Lesbók Morgunblaðsins - 27.04.1969, Blaðsíða 24

6WW (LFiF- oartu SflKl- HlT ■ H K- flf?
I ÓC-, 1 L' ItffR
JSK /j£l £lO- STÆ-pfl
O. I -v H o F-Ð- IHUTflMAJ
* Lflpp MflTnR ICLfi
HflPP T ÓÞÍ- \)FRK
ÍKVAf- Flít* ■ Hol- utt r R'fíí- IHR
PJRK- UlUR HÚtDlft Cftri
HVMD $oRl VÆ-U 5lÁ K«oPP- i r* V
(,R€W tR ?£i l Mrúic
- OR f> K'flRl-- ovRfl
SflhHU + • OKK- u(thh FRHM-
kær FfiFH
■ ÚSÚI
ff ^ Nw- Snr- flix IkflT
L iM L RR ±T(jtJÞ FfR
fUúL' l/JÚ
TuRt "nT' MUL DC flR
Hflú- UR.
P/trrM vi & * FR F- nriMH ► HR- VflPI V —
iKfim r/Nfl rut-L r rqrJCiL r t- rffKRnPl 5ÆL- UhhU
Hhx- 'oÐ ótð' /CLfl . zemí á'feru
fl4P4Ff B ^bio- ftR + H€FHl flJWNá ; tacim V ÆpiR
uR DfR l-Ð V'oP
/tíztff? F oK- Kevrí
F RUrf- 1 6£Ð
KW/tp- u P. jKfPi'fl
uík- hms- hwtfi ÓTTfí
tfitf FfN 'nKMP- frunb Rei-p
ÍVIK Guf)
ire- £KHR lúCi
þiíR- mglt- 6 NDI
Lausn á síðustu krossgátu
?‘5í w - u: or s: — 5L 2 cLcj 2. .< I- h O tfc <1 2 tc VA tr *
-3r -3 .< \- 3 2 3 s: áa -* < Lf- < 2 <r - < vj tt z h < M h «:
.1? Qr ~ Q lij! u. < <3 < d il Uj £ t, ss 2 cr z ir cc V/J L
\ U. < -i Ut 1- i' s - o J'i ■3- < J h «J U o £ £ UJ u j 3 JV -< -J C£ tm | ft- -
\ o U- c Þ Þ 1 vA b ,o 2 iii 3f Œ ■% CK '< Dt % 3 OL m
m ° 4.9 Ul \£ li zs tL V 2 <* £ Z. < X — * rr i'* < U h. - <E % CK
- * 2. r— < Z k. U i 5 il — — > <r E 2 u. 0d cr 2 -51 O-Œ tc 3 t- h tr
V vJ '< Þ 3 |e >1 _J UJ — 2 - || cr z g 2» a -3 c* jð k \A
tr U- f O- ar — z < - u. — 3 ir CK ir 0- - f o J l s: < o
s?.t ’ . ■a > 3 r. <3 3 s* C* < oí ~7L E£ Oi 3 3 j .< z | UJ T t i- g:
- C ÍJ 2 ri s cc < n k. dtr í II — \A jo -i a C \—
•4 Ui l - -3 3 2 2 —>■ ítf þ < 2 '< J \ o
1 ?í í: dp tc Ui - Jd .< k. 3 V- -- ctr S? v5 ll_ < —X iBs < .< 2
'&% -* u. X * 32 s? u ff rv v v Rfifl CV 3 - Wm < - ■. SSM -3- -o ’iWJ * - 2 ít r u. t
Atliyglisvert er það hjá ekki
stœrri þjóð, að hér virðist gnótt úr-
rœðagóðra stjórnmálamanna, sem,
því miður, haja ekki komizt á Al-
þingi. Hinsvegar gera þessir vísu
kunnáttumenn vart við sig i hlaða-
greinum eða erindum um daginn
og veginn í útvarpinu. Þá undrast
maður, hvað það er í rauninni auð-
velt að stýra þjóðarbúskapnum og
auka sífellt gjaldeyristekjurnar.
Sumir þessara manna eru bœndur
með gott brjóstvit; aðrir spreng-
lœrðir hagfrœðingar. Meðalúrtak
úr rœðum þeirra gæti hljóðað eitt-
hvað á þessa leið: „Við verðum að
auka framleiðsluna og ástunda
vöruvöndun. Við eigum að styðja og
styrkja íslenzkan iðnað og gera
hann samkeppnishœfan. Við eigum
að hœtta að flytja hráefni út úr
landinu, en fullvinna þess í stað
aflann. Við eigum að virkja fall-
vötnin og koma upp sjóefnaiðnaði.
Við eigum að auka framleiðnina
með hagrœðingu, auka gernýting-
una.......“
Vissulega er gott til þess að vita
að til skuli menn með þjóðinni,
sem hafa djörfung til að koma fram
með frumlegar og í hæsta máta
áhrifamiklar tillögur. Svo djarfar
áhrifamiklar tillögur. Það hlýtur að
vera meira en lítill styrkur fyrir
hina kjörnu stjórnendur að not-
fœra sér öll þessi ráð. Þó er ekki
að sjá að það komi að neinu haldi.
Nýverið hafa hrossaeigendur í
Skagafirði luppað uppá gjaldeyris-
búskapinn með lirossasölu erlendis
og þó man ég ekki eftir því að
neinn hinna ráðagóðu greinarhöf-
unda liafi minnzt á, að við yrðum
að auka gjaldeyristekjurnar með
hrossasölu. Kannske er þessi út-
flutningur stóðmera ekki annar
eins búhnykkur og einstaka Skag-
firðingi finnst. Þœr raddir hafa
heyrzt, að við -œttum helzt elcki
að flytja hross á fœti út fyrir land-
steinana og nœgir að benda á, að
íslenzki hesturinn er mjög sérstœð-
ur og mikilsvert fyrir okkur að
sitja ein að þeim verðmœtum. Það
er líka að koma rœkilega í Ijós, að
ullin og gœrurnar eru líklega ein-
hvert bezta hráefni, sem við eig-
um völ á að nýta í þessu landi og
þá er það vitaskuld nákvœmlega
eftir öllu öðru, að verðlag á þessum
vörum til bænda er með þeim hœtti,
að þeir fá ekki tímakaup fyrir að
rýja.
Nú er ég líka farinn að tala eins
og hinir alvitru höfundar og fyrir-
lesarar og œtti því að bœta við
hinni sjálfsögðu leiðbeiningu til
stjórnarinnar: Við eigum að vinna
dýran lúxusvarning úr ullinni og
gœrunum hér í þessu landi og setja
kvenþjóðina upp til hópa í að
prjóna lopapeysur, sem seljast eins
og heitar lummur fyrir dollara
vestur i Amríku o.s.frv. Vœri það
ekki ágœt aukning á gernýting-

Með skárri tillögum um aukið
búsílag okkur til handa, var grein
í Morgunblaðinu um rœktun minks
og Chinchilla. Gjarnan vildi ég taka
undir með tillögumanni, sem ég
veit að hefur kynnt sér málið vel.
Hann nefndi, að Norðurlandamenn
seldu liðlega fjórar milljónir 1
minkaskinna á Bandaríkjamarkað
árið 1967 og var hvert skinn að
jafnaði selt þar á 25 dali og nam
þessi sala 110 milljónum Banda-
ríkjadala, sem samsvarar 9691
milljón íslenzkra króna. Danskur
minkabóndi, sem keypti fiskúrgang
frá fslandi handa búi sínu, lét svo
ummœlt við fulltrúa útflytjandans,
að íslendingum vœri áreiðanlega
ekki við bjargandi í núverandi efna
hagsörðugleikum, fyrst þeir hefðu
ekki komið auga á jafn augljósan
hlut sem þann að nota sinn eigin
fiskúrgang til að framleiða minka-
skinn í landi, þar sem skinnin yrðu
þéttari og verðmœtari en hjá flest-
um öðrum framleiðendum sams-
konar skinna.
Gisli Sigurðsson.
Eftirfarandi spil er gott dæmi um, hve
nauösynlegt það er fyrir sagmhafa að
gera sér grein fyriir í by’rjun spils,
hvernig hann ætlar að haga úrspilinu.
Norður
A Á-9-5
V K-10-5
♦ 8
* Á-D-98-7-5
Suður
Vestur Austur
A G-7-6
V 9-8-7-6
♦ K-G-7-5-3
* 2
A K-D-3
V G-3
4 D-10-9-6
4> G-10-4-3
A 10-8-4-2
V Á-D-4-2
4 Á-4-2
* K-6
Suður var sagnfhafi í 3 gröndum og
Vestuir lét úr. tígul 5. Hvertnig á sagn-
hafi að ha<ga úrspilinu?
Auigljóst er að spilið vinnst auðveld-
lega ef laiuifin eru 3-2 hjá andstæðing-
uinum. Aulk þess vinnur sagnlhafi spilið,
ef hjörtun eru 3-3 hjá andstæðinguinium,
jafmvel þótt laufin liggi illa. Til við-
bótar þessu er einnig að hjarta gosi sé
einspil eða falli í þe.gar hjarta er spilað
í anmað sinn.
Þegar sag-nlhafi hefur gert sér grein
fyrir þessu þá á hann að haga úrspiiinu
þannig:
Hanin drepur fyrst með tíguil ási, lætur
út hjarta ás, _síðan hjarta 2, drepur í
borði með kóng og nú felþur gosinn í.
Næst tekur hann hjarta 10, lætur út
laufa 5, drepur heima með" kóngi og
te'kur hjarta drottningu. Nú hefur hann
'tryggt sér 9 sla-gi og vinnur spilið þrátt
fyrir að laufin liggja illa.
Iteyni sagnihafi í byrjun að ger-a iaufið
gott þá tapast spilið því hann kemst
ekki inn heima til að taika slag á hjarta
drottninguna.