Fjölnir - 02.01.1835, Qupperneq 59

77
þurfa að kvíða fyrir |)að neínum hættulegum
eptirköstum fyrir land vort umfrarn J)að sem
áður var, J»ó stjórnin leti J>að viðgángast, að
sölumennska útlendínga öll þryti, og livyrfi burt
heðan, ef so vildi tiltakast; eru þartil mörg rök:
J)að flyzt ekki mikið minni matur frá Islandi í
fiski, kjöti og feítineti, enn þángað kemur af
korni, og þegar við erurn húnir að koma á hjá
oss heraða-verzlun, mun okkur það betur skil-
jast. J)ær sveítirnar berast að nokkru leíti bezt
af, er örðugast eíga með að ná til kaupstaða;
er þar samheldi meíra og sparsemi, og ber eínna
minnst á svalli, skuldum, og ónytjúngsskapnum
sein hefir tekið ser bústað kríngum kaupstaðina. —
Kaupinenn telja ser jafnan til gildis, að þeír sjái
landinu fyrir ölluin nauðsynjum, seu því öldúngis
óinissandi, ])ess feður og velgjörðamenn, og
þykir sein stjórnin egi fyrir þá sök að slaka til
við sig í öllu því sein þeír stínga uppá. Hygg
eg liitt sannara, að flestir þeír, sem tala mest
um þetta^ fari híngað í ábatavon; lízt mer þeír
egi að játa það frómlega, og láir þeím það
eínginn, enn ekki vil eg þeir seu stórir uppá sig.
Eg þekki að sönnu ekki nema til lítils liluta af
landinu, enn það veít eg, að frá því eg man
til, allt þar til fyrir 4 eða 5 árum að kaupmanna-
skipti urðu, var í Yestmanna - eýum, og eíns á
Eýrarbakka, matur að jafnaði ekki fáanlegur
lengur enn tvo eða þriá mánuði á ári hvurju,
og stundum skemur, og eíga þó 4 sýslur lanz-