Fjölnir - 02.01.1835, Qupperneq 10

28
enn so eru peníngarnir látnir í böggul, og sett
fyrir innsigli, og lagðir til lrvíUlar niður i hand-
raða. J)etta þætti öðrum Jijóðum ótrúlegt,
sem vita til hvurs peníngar eru, og hafa lieýrt,
ad Islendíngar seu skvnsamir menn. Vid kippuin
okkur samt ekki upp við það Islendíngar, sem
vitum, að fáir ómaka ]>á úr kistunni, neina ef
það vill til stundum, að eínhvur kaupir hross
eða jörð. J)etta er ofsatt, og lilýzt eínsog annað
af framkvæmdarleýsi jijóðarinnar, sem lætur alla
verzlunina vera í annara hönduin, og söinuleíðis
íiskiablann og hvalveíðarnar, þó j)að hvurki se
stjórninni að kenna, nö þuríi so að vera vegna
jjess livað landið er fátækt. Hvað hreppana
snertir jjurfa samt ekki þeírra peníngar ad liggja
arðlausir í handraðanum. J)að er liandvömm,
og ætti hvurgi að viðgángast! Konúngurinn hefur
leíft að peníngar allra almenníngs fjársjóða á Is-
landi, og jieírra sem eru ekki ráðandi Qár síns,
megi koma á rentu í jarðabókarkassann, við skulda-
brefum, er segja má upp ineð missiris fresti,
hvunær sem eígandi vill. Að vísu liafa margir
sjeð livaða hagnaður jjetta er, og orðið til að
nota ser konúngsleífið, enn samt fer valla hjá
því, að jtað eru miklu fleíri, sem ennþá geýma
peníngana heíma •— að rninsta kosti var Jjað so
fyrir tveímur áruin, og sást bezt á því, hvað
tvær eða j)rjár sýslur sköruðu lángt framúr öllurn
liinum. J)að er nú vonandi að lirepparnir færi
ser í nyt jiessa ráðstöfun, og eínginn láti hyrðu-