Fjölnir - 02.01.1835, Qupperneq 67

85
eru af útlendri rót; flestir bændur sýna so ínikla
hlýðni við lögin, þeír viti ekki grundvöll
þeírra, að ekki væri hætt við |>eír yrðu óhlýðn-
ari sínum lögiun, sem þeír sæu að væru nauð-
synleg. J)að eru lögin, og embættismaðurinn
eínúugis að því leíti sein hann er Jieírra vörður
og talsmaður, sein af öllum eíga hlýðni og virð-
íngu skilið, og að þvi slepptu sýnist mer ekki
gera so mikið til virðíngar hvurt starf maður-
inn á hendi hefir, sein J)að, hvurnin hann fylgir
sinni köllun. — Aðrir hafa ekki í tvímæluin nyt-
semi slíkrar stjórnarlögunar þar sein henni verður
viðkomið, og þjóðirnar kunna með að fara, enn
telja, þegar til Islanz er litið, mörg vankvæði á
vera til þess hún geti ákomist, og halda menn
muni fiuna til örðugleika og kostnaðar sem þaraf
leíði, enn ávöxturinn muni verða tvísýnn, meðan
ekki er miðað til stærri liluta.
J)egar eg hafði dvalið nokkrar vikur á Suð-
urnesjum fór eg norður ofarlega í septeinber; sá
eg á þeírri Ieíð nokkurn hluta Sunnlendíuga-
fjórðungs og Norðurland, og var hún allskemti-
leg. J)egar eg hugsa mn ferðalög á Islandi,
koma iner til hugar nokkrir ósiðir, sem þarað
lúta, og hvurgi munu að finna annarstaðar, og
allir eíga ætt að rekja til deýfðar og óveru-
skapar okkar Islendínga, sem so mart er vantalað
um, og er sá fyrstur, að það er komið í venju,