Morgunblaðið - 04.03.1990, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ SAMSAFNIÐ SUNNUDAGUR 4. MARZ 1990
C 31
Á tilteknum
tíma var skipt
um, frá vinstri
yfir til hægri,
og er þessi
mynd táknræn
fyrir það.
MÍfHHU
.V •
Hægri umferð hefiir tekið gildi svo sem sjá má á þessari mynd, sem er tekin á sama stað og
hin myndin af Miklubraut daginn áður.
SÍMTALID ...
ER VIÐ SIGRÍÐI SIGURÐARDÓTTUR HANDBOL TAKONU
AUt að koma
691211
— Páll hérna.
„Sigríður Sigurðardóttir hér. Er
ég að tala við Pál Lúðvík Einars-
son hjá Morgunblaðinu? Ég var
beðin um að hafa samband hann.“
— Sá er maðurinn. Og er ég
ekki að tala við Sigríði Sigurðar-
dóttur fyrirliða íslenska landsliðs-
ins í kvennahandbolta 1964?
„Jú,_ jú.“
— Ég verð að spyija þig um
„gott mál“; ég hef nú beint frétta-
ljósi fortíðarinnar að sigri ykkar
stelpnanna á Norðurlandamótinu
1964. Var ekki dýrlegt að vera
þjóðhetja?
„Jú, það var alveg mein háttar.
Það studdu okkur allir. Áhuginn
var alveg geysilegur á þessu móti.
Það fylgdust allir með okkur, —
líka fjölmiðlarnir."
— Líka frétta- og blaðamenn?
Við erum stundum skammaðir
fyrir fálæti um íþróttir kvenna.
„Það var ekki eins gert upp á
milli í þá daga. Við spiluðum
kannski á undan strákunum og
það var fullt hús hjá báðum. Þetta
var allt öðruvísi.“
- 'Samstarfsmaður á „góðum
aldri“ sagði mér að þú hefðir orðið
íþróttamaður ársins 1964. Ein
íslenskra kvenna, — hingað til?
„Það er víst rétt.“
— í hvaða fé-
lagi varstu?
„Val.“
— Jæja. Ertu
það ennþá?
„Já, já. Við
þessar gömlu
höfum spilað
einu sinni í viku,
síðustu fjögur
árin.“
— Er hand-
bolti nokkur
íþrótt fyrir
dömur — eða
ráðsettar frúr,
er þetta ekki
harkalegt karl-
mannasport?
„Nei, nei. Langt frá því og alls
ekki of harkaleg íþrótt. — Það er
rosa gaman að spila handbolta;
þegar ég fer á leik fæ ég fiðring
í puttana. Það eldist ekki af
manni.“
— Ertu ein um þennan bolta-
áhuga í fjölskyldunni?
„Ég á þijár dætur í meistara-
flokki Fram.“
— Fram!! Ertu ekki Valsari?
„Hann Guðjón maðurinn minn
er nú í Fram. Það var lögð meiri
rækt við yngri flokkana á þeim
bæ, svo þær lentu þar.“
— Þú fylgist náttúrulega með
strákunum okkar í Tékkó?
„Það geri ég af miklum móð.
Öskra mig hása, ætli maður fari
ekki versnandi með aldrinum."
— Strákamir eru vel að hrópun-
um komnir. — En hvar em stelp-
urnar okkar?
„Núna loksins er mönnum farið
að skiljast að það þarf að gera
eitthvað fyrir kvennaboltann líka;
ekki hægt að salta hann lengur.
Helga Magnúsdóttir og þau þama
í HSÍ gera geysilega mikið núna
fyrir kvennaboltann, það er sér-
staklega verið að byggja upp
yngri flokkana. Ekki vantar áhug-
ann hjá stelpunum. Díana yngsta
dóttirin mætir t.d. klukkan níu á
sunnudagsmorgnum á æfingar hjá
unglingalandslið-
inu suður í
Hafnarfirði.
Slavko Bambir
landsliðsþjálfari
kvenna er búinn
að gera góða
hluti. — Þetta
er allt að koma
hjá okkur kven-
fólkinu."
— Við vonum
það. Ég og
landsmenn allir
þakka fyrir
spjallið og
Norðurlandatit-
ilinn 1964.
Vertu blessuð.
Sömuleiðis. Bless.“
Sigríður Sigurðardóttir.
„ÞETTA ER vissulega stærsti dagur í
sögu íslenzk handknattleiks. Stúlkurn-
ar sýndu og sönnuðu enn einu sinni,
að þær gefa stallsystrum sínu á hinum
Norðurlöndunum ekkert eftir, en hafa
fram yfír þær óbilandi keppnisskap og
vi\ja til að sigra.“
Svo fórust Axel Einarssyni varaformanni
HSÍ orð í samtali við Morgunblaðið
hinn 30. júní 1964. „Það er ekki eingöngu
titilinn, sem vekur ánægju okkar, heldur
einnig hinn mikli áhugi, sem við höfum
orðið vör við meðal alls almennings. Bar
hinn mikli fjöldi áhorfenda góðan vott um
vinsældir þessarar skemmtilegu íþróttar."
Formaður HSÍ, Ásbjörn Siguijónsson, „var
svo hás og raddlítill eftir öll köllin og hvatn-
ingarhrópin, að hann gat lítið sagt, en án-
ægjan og sigursælan skein úr svipnum og
talaði sínu máli.“
Norðurlandamótið í
handknattleik kvenna ut- /
anhúss, hófst föstudaginn
26. júní. Daginn eftir sagði t
dagblaðið Vísir. „í fyrsta
skipti í íþróttasögu íslands
.sækja okkur heim landslið
allra Norðurlandanna í
einu. Það eru landslið
kvenna í handknattleik,
samanlagt 65 stúlkur." I
íþróttum eru spádómar
óvarlegir en danska liðið var talið sigur-
stranglegt en Islendingum var af mörgum
spáð öðru eða þriðja sæti.
Íþróttasíða Vísis greindi frá leikjum föstu-
dagsins: „Það var kalt í gærkvöldi á Laugar-
dalsvelli og slyddurigning af og til . . .
Samt mætti fólkið til að horfa á — og svo
sannarlega varð það ekki fyrir vonbrigðum,
því íslenzka landsliðið vann Svía með.5:4 í
FRÉTTALJÓS
ÚR
FORTÍD
Stærsti dagur
í sögu íslenzks
handknattleiks
Stelpurnar okkar Norð-
urlandameistarar 1964
Ss<i m}

\«eg*í
varaíon«»ður
hörkuspennandi leik.“ Leikurinn gegn Dön-
um:„Dönsku stúlkurnar voru mun betri og
virtust öruggar með stóran sigur . . . Nú
kom yfirburðaleikur Dana og 4 dönsk mörk
hawitoaW
M.S.Í-
fylgja og í hálfleik var staðan 6:2 .. .
En þrátt fyrir þreytu í liðinu var ekki að
fínna neina uppgjöf og smáheppni færði
íslandi brátt mörk.“ ísland var nú efst og
hafði möguleika á sigri í keppninni — og
SAS-bikamum.
Mánudagurinn 30. júní var lokadagur
keppninnar. Island-Noregur; ef ísland sigr-
aði gat það þýtt titilinn og ef Noregur
sigraði nægði jafntefli við Dani til að sigra
í keppninni. Morgunblaðið segir frá 1. júlí:
„Noregur komst nú í 4-2 og áhorfendur
farnir að velta ýmsu fyrir sér í stú-
kunni . . . Sigrún Ingólfsdóttir skoraði
tvö glæsileg mörk á þessu krítiska augna-
bliki . . . 5-5 í hálfleik . . . Norsku stúlk-
urnar byijuðu seinni hálfleikinn af miklum
krafti og skoruðu fljótt 2 ágæt mörk . . .
Ekki batnaði ástandið er Sigríður misnot-
aði tvö vítaköst . . . En um miðjan hálf-
leikinn urðu þáttaskil . . . Síðustu 5 mínú-
turnar voru eitt æðisgengið taugastríð."
Allt ætlaði um koll að keyra, ísland vann
9:7! r
„Nú var bara að bíða og vona. Skyldi
Noregi takast að sigra Dani? Var norska
hvatt rækilega með einstökum hrópum
og eins með skipulögðum kórum, sænskum
og íslenzkum . . . Endanleg úrslit urðu
8-4. Og þar með er Island orðið Norður-
landameistari í útihandleik kvenna.“
— Stelpurnar okkar höfðu unnið! Hveij-
ar voru þær? Fyrirliði var Sigríður Sigurðar-
dóttir, aðrir leikmenn voru: Sigríður Kjart-
ansdóttir, Helga Emilsdóttir, Svana Jörgen-
dóttir, Sigurlína Björgvinsdóttir, Díana
Óskardóttir, Margrét Hjálmarsdóttir, Ása
Jörgensdóttir, Guðrún Helgadóttir, Sylvía
Hallsteinsdóttir, Hrefna Pétursdóttir, Sig-
rún Guðmundsdóttir, Jónína Jónsdóttir,
Rut Guðmundsdóttir og Sigrún Ingólfsdótt-
ir. Og það var Pétur Bjarnason sem þjálf-
aði þessar knáu valkyrjur til sigurs.