Fjölnir - 02.01.1835, Blaðsíða 23

41
mun það gleýmast, hvací hann hefur hætt um
efni skólans. I biskups-emhættinu er honum hælt
fyri rettvísi, hvursu um hanns daga brauðin eru
veítt aff maklegleíkum. Áður hann tók við þessu
embætti, hafði hann verið rektor, enn síðan pró-
fastur að Odda, og þjónað so kyrkjunni og skól-
anum. Hvað eð snertir trána hanns, þá kvað lnín
um tíma hafa verið skinsamleg (rationalistisk),
enn nú er hún öldúngis kristileg.
Prestar og prófastar eru í jöfnu áliti hjá
almúga, og eru optastnær viðlíka vel að ser. J)ó
Jieír, sosein lærðir menn, taki í þessu bændunum
fram, þá er samt munurinn miklu minni enn víð-
ast annarstaðar, þar margur bóndi hefur lært
eínsog presturinn, og getur sókt um brauð hvunær
sem hann vill, og hinir, að minnsta kosti flestir
þeírra, hafa fengið á sig lærdómssnið. Margir
prestar hafa verið vinnumenn a bóndabæum; allir
verða þeír, að kalla má, að vinna fyri lífi sínu,
eínsog hvur annar bóndi; fæstir eru þeír ríkari
enn sóknarbændurnir, og verða því að láta ser
lynda að vera í sömu metum og þeír, nema þeír
hafi sjálfir eínhvurja yíirburði, því íslenzkum
manni kemur valla til hugar, að gera mikið úr
prestinum fyrir hempunnar skuld. Ekki er því
að neíta, að margir prestar smána sjálfa sig og
svívirða sína stett með drikkjuskap, sem að vísu
þykir ekki á Islandi eíns vondur löstur sem í
öðruin löndum, enn þó hlýtur þar, eínsog al-
staðar, sá að verða talinn með afhraki þjöðar-