halldór
einnig gera mér upp hvatir. í
greininni er ek'ki sýnifega veitzt
að nieinium öðrum en mér, og aí
þeim sötoum hlýt ég að ætla, að
Halidór beini eftirfarandi orð-
um tii mín:
, Jlégómle ildnn, sem stefnir
ndður á við, lækkar mennirigar-
stig þjóðfélagsins og er mein-
semd, sem stundum þjáir rosfcna
menn og nýrífca, sem vilja sýnast
frjáislyndir."
Þéssári ásökun um öfugsnobb
vísa ég á buig sem litilmótteguim
og . ódrenigifegum iilmæltim,
ósamfooðnium jafnt greinarhöf
undi sjálfum sem þeim málstað,
er hann auigsýnllega vill fá les-
endur til að trúa, að greinin
styðjd.
Ég læt þetita nægja um þær
skoðanir og þær hvatir, sem
Halldór eiignar mér með röngu,
og viik að merkitegra efni, sem
sé hiugmyndum hans um hiut-
verk þáttarins um daglegt mál.
1 miðbiki greinar sinnar tekur
þar heima án þess að skipta um
nokkra þá skoðu.n, sem ég hefi
(tátið í ijós í þættinum um dag-
tegt mál, Hvort sem Hadldóri lík
ar það betur eða verr, erum við
samjstarfsmenn og samherjar. Til
merfeis um það leyfi ég mér að
taka hér upp nokkur ummædi
úr grein hans oig gera þau að
mínUm.
„Hiiutverk almennrar mennt-
unar er að koma mönnum til
þess .þroska, sem þeir samkvæmt
hæfileikum sínum geta öðlazt.
HLuitverk málvöndunar er (Hér
verð ég að bæta við frá eigin
ba-jósti „meðal annars.“ J.S.H.)
að lyfta þeim, sem ekki hafa átt
nógu góðan „pabba oig mömmu“
yfdr málstiig foreldranna.“
„Ef kennsla í málnotkun í
skólum má ebki hrófla við því,
sem „pabbi og mamma“ segja, er
kominn tírni til að legigja hana
niður. En þetta sjónarmið er mér
fjarri.“
„Mér er ákaflega ljós vandi
þeirra, sem kveða ejga á um,
hvað sé „rétt“ mái og hvað
„rangt“. Engin yfirvöld geta fyr-
irskipað slikt.“
„Raunar er það stundum svo,
að enginn vandi er að segja, að
eitt sé „rétt“ og annað „ranigt."
„Og ath.uiga ber, að margar
málbreytingar eru í upphafi
„ranigt“ mál.“
„Ég tel ekki ré:t að leiita til
þeirra, sem lægst hafa greindar
stig eða minnst hafa menntunar
stig, né heídur þeirra, sem sljó-
asta hafa málkennd, og haía þá
til fyrirmiyndar uim mál'far."
„Kennsda í málnotkun á að
reyna að gera sem ftesta „fyrir-
myndarmálnotendur“.“
„Ég tel, að auka þu.rfi
kennsdu í málnotkun í skólum."
Ekkert af því, sem ég hefi hér
•tekið undir með Halldóri,
síangast á við neitt, sem ég hefi
borið á borð fyrir almenning í
Aðalfundur
Samlags Skreiðarframleiðenda
Aðalfundur Samlags skreiðarframleiðenda fyrir árið 1970
verður haldinn í Átthagasal Hótel Sögu, föstudaginn 10. des.
1971 og hefst klukkan 10 fyrir hádegi,
Dagskrá samkvæmt félagslögum.
Lagabreytingar.
STJÓRSMIIM.
þættinum um dagfegt mál. Sumt
er raunar því Mkast, að það
væri haft eftir mér, en svo er að
sjálf'sögðu ekki.
Að lokuim þýkir mér rétt að
geta þess, að ég hefi boðið Hall-
dóri til yfirlestrar handrit að
ölöiuim þáttum mínum um dagleg:
mál, en hann heíir tjáð mér, að
hann hafi aðeins hlýtt á suma
þeirra. Ef hann þigigur boðið, á
ég varlia von á öðru en að hann
skipti fús á gömlum misskiin-
ingi fyrir nýjan skilninig. Þá
væri deila okkar úr sögunni og
með henni sú hætta, sem sameig
inlegum málstað oikkar stafar
áf siákum.deilum.
O OMEGA
GARÐAR ÓLAFSSON
•úrsmiður — Lækjartorgi.
Tilkynning um lögtök
í Mosfellshreppi
22. nóvember sl. voru úrskurðuð lögtök vegna ógreiddra út-
svara, aðstöðugjalda og fasteignagjalda, élagðra í Mosfells-
hreppi árið 1971.
Lögtö'k fyrir gjöldum þessum geta farið fram að liðnum 8 dög-
um frá birtingu auglýsingar þessarar, ef ekki verða gerð skil
fyrir þann tíma.
Sýslumaður Gullbringu- og Kjósarsýslu,
Einar Ingimundarson.
hann svo itái orða:
„Ég hefi Mtið svo á, að þátt-
urinn Daglegt mál sé ætlaður
þeim, sem vilja fá leiðbeiningar
eða leiðisögn um ístenzkt mál,
bann eigi með öðrum orðum að
vera framhald þesis, sem kenmt
er um isilienzka málnotkun i
skólum.“
t niðurlagi greinarinnar er
þetta álit Halldórs, sem ég vil
siður en svo gera lítið úr,
sikynditega orðið að öðru og
imeira. Hann teliur það annan af
itiveiimiur kostuan um framtið þátt
arins, að Útvarpsráð ákveði að
leggja hann niður „með því að
hann virðiist akki gegna því hlut
verki, sem honum hefur ver:ð
aetlað.“ Halldór virðist telja, að
hlutverk þáttarins sé það sania
og álit hans á hlutverki þáit-
arins. Þe:ta er enn einn mis-
sfeiilminiguír hans. Þótt raun
heri því vitni, að það er ekki
áihættulaiusit að ganiga fram hjð.
áliiti hans, þá er það álit engan
veginn einhlitt. Hér hljóta fleiri
að segja ál'it sitt, þar á meðal
Útváirpsráð og þeir dagskrár-
menn Ríkisú varpsins, sem að
fyrra bragði báðu mig að taka
að méf þáttiinn.
Huigmynd Halidórs um að
l'eigigrja þáittinn ftiður er einnig
hfeg.ileig af öðrum ástæðun.. 1
fyrsta laigi er það ekki satt, að
þar hafi verið tekin upp „annar
le-g sjónarmið, sem eru í and-
satöðu við þá fræðélu, sem rík-
ið leggur að öðru leyti tii í is
lenzkri málnotkun." Og i öðru
lagi yrði það að mínum dómi
ekki óhjákvæmilega til me:ns í
islenzkri tungu, þótt um þriggja
máhaða sikeið væru ffl'Utt í þætt
irium sjónarmið i andstöðu við
Rumt áf því, seim kennt er í Is-
tenzkum skóluim.
Ég vil þvi bæta þriðja kost-
inum við þá tvo, sem Halidór tel
uir köma til greina. Hann er sá,
að bæði Útvarpsráð og aímenn-
inigu.r láti eins o>g fruimhlauip
Halldórs hafí aldrei át. sér s>tað.
Hér að framan hefi ég verið
að! bíta frá mér, enda tel ég
það skyldu hvers manns, þegar
á hann er ráðizt að ósekju og
af iiti.um drenigskap. En vil
ekki skemmtá skrattamran með
því að láta þar við sitja. (Þess
sfcá'l getið, að ég fletti hér upp
í orð akasefni Halldóns Hall-
dómsonar tii að ganga úr
sfcuigga um, að ég notaði orðtak
ið „að skemmta skrattanum" á
þenn hátt, sem máívenja segir
till uim. ) Þótt Halildór virðist
fejwa, að mér sé útskúfað úr
hópi þeirra, sem á ábyrgan hátt
vilja s uðla að málmennf þjóð-
arinnar, tel ép mig eiga þar
heiima. Qg éig tel að ég geti átt
í
% vÁírjtlf
''VWCÍÍ’
1» Wsv^J
Ccfið gó6 kaup
i GEPJUn
Austurstrœtí
Athi|gli vckui
vdkleeddur
U N