Fjölnir - 02.01.1835, Page 9

27
er vísvitandi eða ekki, kemst það upp í tækan
tíina, so rángindum og hlutdrægni verður ekki
framgengt.
3. Hreppurinn sosem felag liefur af þessu
mestu nytsemi, og liggur Jiað í auguin uppi af
því sein þegar er sagt. Heíllir og framfor livurs
og eíns í stóru og smáu eru sannarlegur ávinn-
íngur fyrir sveítina. J)egar hreppstjórinn er virtur
og vinsæll, og bændurnir jþekkja tilgáng felags
síns, og vita livurnig Jm' gengur og hvurs jiað
viðþarf ser til ehlíngar, jiá er komið í gott
horf. Félagsandinn festir J)á rætur smátt og
smátt, og þá er vonandi, að allir láti sér annt
um J>að sem sveítinni ríður mest á: að ala so
upp munaðarleýsíngjana, sem eru fósturbörn jieírra
allra saman, að Jieír á sínuin tíina geti orðið
dugandi menn, og ehlt og aðstoðað félag sitt
ineð Jiví meíra kappi og atorku, sem Jieír eíga
Jiví betra uppfóstur að J)akka.
J)að eru lög, að auka-útsvarið sé so ríílegt,
að Jiað ekki að eíns hrökkvi til sveítarinnar út-
gjalda í meðaláruin eða betri, hehlur so, að
sveítin fái nokkrar afgángsleífar, sein eíga að
hætast við hreppsjóðinn, so eítthvað sé að grípa
til, Jiegar hallæri ber að hönduin eða önnur stór-
kostleg ógæfa; enda er vonandi, að flestir liaíi
notað góðu árin fyrirfarandi, til að auka Jiennan
sjóð, sein á að vera Jieírra neýðarforði. Enn
hvurnig eru Jiessir fjármunir geýmdir? Jþeím
mun, eínsog von er, víðast vera komið í penínga;