Æskan - 01.12.1972, Page 45

ÞaS var englnn kotbúskapur hjá þelm Tryggva og Stefaníu {
Kaupmannahöfn. Þau dvöldu á fínasta hóteli borgarlnnar, Shera-
ton-hótelinu, sem var aðeins ársgamalt.
Litla hafmeyjan er augnayndi, enda heimsækja hana flestir, sem
tll Hafnar koma. Handan hafnarinnar er skipasmlSastöS og einnig
stöSvar danska flotans.
Kengúrurnar, þessl skrltnu dýr frá Ástralíu, voru á belt I slnni
stlu. Heldur fannst börnunum haglnn þeirra snöggur. Kengúrurnar
eru miklar grasætur. Rétt h]á þelm voru feikna miklir og stór-
hyrndir uxar. Þeim hafði verið gefið á garðann og hámuðu nú
I sig ilmandi heyið. Uxarnir voru svo stórhyrndlr, að það var ábyggl-
lega góður faðmur milll hornaoddanna. Tryggvi og Stefanla sáu á
spjaldi, að þessl tegund hét Matusluxar. I búrlnu hjá þeim voru
elnnig antilópur, sebrahestar og strútar. Stórkostlegt var að sjá
nashyrningana stangast. Hornin bæði sterk og hvöss og dýrin
sterk, og ef einhver alvara hefði verið I slagsmálunum, værl
sennilegt, að annað hvort hefði fengið skrámur. En þetta virtust
meinleysisskepnur, svona Innan við háan og mikinn steingarð.
Ekki þótti Tryggva fýsllegt að fara Inn fyrir til þeirra.
Rándýrin voru innl vegna þess að verið var að gefa þeim. Sum
höfðu lokið máltíðinni og sieiktu hrammana og þvoðu sér I fram-
an elns og kettir. Hlébarðlnn var órólegur, stökk upp I járnrimlana
tll þess að reyna að komast út. Stærsta tlgrlsdýrlð þarna var frá
Bengal, grlðarlega mlkil skepna og grimmdarleg. Ekki voru hljóð-
In heldur falleg, sem það gaf frá sér. Enginn hefði verið öfunds-
verður af að mæta þvl I frumskóginum. Þarna voru llka hlébarðar
frá Klna og jagúarinn var ekki heldur árennilegur.
Mikll ókyrrð var á dýrunum vegna þess að verlð var að gefa
þeim, og skemmtilegt að horfa á þau. Stefanla og Tryggvl héldu
aftur út I sólskinið og sáu nú ýmiss konar dýr, sem þau höfðu
áður leslð um, m. a. dvergsebú frá Ceylon. I búrunum útl voru
rándýr frá Afrlku og Suðvestur-Aslu. Þau voru mjög llk hlébörð-
unum I útliti, sýnilega kattaættar. Geiturnar og ekki hvað slzt
kiðlingarnir vöktu athygli barnanna. Þeim höfðu verið gefnar
grelnar með miklu laufi á, og nú kepptust þær við að háma I sig.
Úlfurinn hefur löngum þótt hættulegt rándýr, og vlst er hann
óárennllegur, þegar hann glennir upp ginlð. Þarna voru tveir
úlfar. Þeir geltu og spangóluðu. Geiturnar voru samt skemmtilegrl,
fannst börnunum, sérstaklega þær afríkönsku, gráar að lit. Kiðl-
ingarnir sóluðu sig I sandinum ósköp róleglr og falleglr.
43