Morgunblaðið - 21.12.1969, Blaðsíða 8

8
MOBG-TJNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 21. DESEMBER 1909
ítalskur
Stálborðbúnaður
mjög fallegur, margar gerðir
— Fígaró,
Framhald af bls. 7
hissa að sjá unnusta sinn í
faðminum á ráðskonunni. Gef-
Ur húm Fígaró vel úti látna
ráðningu, áður en hún veit
hvemig í öllu liggur. En greif-
inn og herra Cúrzíó eru síður
en svo ánægðir með þessi mála
VELJUM ÍSLENZKT
fSLENZKUR IÐNAÐUR
lok; þeir fara og hin fylgja
þeim, en Fígaró er eftir, vel
birgur af brúðargjöfum.
Barbarfna og Cherúbínkoma
inn. Chemíbín — sem greifinn
veit ekki betur en sé í Sevilla
— ætlar að vera viðstaddur
brúðkaup Figarós, dulbúinn
sem stúlka. Gneifafirúin kemur,
hún hefur áhyggjux af væntan-
legu stefnumóti greifans og
Súsönnu. Hún minnist þeirra
tima með brega er greifinn elsk
aði hana.
Hún fier; greifinn kemur aft-
ur ásamt Antóníó, sem fullyrð-
ir að Cherúbín hljóti enn að
vera í höllinni, þar sem hann
hefur fundið fötin hans. Greifa
frúin og Súsanna koma aftur.
Greifaflrúin semur við Súsönnu
um fataskipti, og ætlar hún að
fara til stefnumótsins í búningi
þjónustustúlkunnar. Hún fær
Súsönnu til að skrifia greifan-
ISAFOLD!
:JÓLABÆKUR ÍSAFOLDAR!
ÍSAFOLD
41
80CUFRÆGIR AIBURÐIR sem
mörkuðu spor um framvindu mála
fyrir allt mannkyn.
.Vafn eins .tbraham Uaeoln, Frans Ferdinand erkihertogi, Kasputin, Dolíuss, Trotzky
•g 4ohn F. Kennedy. Þau eiga þad eitt sameiginlegt a«K vera nöfn frægra stjórnmála-
manna sem félla allir fyrir morðingjahendi. IJm þessa inenn og fjölda annarra fjallar
þesNÍ stórfróðlega bók.
Frmtt&ffmim er «ra litmudi mð Irsamdmmmtn finnnt. sem hmmm *é sjálfur tneðal þeirra, er nán-
mst ff/lfgdmst með þeim mtbmrðmm, sem sagt er frá á hlaðsíðum hennar.
"■y - •-/' ' ' '
VÍn'r'll
mm
■■’-kH itvVíi * 0bi
Keisarinn lyftir höndum, þegar Grinevitski œtlar aS varpa
sprengjuiuii. Aadartaki siöar lá keisarinn dauSvona.
Bíllinn er nákvœm eftirlíking á bíl Heydrichs, þegar tilrœSiS var gert.
Mvndin er úr kvikmynd Fritx Langs um morSiS á Heydrich.
TilrœSismaSurinn Tschernozemsky hefur stokkiS upp á stigaþrep bílsins og
skýtur á konung og utanríkisráSherra. HeiSmaSurinn til vinstri er Piollet majór.
Wh % ,, t
Booth hefur komizt inn í klefa forsetans og skotiS
á hann. Rathbone majór hefur sprottiS á fœtur.
\okkrar af fjölmörgum myndum úr bókinni.
SSnSAFOLP^Sj^Sy JÓLABÆKUR ÍSAFOLDAR
i ÍSAFOLD
um ástarbréf og setur á það
innsigli með nælu, sem bréfrit-
arinn vill fá endursenda sem
jarteikn. Bairbarína kemur
ásamt sveitastúlkum (meðal
þeirrna er Cherúbín dulbúinn
með bléim handa greifafnlnni);
hún segir að ókunna stúlkan
(Cherúbín) sé frænka sín. í
sama mund og „frænkan" fær-
ir greifairúnni blómin birtast
greifinn og Antóníó, og sá síð-
arniefndi afhjúpair Cherúbín.
Greifinn er að því kominn að
veita piltinum ráðningu, en
Barbarína biður honum vægð-
ar og segist vilja fá hann fyrir
mann. Það heyrist mars, og
greifinn og greifafrúin, sitj
andi í hásæti sínu, taka á
m/óiti brúðfeaupsgestunuim. Er
Súsanna fiellur á kné fyrir
framan greifamn, laumar hún
til hans bréfinu sem greifafrú-
in samdi.
FJÓRÐIÞÁTTUR
í hallargairðinum, um nóttina.
Bairbarína er að leita að næl-
unni, sem greifinn hefur beðið
hana að fá Súsönnu sem „inn-
siglið að linditrénu stóra“.
Fígaró kemur ásamt Mar-
cellínu en Barbarína segir hon
um í einfeldni sinni frá stefnu-
móti Súsönnu og greifans.
Fígaró örvæntir öldiungis um
sinn hag út af ótryggð konu
sinnar, því að hann veit ekki
enn um samsæri þeirra kvenn-
anna, hanin syngur aríu um
flærð kvenna og flónsku karla;
íelur sig síðan bak við tré.
Súsanna og greifafirúin koma,
þaar bafa nú skipt um búning.
Marcellína fylgir þeim. Sú-
sanna bíðuir greifans, en hin-
ar tvær draga sig í hlé.
Súsanna veit að Fígaró gefur
henni gætur og heldur að hún
sé honum ótrú, en hún ákveður
í refsingarskyni að leyfa hon-
um enn um sinn að ala á þess-
um grunsemdum.
Cherúbín birtist — ætlar að
hitta Barharínu sína. Hann
kemur auga á gneifafrúna, sem
hann heldur að sé Súsanna, og
byrjar að sjálfsögðu að leita
ásta við hana. í sama mund og
hann ætlar að kyssa hana kem
ur greifinn milli þeima og verð
ur kossins aðnjótandi. Hann
ætlar að gefa piltinum duglega
ráðningu, en Cherúbín er fljót-
ur að forða sér — og Fígaró
kemur til að vita, hvað sé á
seyði.
Greifinn skundar nú á fyrir-
hugaðan ástarfund; þau „Su-
sanna“ (greifafrúin dulbúin)
eru á leiðinni í laufskálanm,
þegar greifinn kemur enn
auga á Fígaró og er neyddur
til að hverfa bak við tré.
Fígaró finnur hina dulbúnu
Súsöninu og byrjar óðar að
stíga í vænginn við hana.
Súsanma heldur að hann standi
í þeirri meiningu að hún sé
greifafirúin, hún missir stjórn á
skapi sínu og lætur höggin
dynja á honum. Fígaró, sem
hafði vitað hvernig í pottinn
var búið, er hinn ánægðasti yf-
ir þessum óhrekjandi en dálít-
ið óþægilega vitnisburði um til
finningar hennar. Að lokum
játar hann að hafa þekkt hana
og stendur þá ekki á sáttum.
Meðain þessu fer fram er
greifinn að leita að Súsönnu;
og Fígaró heldur áfram ástai -
leik sínum við þá raun-
verulegu Súsönnu (sem enn er í
gervi greifafrúarinnar) m.a. til
að kvelja greifann svo sem
hann verðskuldar. Greifinn
heldur að komia hans sé honum
ótrú, þrífur til þjóns síns og
kveður til vitnis Basilíó, Cúr-
zíó, Bartóló og Antóníó. Síðan
fer hann til laufskálans, en
þangað hafði „kona hans“ flú-
ið, og finnur hann hana þar
ásamt Cherúbín, Barbarínu og
Marcellínu. Allir biðja henmi
vægðar, en greifinn fellst ekki
á neinar sættir — þar til sú
raunveirulega greifafrú birtist
og málin skýrast. Greifinn bið-
ur nú auðmjúkur konu sína fyr
irgefningar, en allir gleðjast
yfir góðum leikslokum og
syngja ástiinni gleðisöng.