Morgunblaðið - 10.03.2000, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FÖSTUDAGUR 10. MARS 2000 4 7
eina og eftir það störfuðum við Sig-
ríður saman í hartnær aldarfjórð-
ung.
Sigríður var röggsöm kona og
stjómsöm, persóna hennar bar þá
reisn og þann þokka að ókunnugir
báru strax traust til hennar, en ekki
var laust við að nýliðar bæm ótta-
blandna virðingu fyrir þessari konu
sem að sumu leyti drottnaði yfir um-
hverfi sínu.
„Er frú Sigríður viðlátin?“ spurðu
virðulegir eldri borgarar, sem ósk-
uðu eftir þjónustu Sigríðar. Ungum
samstarfsstúlkum þótti þetta stund-
um fullhátíðlega spurt og oftar en
ekki var aðstoð þeirra afþökkuð að
Sigríði fjarstaddri.
Sigríður var vinmörg og vinsæl.
Kunningjahópur hennar var „legió“
bæði austan hafs og vestan. Hún var
sjór af fróðleik um menn og málefni.
Við leiðarlok þakka ég fyrir langa
samfylgd og góða.
Ég flyt samúðarkveðjur til þeirra,
sem mest sakna.
Birgir Ólafsson.
Það er skammt stórra högga á
milli. Fyrir tveimur mánuðum síðan
kvöddum við föðurömmu okkar og í
dag kveðjum við þig, elsku Siggý
frænka. Það er ótrúlegt að þú skulir
vera farin frá okkur, þú varst okkur
móðuramman sem við áttum aldrei.
Þær eru óteljandi minningarnar
sem við eigum. Þær sem koma þá
kannski fyrst fram í hugann eru okk-
ar fjölmörgu samverustundir í Birki-
hlíð, sumarbústaðnum okkar á
Laugarvatni. Þar var farið í leiki og
spil þar sem þú varst virkur þátttak-
andi ekki síst í kýló og „hver er mað-
urinn“.
Það var líka svo gaman þegar við
vorum litlar og þið Guðgeir fóruð til
útlanda, þá biðum við spenntar eftir
að þið kæmuð heim því þá var alltaf
slegið upp smá boði og undantekn-
ingalaust færðuð þið okkur gjafir
sem hittu alltaf í mark.
Sumarfríin voru ekki síður
skemmtileg sem við áttum saman á
Flórída. Við gleymum því aldrei þeg-
ar þú gerðir þér lítið fyrir og sigraðir
okkur í kappsundi. Það þótti okkur
alveg hrikalegt þar sem þú varst
fimmtíu árum eldri og syntir þar að
auki „svanasund" þ.e.a.s. með haus-
inn uppúr.
Þau eru líka ógleymanleg að-
fangadagskvöldin á heimili ykkar
Guðgeirs í Stóragerðinu. Þar var
alltaf óhemju mikið af pökkum og
mikið fjör og það er með ólíkindum
hvernig þér tókst að hafa stjórn á
öllu saman. Þín verður sárt saknað á
komandi jólum.
Elsku Siggý, þú varst alltaf svo
hress og skemmtileg og fylgdist vel
með því sem var að gerast í lífi okkar
systra. Það var sama hvert tilefnið
var, þú komst alltaf og samgladdist
með okkur. Við þökkum fýrir að hafa
fengið að kynnast þér og þínum ein-
staka persónuleika og biðjum góðan
guð að vera með þér þangað til við
hittumst næst.
Þínar
Dóra og Valdís.
Siggý frænka er farin.
Þar er farinn stór hlekkur í fjöl-
skyldukeðju, við viljum minnast
hennar með fátæklegum orðum mið-
að við hennar stóra persónuleika og
drífanda.
Sem börn munum við Siggý best á
Laugarvatni í unaðsreit fjölskyld-
unnar, Birkihlíð, þar sem við dvöld-
um svo oft saman á sumrin í faðmi
náttúrunnar.
Okkur er einnig ofarlega í minni
jólaboð Siggýjar með glæsilegum
kræsingum sem allir hlökkuðu mikið
til að koma í, ekki síst yngsta kyn-
slóðin, sem eru börnin okkar, þar
sem spiluð var félagsvist á mörgum
borðum og veitt voru bæði verðlaun
og skammarverðlaun, sem hvoru-
tveggja var vel fagnað.
Þar sem móðir okkar, Svana, og
Siggý voru mjög svo samrýndar ás-
amt yngstu systur þeirra, Evu, lét
Siggý sig ekki síður varða velgengni
okkar systkina. Þar er þess skemmst
að minnast er við lögðumst ung í
ferðalög út í hinn stóra heim. Var
Siggý alltaf búin að redda öllu, hvort
sem var flug eða hótel, þægilegustu
og bestu leiðirnar og fylgdist grannt
með öllu og að allt gengi að óskum.
Siggý, Guðgeir og foreldrar okkar
eyddu ótal fríum saman á erlendri
grundu og var Flórída uppáhalds-
staður þeiiTa. Fóru þau ár eftir ár á
sömu strönd, sama hótel, á sama árs-
tíma og var þeirra síðasta ferð sam-
an síðastliðið haust.
Það var alltaf líf og fjör kringum
Siggý og alltaf gaman þar sem við
komum saman, eins og okkai' árlega
fjölskylduþorrablót sem haldið hefur
verið áratugum saman, en féll nú
niður í fyrsta sinn vegna veikinda
Siggýjar og þótti henni það miður.
Við munum taka upp þráðinn að ári
og minnast hennar með hlýhug eins
og hún mun ávallt lifa í hjarta okkar.
Nú legg ég aftur augun mín,
en öndin hvarflar, Guð, til þín;
þinn almáttuga ástarvæng
lát yfirskyggja mína sæng.
Að rísa upp í heimi hér
með hverri sólu kenn þú mér,
svo líta fái ég ljósið þitt,
er lífgar Jesú, duftið mitt.
(Þýð. Matthías Jochumsson.)
Elsku Guðgeir, Dóra, Jón og börn-
in öll, megi Guð vera með ykkur öll-
um í ykkar miklu sorg.
Elín Dóra og Svanhildur.
Við minnumst Sigríðar Þóru
Gestsdóttur, sem flestir þekktu und-
ir nafninu Siggý.
Hún var ein af stofnendum Flug-
freyjufélags Islands árið 1954 en hún
hafði orðið flugfreyja hjá Loftleiðum
hf. árið 1947. Hún var flugfreyja
Loftleiða hf. nr. 2 í röðinni. Hún var
ein af stofnendum Svalanna, sem er
félagsskapur fyrrverandi og núver-
andi flugfreyja sem hefur helgað sig
mannúðarmálum og leitast við að
láta gott af sér leiða og aðstoða þá
sem eiga um sárt að binda um leið og
ræktuð eru þau tengsl sem urðu til í
háloftunum og fyrnast ekki heldur
eflast með nýjum viðfangsefnum og
árum. Hún gegndi formennsku í báð-
um þessum félögum á sínum tíma.
Hún var ötul í starfsemi Svalanna.
Hún var alltaf jákvæð. Við munum
sakna hennar á fundum okkar, gleði
hennar og hlýju. Við minnumst
hennar sem dugmikillar, kjarkmik-
illar og skemmtilegrar konu sem
miðlaði gleði til annarra. Þetta sást
best í 25 ára afmælisferð Svalanna til
Halifax á síðasta ári, en Siggý tók
þátt í henni þrátt fyrir að hún væri
þá orðin alvarlega veik.
Hún lét það ekki á sig fá. Hún bar
veikindi sín ekki á torg og tókst að
gera allt jákvætt í kringum sig.
Svölumar minnast hennar með
hlýhug, virðingu og þakklæti og
senda aðstandendum hennar, sér-
staklega eiginmanni, Guðgeiri Þór-
arinssyni, og dóttur, Dóru Guðrúnu,
hugheilar samúðarkveðjur.
Sjálf þakka ég henni innilega liðin
ár. Við unnum saman um tíma á söl-
uskrifstofu Flugleiða, Lækjargötu 2,
og myndaðist með okkur góður vin-
skapur sem hélst alla tíð. Hún vai' al-
veg einstök, alltaf jafn jákvæð og
glöð, sama hvað á bjátaði, og hún var
svo innileg og hafði svo mikla og
góða útgeislun. Ég þakka henni vin-
áttu og traust og kveð hana með
söknuði.
F.h. Svalanna,
Gerður Gunnarsdóttir,
formaður.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma.
VILBORG VALGEIRSDÓTTIR,
Hagatúni 5,
Hornafirði,
lést á Landspítalanum að morgni föstudagsins
3. mars.
Útförin fer fram frá Hafnarkirkju laugardaginn
11. mars kl.14.00.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á hjúkrunarheimilið Skjólgarð
á Höfn.
Þóra Sveinbjörnsdóttir, John Thompsson,
Sólveig Sveinbjörnsdóttir, Steinþór Hafsteinsson,
Ástríður Sveinbjörnsdóttir, Stefán Ólafsson,
Bryndís Sveinbjörnsdóttir, Grímur Eiríksson,
Maren Sveinbjörnsdóttir, Sveinn Sveinsson,
Haukur Sveinbjörnsson, Ásdís Ólafsdóttir,
Sigrún Sveinbjörnsdóttir, Snorri Aðalsteinsson,
Ólafur G. Sveinbjörnsson, Þóra Jónasardóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
t
Faðir minn, tengdafaðir og afi,
KRISTJÁN SIGURPÁLL GUÐLAUGSSON,
Kóngsbakka 1,
Reykjavík,
lést á heimili sínu sunnudaginn 5. mars sl.
Fyrir hönd vandamanna,
Ingimundur Sigurpálsson, Hallveig Hilmarsdóttir
og barnabörn,
t
Innilegar þakkir færum við öllum þeim, sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför ástkærs eiginmanns míns, föður okkar
og afa,
SIGURÐAR GUNNARSSONAR,
Laugarnesvegi 81,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við öllu starfsfólki á
L1 og L3 á Landakoti.
Þorbjörg Einarsdóttir,
Guðrún Viktoría Sigurðardóttir,
Guðbjörg Sigurðardóttir,
Sigurður Victor Chelbat.
Þótt dauðinn sé ætíð nálægur og
vissan um það, að eitt sinn skuli hver
deyja, erum við sjaldnast viðbúin
fráfalli vina og ættmenna. Við kveðj-
umst sjaldnast með það í huga að
kveðjan sú geti verið hin síðasta, og
að fyrstu geislar morgunsólarinnar
verði ekki fyrir augum okkar allra.
Mikil huggun er þá í því að geta hall-
að sér að kærum minningum um
hinn látna.
Okkur systkinin langar að minn-
ast elskulegrar föðursystur okkar
sem nú er látin. Sigríður Þóra, eða
Siggý eins og hún var alltaf kölluð,
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur föstu-
dagsmorguninn 3. mars sl. Siggý
hafði átt við veikindi að stríða und-
anfarna mánuði, og í raun var hún
miklu veikari en hún talaði um og við
gerðum okkur grein fyrir.
Siggý lifði viðburðaríku og inni-
haldsríku lífi. í einkalífi sínu var hún
farsæl og átti elskulegan eiginmann,
dóttur og tengdason sem voru henni
mjög kær. Ömmubörnin hennar
fjögur og litli langömmustrákurinn
skipuðu einnig stóran sess í lífi
hennar
Siggý vann sína starfsævi sem
flugfreyja og síðar á söluskrifstofu
Loftleiða/Flugleiða. Þegar við vor-
um að alast upp bjuggum við í sömu
götu og Siggý og Guðgeir og komum
við oft til þeirra. Þegar þau komu úr
utanlandsferðum sínum vorum við
alltaf jafn spennt, því við vissum að
okkar biði bæði útlenskt sælgæti og
oft einnig þjóðdúkka og flagg frá
fjarlægum löndum. Þetta var á þeim
árum þegar utanlandsferðir lands-
manna voru meira ævintýri en þær
eru í dag.
Siggý var frumburður foreldra
sinna og var hún röggsöm, félags-
lynd, skemmtileg og vinamörg. Hún
naut sín vel í faðmi fjölskyldunnar
og bar velferð alh'a fjölskyldumeð-
lima fyrir brjósti. Hún fylgdist vel
með og samgladdist innilega þegar
vel gekk. Hún hafði lifandi frásagn-
argáfu og sagði skemmtilega frá því
sem á daga hennar hafði drifið. Þess
fengum við að njóta í september sl.
þegar afkomendur afa og ömmu
hittust, en þau hefðu orðið 95 ára í
þeim mánuði. Þá var Siggý hrókur
alls fagnaðar og sagði skemmtilega
frá lífi fjölskyldunnar.
Margar ánægjustundir höfum við
einnig átt í sumarbústaðnum sem afi
hennar og amma, Sigríður og Þór-
arinn, reistu á Laugarvatni um 1920,
en hún bar nöfn þeirra beggja.
Það leiðarljós ættum við að hafa á
þessari kveðjustund, að hafa í huga
þá staðreynd lífsins að framrásinni
getum við ekki snúið við, heldur er-
um við leidd áfram frá einu tímabili
ævi okkar yfir í annað. A þeirri
göngu leiðir Jesús Kristur okkur,
lýsir upp veg okkar og gefur okkur
kraft til að horfa fram á veginn. Við
getum treyst því á þessari stundu,
að Jesús Kristur sem leiðir okkur
sér við hlið í lífinu, er með okkur í
veikindum, heldur í hönd okkar á
dauðastundinni og leiðir okkur inn í
ljós ríkis síns. Megi sú staðreynd
styrkja ástvini Siggýjar, á stundum
sorgar og söknuðar. Því Jesús Krist-
ur gaf okkur þetta stórkostlega fyr-
irheit: „Ég lifi og þér munuð lifa.“
Elsku Guðgeir, Dóra Guðrún og
fjölskylda, við biðjum Guð að
styrkja ykkur í sorg ykkar og sökn-
uði.
Guð blessi minningu elskulegi'ar
frænku.
Kristín og Haukur.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐFINNA SIGRlÐUR JÓNSDÓTTIR,
Lindasíðu 4,
Akureyri,
sem lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri
laugardaginn 4. mars, verður jarðsungin frá
Akureyrarkirkju mánudaginn 13. mars
kl. 13.30.
Guðrún Siglaugsdóttir, Sigurður Ragnarsson,
Ingibjörg S. Siglaugsdóttir, Pétur Þórarinsson,
Sigþrúður Siglaugsdóttir, Hjörleifur Gíslason,
Brynleifur G. Siglaugsson,
Júlía Siglaugsdóttir,
Guðbrandur Siglaugsson,
Hallgrímur Siglaugsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Anna Stefánsdóttir,
Óttar Ármannsson,
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, afi og langafi,
ÓLAFUR KRISTINN STEFÁNSSON,
Brekastíg 11B,
Vestmannaeyjum,
lést á Sjúkrahúsi Vestmannaeyja þriðjudaginn 29. febrúar síðastliðinn.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Hulda Þorsteinsdóttir,
Henný Dröfn Ólafsdóttir,
Aðalheiður Ólafsdóttir,
Sóley Ólafsdóttir,
Þorsteinn Ólafsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Útför elskulegrar móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
JÓNU GUÐNÝJAR FRANZDÓTTUR
frá Róðhóli,
síðast á Dvalarheimili aldraðra,
Sauðárkróki,
fer fram frá Sauðárkrókskirkju laugardaginn
11. mars kl. 13:00.
Blóm vinsamlega afþökkuð, en þeim, sem vilja minnast hennar, skal
bent á Sauðárkrókskirkju.
Stefán K. Stefánsson,
Valgerður Kristjánsdóttir,
Dagmar V. Kristjánsdóttir,
Jóhanna M. Kristjánsdóttir,
Sigmundur Franz Kristjánsson, Jónína Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ragnhildur Þórarinsdóttir,
Þorvaldur Þórhallsson,
Kári Steinsson,
Jón Björn Sigurðsson,