Fjölnir - 02.01.1835, Blaðsíða 52

búr og ráðstofu, enn á rniðju torginu heíðurs-
varða jiess manns, er siíku liefði til leíðar koinið;
settu ennframar suður með tjörninni að austan-
verðu skemtigaung, og kyrkjugarð hinumegin
sunnantil á Hólavelli — og j>á sjerðu, hvurnin
mig liefir dreýmt að Reýkjavík egi að líta út
eínhvurntíma.
Enn til jiessa þarf nú að sönnu, að kaup-
staðabiiar vorir gætu komist dálítið betur í álnir
enn orðið er, Staðirnir á Islandi eru enn í bernsku
sinni, eínsog von er á, jiví þeír fara þá að eíns
að blómgast, er ablinn vex til lanz og sjóar, og
ágóðinn dregst ekki útúr landinu, enn lendir í
stöðunuin sjálfum. Margir handverksmenn flosna
upp í Reýkjavík, j)ó eru j)ar líka nokkrir sem
komast vel af, og það ætla ég jieír fái að til—
tölu verk sín eíns vel borguð og í livurju öðru landi,
og ekki muni j)á atvinnu skorta, ef þeír laga þau
eptir því sein í landinu er tíðkanlegt, og reýnslan
helir keimt að afiarabezt verður; enu þeún liættir
til , sem utanlanz hafa lært, eínsog vorkun er,
að laga smíði sitt eptir því sein þar hafa numið,
og er það ekki æfinlega nytsamt eða útgengilegt
hjá oss, og mun það helzt vera þeím til fyrirstöðu
gem miður vegnar. Ættu þeír að geta gert sama
hlutinn á útlenzkan og innlenzkan hátt, þar sem
nokkru inunar, so hvur sem kaupir geti tekið
það sem honum bezt líkar. Um hina verziandi
borgara iná saina segja: að þeím vegnar að því
sknpi, sem þeír eru samheldnir og útsjónarsamir