Fjölnir - 02.01.1835, Side 48

60
betur hefði matt verða, ef að síður bristi sam-
heldi og framsvui. jjegar komið er til Suður-
lanz, ber eínna fyrst á ]iilju-bátunum, sem þar
eru farnir að tíðkast, og hefir P. C. Knútzon,
stórkaupmaður, átt að Jiví beztan lrlut. Lýsir
það jafnframt nokkruin framförum og efna auka,
og er næsta umvarðandi; |iví verði slíku víða
ákomið, og farið so með sem skyldi, kemst við
Jiað í betra horf tvennt það, sein Iandinu mest
á ríður, enn lítill gaumur hefir verið að gefinn,
og olli ])ví framtaksleýsi og áræðis-skortur —
enn jiað er Jislúfángið og hin íslenzhu haup-
verzlun og vörufiutníngar. Sjáfarablinn hjá okkur
er svipull og hættulegur, af því útbúníngurinn
er ekki sem vera her. Hinir opnu róðrabátar
farast of hæglega, sem von er, þó sjór og vindar
seu kyrrlátari enn lijá oss, og á þeím týnist jafnan
hið hraustasta mannval; ekki nær til fiskjar, nema
hann gángi innundir land, og þegar útaf því ber,
flosna þeír upp er á sjónurn liafa lifað, og verða
að lexta hjargar hjá sveítamanninum. Aptur — yrði
fiskjarins leítað út á djúpununx hrigðist sjórinn
aungvu fremur enn landið, eínsog dæini útlendra
/
fiskimanna, sem lifa á Islanz-höfum, Ijósast her
vitni um. Væri í annan stað hægð á flutníngum
allt í kríngum landið, og við liefðuin í okkur
vit og framtaksemi til að nota [tað, mundurn við
brátt komast að raun um, að mörgum kæmi fullt
eíns vel ímislegt sem í öðrum fjórðúngiiin lanz-
ins er á hoðstólum og sendt verður þaðan til