Eimreiðin - 01.07.1895, Blaðsíða 73

15 3
Þú, sem boginn bókum yfir,
bundinn námsþræll mæddur lifir,
sól skín mild á mó,
losa þig úr læðing þínum,
lagsi, fylgdu ráðum minum,
gáttu í grænan skóg.
Þar þjer fagna þúsund rómar,
þar þjer guðspjall frelsis hljómar,
heilsar svipglöð sól,
þar er engin þekjusperra,
þar ertú þinn eiginn herra,
þar sem gaukur gól.
Þú, sem átt á Isalandi
yndismey í tryggðarbandi,
ger þjer glaða stund,
er þú blóma litskrúð lítur,
litmynd gefst þjer snótar ítur
úti í laufgum lund.
Þú, sem enn átt enga friðu,
ungur, seiddur þránni blíðu,
treystu á ljúfan lund,
vera kann þig engill eygi,
unaðsdraum þinn ráða rnegi
munar mæra stund.
Þú, sem brostin tálvon tregar,
týndir sýnast lífsins vegar,
glatt þótt glói sól,
sama viðinn vittu að hlýju
vor hvert klæðir skrúði nýju,
því sem eygló ól.
F. J.