Æskan - 01.12.1972, Qupperneq 32

?
ólaáifamir
Ól! sagði litla álfinum, hva<5 hann vildi fá I Jólagjöf. — Þetta voru engir smámunir, sagSi álfurinn.
eigir allt þetta skiliS?
HeldurSu, aS þú
fM
jefur einhver sagt þér frá jólaálfunum? Þelr
eiga heima viðsfjarri, en þeir fljúga til barn-
anna fyrir hver jól til þess að vlta, hvað þau
V' W vilja í jólagjöf. Jólaálfarnir eru litlir og hafa
gagnsæja vængi. Þeir halda á töfrastaf I
hendinnl, og af honum falla litlar silfurstjörnur, þegar
hann er notaður.
Nú nálgast jólin aftur, og kvöld nokkurt kvöddust jóla-
álfarnir, þvf að nú ætluðu þeir út i vlða veröld til þess að
tala við börnin. Á daglnn fljúga þeir svo hátt, að við kom-
um ekki auga á þá, en á nóttunni koma þelr inn til barn-
anna og sveifla töfrastafnum sfnum yfir höfðl þelrra, svo
að þau vakna.
Óli lá sofandi I rúminu slnu. Hann átti heima I stórborg,
og tunglið gægðist fram yfir snæviþöktum húsaþökunum.
Skyndilega vaknaði hann við bjölluklið. Hann opnaði augun,
en ekkert var að sjá. Svo heyrði hann þetta elnkennilega
hljóð aftur og hann sá I tunglskinsbjarmanum undarlega
veru, sem flaug yfir höfði hans. Svo kom hún og settist á
sængina hans.
— Blessaður, Óli, sagði veran. — Ég er jólaálfur og
kom hingað tll að vita, hvað þú vilt fá I jólagjöf.
— Hvað? sagði Óll syfjulega og nerl á sér augun. —
Hvað ég vil fá ...
Hann glaðvaknaði. — Ég vll fá sklðl og úlpu með skinn-
kanti eins og Eskimóarnir elga. Svo vil ég fá skauta og
brunaþil með löngum stiga og risastóran marsipangris, en
allra mest langar mlg þó til að eignast hund... Óli andaði
djúpt eftir að hafa þulið þessa þulu.
— Þetta voru engir smámunir, sagðl álfurinn brosandl.
— Heldurðu, að þú eiglr þetta allt skilið?
Óli varð nlðurlútur og hann sagði hikandi: — Ég veit nú
ekki. .. Ég braut rúðu, þegar ég var i boltalelk [ sumar.. ■
— Slík slys geta hent alla, sagði álfurinn.
— Svo missti ég rjómaköku á tepplð hennar ömmu, og
einu sinni var ég óþægur, þegar mamma sagði mér að
fara að hátta, en ég var ekkert þreyttur.
Óli vlldi, að álfurinn vissi um allt, sem hann hafðl gert
af sér, og hann kom með hverja játninguna á fætur annarrl.
Þegar hann hafðl lokið máli slnu, lelt hann spyrjandi á
30