Fjölnir - 02.01.1835, Qupperneq 60

78
ins mest og bezt að biía að |)essum kaupstöðum.
J)að er og kunnugt hvað oj)t Suðurnesja kaup-
staðirnir bregðast, og seínast núna í nóvember var
skrifað híugað, að aungvar matvörur væru fáan-
legar í höfuðstaðnum, og væri farið að verða mjög
hart inanna á milli, •— liti j)ó út fyrir enn verra.
J)ú skrifar mer næst, hvað margir fastakaupmenn
þaðan hati skrifað nöfn sín undir bænarskrána um
álögur á lausakaupmönnum, og vænti ser bæn-
heýrslu, af J)ví þeír haldi lílinu í landinu. Neí!
fyrst sona fer í giíðu árunum, livurnig mun J)á
farnast, j)egar við höfum ekkert að kaupa fyrir?
J)að er valla ætlandi til, J)eír íj>ytji okkur lengi
mat geíins. J)að j)arf annað tfí að stemma stigu
fyrir hallærum hjá okkur, enn að nokkrir útlend-
íngar egi her vöruhús að nafninu, og liafi x Dan-
mörku góð orð mn jþeír sjái okkur fyrir öllurn
nauðsynjum. Eg er liræddur um þeir verði heýrn-
ardaufir, þegar aumíngjarnir fara að svelta í hel,
og eíga að kalla yíir sundið sem liggur milli vor
ogKaupmannaliafnar. — Enn hvað frjáls sein kaup-
verzlunin yrði, þarf ekki fyrir því ráð að gjöra,
að siglíngar og aðflutníngar til Ianzins færu mínk-
andi. Fiestir kaupmenn, sem hafa fengið her
fótfestu í landinu á annað borð, kæmu eíns eptir
sem áður, og ekki eru líkindi til, að lausakaup-
menn kæmu færri fyrir það. Jjeír eru ekki heldur
so lausir við landið sem margur hyggur; úr því
þeír eru búnir að koma híngað nokkur ár, eíga
flestir her að vísum kaupendum að gánga, og