Fjölnir - 02.01.1835, Qupperneq 7

25
og sagt ástæðurnar fyrir sínum aðgjörðum. Eim
íinni menn viliur í reíkníngunum, eða virðist auð-
sjeð, að eítthvað mætti betur fara, ættu jieír að
segja |)að hreppstjóra sjálfum, so það verði lag-
fært sem skakkt er, og góð ráð allra felagsbræðra
geti komið í Ijós.
J)að er auðsjeð, að mart gott getur lilotist
af jþessari aðferð, bæði fyrir hreppstjóra sjálfan,
lireppsbændurna hvurn um sig, og lireppinn so-
sem felag.
1. Hreppstjórnarembættið er so heíðarlegt
og nytsamt, að hvur sem Jjjónar J)ví dyggilega
verðskuhlar J)ökk og lieíður sinna felagsbræðra.
jþetta eru þau Iaun, sem hann á að fá fyrir starf
sitt og mæðu, og þau eru hvurjum rnanni so
dýrmæt, sem metur j)au rettilega, að hreppstjór-
inn verður að hafa gleði af að uppskera þar
sem liann sáir, og vera bæði vinsæll og mikils
metinn af hreppsbændunum. Enn það mun honuin
bezt heppnast, ef embættisstörf hanns liggja ljós
og opinber fyrir almenníngs sjónum. Góðir menn
hafast ekkert að, sem skvlu þarf yfir að draga,
og hvar sem athafnir einbættismanna eru huldar
í þoku, þar er líka tortryggnin á aðra hönd, og
spáir í eýðurnar, og spinnur togann milli liinna
eínstöku atgjörða, sem almenníngur þekkir, þáng-
aðtil allt sýnist vera orðið að neti yfir eínhvurri
gröfeða gildru, sem hún bendir mönnum á, og
biður þá að forðast velina.