Fjölnir - 02.01.1835, Qupperneq 65

83
rángt se, og jiurfii ekki a(T meta dóina vora meír
enn únglíngs dóma. J>egar allra er tilgángur-
inn góðúr, sem jafnan vera ber, haggast ekki
vináttan fjrir j)að, þó dómarnir seu nokkuð mis-
munandi. Til eru jjeír líka á Islandi, og meðal
heírra sem mest er mark að, er láta vel yfir
fyrirtæki ykkar. Etazráðið á Brekku hefir ritað
sig kaupanda að — jeg trúi heklur 12 enn 6
bæklíngum, so J>vi yrði þess heldur framgengt,
því honum eru allir kunnugir sem að því staiula,
og mun hann ekki ætla ser að taka hart á, Jió
eítthvað findist þar, sem bæri keím af reýnslu-
leýsi ykkar; segir slíkt ekki þurfa að olla neínum
áhyggju, og inuni geta lagast; og vera kann
fleíri tali her líkt um, því ekki hefir orðið til-
rætt um það við nærri alla málsmetandi menn.
J)ú ætlast ekki til, að eg í þetta sinn farí
að tala uin hina andlegu og veraldlegu stjórn
lier lijá oss. Vald-stjórnin hefir i hvurju Iandt
so lángan veg að krækja um: frá dauðahaldi við
lagastafinn til lagalauss eínræðis, að valla mundi
nokkurstaðar eítt bref endast til að ferðast hann
allan, serílagi ef tína skyldi til hvað eína, sem
þar fyrir ber, til sönnunar og skilníngs-auka
málinu. Hinn retti áfángastaður á miðjurn vegi
er þar sem sá, er yfir fólk er skipaður, heldur
ser jafnan nálægt laganna götu, setur þó ekki
fyrir sig að miðla stafnum, samkvæmt andanum
og sinni sannfæríngu um það, er öllum megi
bezt gegna er hann á skipti við; er þess eínkum
8'